Untitled Part 25

9 2 1
                                    


4 jaar later

Vier jaar na de dag van Storms begrafenis voelde Hunter een onverwachte drang om naar zijn rustplaats terug te keren. Ze stond bij het graf, omringd door de rust van de begraafplaats, haar gedachten vervuld van herinneringen aan haar verloren vriend.

Terwijl ze daar stond, op het punt om afscheid te nemen, merkte ze een duistere figuur op die op afstand toekeek. De man was gekleed in een lange jas, zijn gelaat gedeeltelijk verborgen onder een hoed. Een onbekende tint van duisternis omhulde hem.

Nieuwsgierigheid vermengde zich met een vleugje angst in Hunters hart terwijl ze de man observeerde. Wat zou zijn reden zijn om hier te zijn, op deze plek van verlies en rouw?

De man leek onbewogen te staan, alsof hij op iets of iemand wachtte. De frons op Hunters voorhoofd verdiepte terwijl ze haar emoties in bedwang probeerde te houden.

Na enkele ogenblikken van aarzeling besloot ze voorzichtig dichterbij te komen. "Kan ik u helpen?" vroeg ze, haar stem gedempt door de serene stilte van de begraafplaats.

De duistere man draaide langzaam zijn hoofd in haar richting. Zijn ogen, die diep in de schaduw verborgen waren, leken vol mysterie te zijn, en een vleugje zwaarmoedigheid doordrong zijn stem terwijl hij sprak. "Ik zocht naar iemand... iemand die ik al een lange tijd niet meer heb gezien."

Een rilling kroop over Hunters rug. Ze kon niet nalaten zich af te vragen wie deze man was en waarom hij hier was, te midden van deze persoonlijke en intieme herdenking. 

Alleen in het eilandDonde viven las historias. Descúbrelo ahora