AŞK-I MAVERA

MAVERA | 13

Bu kitapta geçen isimler, yerler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Kitap tamamen kurgudan ibaretdir. Tüm hakları tarafımdan korunuyor. Kitapta, diğer kitaplardan alıntı,çalıntı yoktur!

Kitapta geçen örgüt, tim, üs isimleri tamamen benim uydurmamdır. Yaşanan olayların gerçeklik ile alakası yoktur. Hikayenin geçtiği ve geçeceği yerler hayal dünyama ve gerçek dünyaya uygun lanse edilecek, buna dikkat edin. Eğer her hangi bir örgüt veya Üs isimleri ile burada gördüğünüz isimler aynı olursa, bu tamamen tesadüftür

Bölüme başlamadan önce yıldıza basar mısınız? Ve rica ediyorum,satır arası yorumlarda fikirlerinizi belirtin. Sizinle sohbet etmek çok güzel çünkü...

OY: 400
YORUM: 400

Sınır geçmeden asla bölüm gelmeyecek. Yeni bölüm ne zaman diye sormayın bu yüzden de.

Başka kitaplardan bahsedenleri engelliyorum

13.MAVERA | KADER BAĞI

💂🦋

YAZAR ANLATIMI İLE

20 YIL ÖNCE/İSTANBUL

Etraftan yükselen sesler ile birlikte kafasını kaldırdı Leyla. Üzerinde olan mavi elbisenin eteklerinden tuttu ve seslerin geldiği tarafa gitti.

Bugün halasının nişanı idi ve özenerek hazırlanmıştı bu güne. Hatta annesini zor bela ikna etmişti uzun, ayaklarına dolanan ve onu rahatsız eden elbise giyinmeye.

Elbise gerçekten çok uzundu ve Adel, kızının düşeceğinden korkuyordu. Fakat Leyla öyle inattı ki, elbiseyle kavgaya girmişti resmen. Ve daha bir kez olsun düşmemişti.

Anne ve babasının yanına geldiğinde, Yunis, "neredeydin gün ışığım?" Diye sordu.

"Bahçede kedi ile oynuyordum." Dedi. Yalan söylüyordu.

Arka bahçede onun gizli alanı vardı ve o gizli alanda bir sürü balık kulağısı vardı. Her gün, bir kez onların yanına gider ve kontrol ederdi. Babası ile deniz kenarından balık kulağı toplamayı severlerdi. Hatta Leyla yüzmez, tüm gün güzel taşlar toplardı.

Herkes yerine geçtiğinde, Leyla da yine elbisesini eline topladı ve geçip babasının yanında oturdu. Aile büyükleri konuşunca, canı sıkılmıştı. Ve Leyla asla dakikalarca oturmaya, birkaç saniye bile olsun susmaya alışık değildi. Bir tek uyuyunca sessiz kalıyordu.

Nereden bilebilirdi ki, yılların geçeceğini ve  uykusunda bile kabusları ile savaşacağını..?

Babasına yanaşıp, işaret parmağı ile bacağını dürttü. "Baba?"

Babası anında kızına baktı. "Söyle meleğim."

"Bunlar ne konuşuyor? Ben neden konuşamıyorum? Annem bana evden çıktığımızda, 'orada fazla konuşma, дочка' dedi." (Kızım) "Ben konuşmadan duramam ama. Konuşayım, ne olacak ki? Hem konuşmayan insan mı olur?"

"Kızım bu senin konuşmayan halin mi?" Dedi Yunis. Kızı kime benziyordu, hiçbir fikri yoktu!

Omuz silkti. "Ben size küstüm!"

Gülümsedi kızına ve sarıldı. "Nasıl affettireyim kendimi ay ışığıma?" Başını iki yana salladı. "Affetmeyecek misin?" Yine başını salladı. "Bu kez kaç gün sürecek?" Sustu. "Kızım, yine mi konuşmama grevi başlattın?" Dedi hayretle.