Drie jaar waren voorbijgegaan, maar de herinneringen aan Storm hadden nog steeds een sterke grip op het hart van Hunter. Op een serene ochtend wandelde ze langs het strand, haar gedachten verzonken in een stille reflectie. De golven rolden rustig aan haar voeten, een vertrouwd geluid dat haar terugbracht naar momenten van verlies en verdriet.
Hoewel drie jaar waren verstreken sinds zijn overlijden, voelde het voor Hunter als de dag van gisteren dat ze bij zijn begrafenis was. De droevige gezichten, de stilte die de plechtigheid omhulde, en de laatste afscheidsgroet die ze aan hem had gebracht, bleven vers in haar herinnering. Het voelde als een koude plek in haar hart die zelfs de tijd niet kon verwarmen.
Haar voetstappen in het zand werden langzamer terwijl ze zich bewust werd van de leegte die Storm achterliet. Zijn afwezigheid was voelbaar, als een onopgelost mysterie, een verhaal zonder einde.
De gedachte aan zijn begrafenis bracht haar een mengeling van verdriet en berusting. Het had haar een gevoel van afsluiting gegeven, maar tegelijkertijd had het ook het gemis benadrukt, een pijnlijke herinnering aan alles wat verloren was gegaan.
Ze keek naar de horizon, haar gedachten een baken van herinneringen aan Storm, zijn lach, zijn vriendelijkheid, en de belofte die hij ooit had gedaan. Zelfs na drie jaar was hij nog steeds aanwezig in haar gedachten, als een deel van haar dat nooit zou vervagen.
Ze zuchtte diep en fluisterde tegen de wind: "Ik hoop dat je vrede hebt gevonden, Storm. Je blijft voor altijd in mijn hart."
YOU ARE READING
Alleen in het eiland
Actionhet gaat over een 14 jarige meisje die een jongen in een eiland ontmoet ze worden verliefd op elkaar uiteindelijk gaat storm dood en zegt over 5 jaar ben ik weer bij jou wat zou er gebeuren
