hoofdstuk 20

9 2 1
                                    


Hunter zette vastberaden haar reis voort, haar hart zwaar van verdriet om het verlies van Storm. Ze strompelde voort langs de kustlijn, haar gedachten bezaaid met herinneringen aan haar tijd met Storm.

Ondanks haar intense verdriet en het verlangen om Storm terug te brengen, wist ze dat ze verder moest gaan, op zoek naar een weg uit deze onherbergzame omgeving.

Ze speurde naar een teken van een pad, een teken van beschaving, iets dat haar kon leiden naar een plek van veiligheid en ontsnapping uit deze beproeving.

Het zonlicht brak door de dikke wolken boven haar hoofd terwijl ze voortliep, haar blik zoekend naar elke mogelijke route om haar reis voort te zetten. Maar hoezeer ze ook zocht, ze vond geen pad dat haar kon leiden naar de bevrijding waar ze naar verlangde.

Ondanks haar vermoeidheid en verdriet, bleef Hunter volharden. Het vuur van vastberadenheid brandde in haar hart terwijl ze voortging, vastbesloten om te blijven zoeken naar een weg, niet alleen voor zichzelf, maar ook als eerbetoon aan de moed en vastberadenheid van Storm. 

Alleen in het eilandWhere stories live. Discover now