KARANLIK AYNA [+18] 🖤

KARANLIK AYNA| 19. BÖLÜM ~GERÇEKLER~

KARANLIK AYNA
19.BÖLÜM| GERÇEKLER

🖤

Kar taneleri gök yüzünün sonsuz görünen büyüklüğünden yavaş yavaş aşağıya inip dünya ile tanışırken buz gibi soğuk hava biz insanları dondurmaya yetiyordu.  Üşüyordum, ancak üşümek uzun zaman sonra öylesine iyi hissettiriyordu ki bana

Soğuk, sadece fiziksel olarak hissedilen birşey midir? Hayır sanmıyorum bana göre öyle değil. Çünkü soğuk gözler vardır, soğuk sözler, soğuk davranışlar, soğuk yüzler ama en kötüsü de soğuk kalplerdir. 

Başka insanların zerre kadar düşünmeden soğuttuğu kalplerimiz elbet bir gün hak etmeyen kişilere yanlış tavırlar sergiler bu nedenle bizi umursamayan insanlara veya durumlara bağlanırız bu nedenle bizi seven insanlardan uzaklaşırız bu nedenle kendimizi tanıyamaz hale geliriz belki de.

Şimdi sizden düşünmenizi isteyeceğim, hemen hemen her yerde yapabilirsiniz bunu 3 yıl önceki halinizle aynı mısınız? Ben sizin yerinize cevap vereyim hiç sanmıyorum. Belki 3 yıl öncesine göre büyüdünüz belki kırıldınız belki ağladınız belki 3 yıl öncekine göre değiştiğinizi hissediyorsunuz ama öyle uzaksınız ki kendinize ve duygularınıza neyin değiştiğini bilmiyorsunuz bile.

Biz kendimizi tanıyamadığımız için etrafımızdakilerin kişiliklerine göre davranıyoruz elbet herkesin yanında kendisine ve davranışlarına anlam veremediği arkadaşları olmuştur o kişinin yanında siz siz değilsinizdir aslında ama kendinize öyle iyi rol yapmayı öğrenirsiniz ki zamanla bunu anlayamazsınız bile.

Ellerim dondurucu soğuğun etkisi ile kısmen hissizleştiğinde bu hissi sevdiğimi fark ettim. Kışı seviyordum, çünkü en az ruhum kadar soğuktu.

Pars'ın aceleci ve gergin havası bütün evi etkisi altına almış ve herkesin daha dikkatli olmasına neden olmuştu. Odamın kapısı nazikçe çalındığında birkaç saniye sonra elinde birkaç kışlık kıyafet ile gelen yardımcı kadına baktım.

"Pars Bey annesinin yanına giderken bunları giymenizi istedi."

Kıyafetlere şöyle bir baktığımda güzel olduklarını biliyordum ancak dayatma şeylerden hoşlanmadığımdan biraz çirkin geldiler gözüme. Kadının elinden kıyafetleri aldıktan sonra odadan çıkması için yüzüne dik dik bakmaya başladım, sonunda ne yapması gerektiğini anlayıp çıktı ve kapımı kapattı.

Kışlık pantolonu bacaklarımdan geçirirken tenim sıcaktan soğuğa geçiş sırasında hafifçe titredi, ardından Pars'ın gönderdiği siyah kazağı bir köşeye bırakıp kıyafet dolabını açtım ve bana verdiği kazaktan daha kalın olan açık kahverengi bir örgü kazak çıkarttım.