UYARI: hikayede 18+ sahneler, kan, vahşet ve birçok rahatsız edici öğe olacaktır. Rahatsız olanlar uyarı bıraktığım yerleri okumasınlar
Serinin 1, 2 ve 3 kitapları da tek kitap şeklinde birleşerek burada yayımlanacaktır
~
"Ben Vatanıma aşığım. Kalbi...
Bu kitapta geçen isimler, yerler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Kitap tamamen kurgudan ibaretdir. Tüm hakları tarafımdan korunuyor. Kitapta, diğer kitaplardan alıntı,çalıntı yoktur!
Kitapta geçen örgüt, tim, üs isimleri tamamen benim uydurmamdır. Yaşanan olayların gerçeklik ile alakası yoktur. Hikayenin geçtiği ve geçeceği yerler hayal dünyama ve gerçek dünyaya uygun lanse edilecek, buna dikkat edin. Eğer her hangi bir örgüt veya Üs isimleri ile burada gördüğünüz isimler aynı olursa, bu tamamen tesadüftür
Bölüme başlamadan önce yıldıza basar mısınız? Ve rica ediyorum,satır arası yorumlarda fikirlerinizi belirtin. Sizinle sohbet etmek çok güzel çünkü...
OY: 180 YORUM: 210
8.MAVERA | YILLAR GEÇSE DE ÜSTÜNDEN
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
💂🦋
"Dışarıda deli dalgalar. Gelip duvarları yalar. Seni bu sesler oyalar. Aldırma gönül aldırma."Diye mırıldandı Korhan.
"İki dakika susmadı, amına ya!" Diye mırıldandı Alin.
Korhan elbette duymuştu onu. Sırf bu yüzden de daha yüksek sesle, "Aldırma gönül aldırma..." Diye bağırdı.
Alin hızla ona doğru döndü ve döndüğü gibi de elini dudaklarına yasladı. Yüzlerinde kar maskesi vardı; bunu, tanınmamak için yapıyorlardı. "Sesini kes, başımıza toplayacaksın şerefsizleri!" Dedi dişleri arasında.
Buna Alin de gülmüştü ama Korhan bunu göremiyordu. Elini çekip önüne döndü, yürümeye devam ettiler. "Benim de elim armut toplamıyor herhalde, komutanım."
"Bak sen," adımlarını hızlandırıp yanına yetişti. "Az önce komutanım demiyordun, ne oldu da komutanın oldum bir anda?"
Alin bu adama aşırı gıcık oluyordu. Gözlerini devirdi. "Siz bir anda bağırınca, şey yaptım komutanım. Kusura bakmayın."
Ona yandan bakış attı. "Bakmadım, Alin, yürü hadi."
Hızını arttıran kardan dolayı dağları tırmanmak oldukça zordu onlar için, her zoru yıkmayı da iyi bilirlerdi. Adem Albay'ın geçen söylediği görev için teftişe gelmişti ikisi de. Sivil formada olsalar bile, her an bir tehlike ile karşılaşabilirlerdi.
"Alin," dedi Korhan maskesini düzeltip.
"Buyurun komutanım."
"Yok bir şey, yaşıyor musun diye kontrol ediyordum." Dedi gülerek. Canı sıkılıyordu ve uğraşacağı Dağhan da yoktu yanında. O da, Alin'e sarıyordu mecbur.
