A Princess story

Extra

Het is nu al 25 jaar later, ik ben nu 42 jaar. Ik schrijf deze brief nu aan jou, ik weet dat het te laat is Caroline, maar er is zoveel gebeurt en als het nog kon zou ik je dit allemaal persoonlijk vertellen . We zouden samen gaan lunchen en allemaal leuke verhalen uitwisselen over onze mannen en onze kinderen. Jij zou zeker weten een lieve man hebben en ik zou je dan uithoren. We zouden elke dag gaan zwemmen ongeacht of het nou winter was. Helaas kan dit niet, dit zijn dromen, nutteloze fantasieën. Ik hoop dat je nu ergens bent waar er grote roze wolken zijn waarop je kan slapen en dat er heel veel eten is. Ik hoop ook dat er lieve pratende konijntjes zijn zodat je nooit alleen bent. Dan ga ik nu wel beginnen met mijn happily ever after verhaal: ik heb 3 kinderen gekregen; Noah, Katy en Esmee. Esmee en Noah zijn een tweeling ze zijn nu allebei 15 jaar en Katy is mijn jongste kind zij is nu 7. Noah word klaargemaakt om een koning te zijn.  Noah is echt een engeltje hij heeft donker blond haar (net als zijn vader) en felblauwe ogen en Esmee lijkt in geen één opzicht op hem. Zij heeft donker bruin haar en donkere ogen. En mijn jongste, Katy heeft groene ogen en bruin haar. Ze zijn de liefste kinderen die iemand kan voorstellen. De zaken gaan hier goed er is geen oorlog we hebben een vredesverdrag gesloten met de omringende landen. Voorzover ik weet is iedereen hier gelukkig. Het is een raar idee om terug te kijken hoe het allemaal begon en hoe het nu is, van een arm onzichtbaar meisje naar een koningin. Maar toch zit ik hier, in de grote paleis tuin en ben ik nu koningin. Ik hoop dat het goed met je gaat Caroline, ik hou met heel mijn hart van jou.
Liefs,

Elena, voor altijd jou zus.

Hallo allemaal! Ik weet dat het heeeeel lang heeft geduurd maar uiteindelijk heb ik het extra hoofdstukje af. Misschien begin ik met een nieuw verhaal, als ik ga schrijven is het in De komende zomervakantie. De reden waarom ik zo weinig schrijf is dat ik het druk heb met school (arghh) ik was begonnen met het schrijven van dit verhaal toen ik net in de brugklas zat en nu zit ik in het einde van de 2e (Omg ik ga bijna naar de 3e!!!)  ik weet nog dat ik elke dag naar mijn "reads" keek en bij elke honderd werd is helemaal blij, nu heb ik al 6000 reads en ik had dit nooit voorgesteld maar ik ben zo blij, jullie weten niet hoe blij ik nu ben. Het betekent veel voor mij dat mensen dit boek hebben gelezen. Ik hoop ook dat jullie het leuk vonden, en het spijt me dat het zo kort is, bij mijn volgende verhaal ga ik veel langere hoofdstukken schrijven. Jullie horen nog wel van mij en als jullie nog een paar vragen hebben (Q&A) zet die dan in de reacties en ik probeer dan om zo goed mogelijk antwoord te geven.
Veel liefs,
Diana