De begrafenis part 2

1.7K 76 1
                                    

Ik kijk om me heen, allemaal mensen die ik niet ken zijn naar de begrafenis gekomen, allemaal treuren ze om Caroline, ook al kennen de meeste mensen haar niet.
Bijna het hele dorp is gekomen, ook de ouders van Rebecca. Overal zie ik tranen weggeveegd worden en mensen elkaar in de armen vallen. Ik kan mij alleen focussen op de kist die in het midden staat , die kist waar Caroline in ligt.
Adrian staat naast mij en geeft een kneepjes in mijn hand, mijn moeder staat aan de andere kant naast mij en en aait me over mijn rug. "Kom je ?, het is tijd" ik knik en loop samen met haar naar de kist toe. De kist word door een paar mannen in de grond getild en ik en mijn moeder pakken allebei een handje aarde. We gooien tegelijk de handjes aarde over de kist heen. Het eerste schepje aarde is gelegd. Dan komt Adrian en pakt ook een handje aarde en gooit die over de kist heen. Hij loopt naar me toe een geeft me een kus op mijn wang, "het komt allemaal goed, ik knik droevig"

Allemaal mensen die Caroline hebben gekend , gooien een schepje aarde over haar graf heen en zo gaat het door totdat er niks meer te zien is van de kist.
Ik pluk een bosje bloemen en leg die op haar graf neer. Er komen een paar sterke mannen aan en zetten een zware steen aan het begin van haar graf neer. Ik lees de tekst door: Hier ligt Caroline, geliefde dochter, zus en vriendin. Mocht zei rusten in vrede. "Elena?, Kom je mee naar het paleis of blijf je hier nog even? Vraagt Adrian. Ik kom eraan, alleen eerst moet ik even naar mijn moeder toe, ik ben zo weer terug." Mij moeder staat bij Carolines graf en staart ernaar. "Mam? Mam? Kom je ook mee naar het paleis?. Ik kom zo lieverd, ik heb nog even de tijd nodig. Ik knik maar dan besef dat ze me niet kan zien dus loop ik naar haar toe en leg een hand op haar schouder. "Is goed mam, ik geef haar en kus op haar wang. Ze kijkt me verdrietig aan, tot zo.

Sorry voor dit korte hoofdstuk

A Princess storyWhere stories live. Discover now