Maça Kızı 8 | Devam*

190.Bölüm

Sevgili Maça Kızı 8 Ailesi,

Geçmiş olsun dilekleriniz için hepinize teşekkür ederim. Hâlâ toparlamaya çalışıyorum ama çok şükür daha iyiyim...🙏🏻✨

Oldukça uzun bir bölümle geldim. Yorumlarda buluşalım, bu gece buradayım.🐣

Sizi çok seviyorum, var olun! 💛

♠️

Yeşim, Ada'yla ilgilenirken biz de aşağıya inmek üzere merdivenlere yönelmiştik. Fakat Bora, süslü salona inmek yerine çalışma odasına doğru ilerleyince, benim adımlarım da onu takip etti. "Kısa bir işim var sevgilim," dedi, çalışma odasının şifresini tuşlarken. Kapı açıldı. Ben ne olduğunu anlayamadan ve bir merhaba bile diyemeden çalışma odasında neden beklediğini dahi bilmediğim Samet'e, "Ne işin var senin burada?" diye sordu. Üslubu, Samet'le konuşmasına uygun olmayacak şekilde üsttenciydi de. "Hayırdır?!"

"Bora Abi..." Samet de ne olduğunu anlayamamış gibi bir ifadeye sahipti. "Ben Gökhan Abi'ye söylemiştim, sana söylemedi mi?"

"Söyledi," dedi Bora. Kaşları havalandı. "Ben de gerek olmadığını söylemiştim, o sana bunu söylemedi mi?!"

"Söyledi abi de... Ben yardım etmek istiyorum," dedi Samet.

"Yardım?" dedi Bora, Samet'i tepeden tırnağa süzerken. "Ne için?"

"Abi," dedi Samet çekinceyle. "Ben de ailemiz için bir şey yapmak istiyorum." Bora'nın kaşlarının havalandığını gördüğünde hızla devam etti: "Yapıyorum da. Birkaç aydır."

Bora'nın yüz ifadesi alaycıydı. "N'apıyorsun mesela?" Samet, bu soru karşısında ne cevap vereceğini düşünürcesine sessiz kalmıştı. "Beline silah koydun diye, adam olduğunu mu sandın lan?!"

"Bora Abi-"

"Kes!" dedi Bora, Samet'in sözünü keserek. "O belindeki silahı masaya koy, sonra da siktirip git buradan!"

"Abi-"

"Ne abi lan ne abi?!" dedi Bora hışımla Samet'e doğru bir adım atarak. "Sen, benim olduğum yerde, ne bugün ne yarın belinde silah taşıyabilirsin! Fransa'ya mı dönüyorsun, kız peşinde mi koşuyorsun, adamakıllı bir işe mi giriyorsun, kendi işini mi kuruyorsun bilemem ama sen de herkes gibi kendi hayatına dönecek, kendi hayatını yaşayacaksın! Silahsız!"

"Sizin hayatınız sikilirken, durup izleyecek miyim?!" diye bağırdı Samet.

"İzleme ağrına gidiyorsa!" diye bağırdı Bora da. "Kafanı çevir!"

"Bu dediğini, sen yapabildin mi de benden istiyorsun?!" diye bağırdı Samet.

Bora, Samet'in yakasına yapışırken, "Ben yapamadığım için senden istiyorum zaten lan!" diye bağırdı. "Bir kişinin daha hayatının ziyan olmasına izin vermeyeceğim! Senin hayatının ziyan olmasına hele, hiç izin vermeyeceğim!" Samet'in gözleri öfke doluydu fakat Bora'nın bütün yüzünü kaplayan öfkenin yanında, bu hiçbir şeydi. "Ben ailemi korurum! Sana gelene kadar... Eğer senden gelen yardıma el uzatacak kadar kendime güvenmiyorsam, zaten ben hiç kimseyim! Benim olduğum yerde, sen kimsin lan?!"