De gevangene

Hoofdstuk 3 - De kelder

Met een hand op de deurklink, sta ik twijfelend voor de deur.  Deze deur brengt mij in de keuken, niet de ruimte waar ik moet zijn. Maar wel de enige ruimte om uiteindelijk in de kelder te komen. Via de keuken kan je namelijk naar de voorraadkamer, waar het keuken personeel hun voorraad bewaard. Naast de voorraadkamer zit de toegang tot de kelder. De ruimte waar ik naar op weg ben.

Beverig haal ik adem en duw dan heel zachtjes de deur open. Voorzichtig steek ik mijn hoofd om de hoek van de deur. Opgelucht laat ik mijn ingehouden adem ontsnappen als ik zie dat er niemand in de keuken is. Snel glip ik naar binnen en laat de deur zacht weer dicht vallen.

Nu ik weet dat er niemand in de buurt is, voel ik de spanning van mijn schouders vallen.

Op het fornuis staat een grote pan zachtjes te pruttelen. De geur die zich in de keuken verspreid is onweerstaanbaar. Ik kan mijzelf gelukkig bedwingen om naar het fornuis te lopen, om de inhoudt van de pan te bekijken.

Ik ben hier voor een ander doel.

Vast besloten stap ik richting de deur die naar een klein gangetje leidt. Hier bevind zich de deur tot de voorraadkamer en de andere deur gaat naar de kelder. Zonder twijfel trek ik de deur open en blijf vervolgens versteend staan.

'Myron, wat doe jij hier?.'

Voor mijn neus staat mijn vader. Midden in de gang en met zijn hand op de deurklink van de kelder. Ik ben te verrast om een woord uit te brengen.

'Ga je nog antwoord geven op mijn vraag?' hoor ik mijn vader opnieuw vragen.

'Ik..., ik heb honger en was van plan de voorraad kast te plunderen' geef ik als antwoord op de vraag van mijn vader. 'Je weet vast wel, dat als een vrouw chocola nodig heeft wat er..,'

Maar voor ik mijn zin kan afmaken, word ik ruw onderbroken door mijn vader.

'Ho maar, meer wil ik niet eens weten' bromt hij geschokt.

Ik grijns even zijn kant op en haal vervolgens mijn schouders op. 'Mag ik?'  ik knik met mijn hoofd naar de deur. De sleutel die ik in mijn handen achter mijn rug heb, laat ik voorzichtig in mijn achterbroekzak vallen.

'Oja, ga je gang lieverd' gehaast stapt hij bij de deur vandaan.

Ik glimlach liefjes naar mijn vader en open dan de deur richting de voorraadkamer. Maar voordat ik naar binnen stap, draai ik mij verrast om. 'Je was toch de hele dag van huis?.'

'Een aantal afspraken werden vandaag geannuleerd, dus ik heb de middag vrij. Vanavond heb ik nog wel een gesprek met mijn partner Tom, dus ik ben vanavond sowieso laat thuis. Nu leek het mij een goed moment om de lekkende leiding in de kelder te vervangen.'

Ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Jij gaat een leiding maken.' De verbazing kan ik niet weg laten uit mijn stem.

'Niet zo brutaal dame' je vader kan dat heus wel. Laat mij nu maar alsjeblieft mijn gang gaan.'

Het harde masker van steen verschijnt weer op het gezicht van mijn vader. Maar ik kan het niet laten om toch nog wat te zeggen. Ik sla mijn armen over elkaar en zeg vervolgens.

'Knap hoor een leiding maken in de kelder, zonder gereedschap en in je nette kleren?.'

Geïrriteerd kijkt mijn vader mij aan. 'Het gereedschap ligt al beneden en ik hou deze kleding aan, omdat ik verwacht niet vies te worden. En nu is dit gesprek klaar jongedame, ga je chocola halen en ga dan naar je kamer.' de toon in zijn stem, geeft aan dat hij boos begint te worden.

'Naar mijn kamer?, pap ik ben zeventien jaar ! Geen kleuter van 5.'

Een gefrustreerde grom verlaat de mond van mijn vader. 'Uit mijn ogen nu, brutale aap. Jij gaat nu naar je kamer. Die chocola kan je vergeten.' Met een gestrekte arm wijst hij naar de deur van de keuken.