W każdej szkole, jak i na uczelni istnieją popularni uczniowie, którzy przyciągają uwagę ponadprzeciętną urodą i charyzmą. W Inhon jest grupa osób pochodząca z zamożnych rodzin. Posiadają oni władzę i swobodę, czego zwykli ludzie mogą im pozazdrości...
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
Somi z przerażeniem w oczach rozgląda się po pomieszczeniu, w którym przebywa. Wygląda mrocznie, ściany są koloru czarnego, a dodatki w szarościach i czerwieni.
Ciężko oddychając, siedzi na krześle związana, nie rozumiejąc, co się dzieje. Pamięta tylko, że nad ranem znajdowała się w taksówce z Jake'm i Yuna, nie wie, co wydarzyło się następnie, czemu znajduje się w miejscu, którego nie zna.
Jej oczy otwierają się szeroko, gdy do pomieszczenia wchodzi młody mężczyzna, niezwykle przystojny, wręcz piękny. Na jej widok uśmiecha się szeroko. Krzyżuje ramiona na piersi i z udawaną troską, cmoka pod nosem.
- Somi, och, Somi - wypowiada jej imię, podchodząc bliżej. Kuca naprzeciwko niej, a przerażona blondynka świdruje go wzrokiem, zastanawiając się, kim jest i czego od niej chce. - Wiesz... alkohol nie jest dobrym pomysłem na rozrywkę. Myślałem, że dałaś sobie z nim spokój po incydencie sprzed trzech lat. Czy to wtedy nie zabiłaś tego niewinnego chłopaka?
Oddech Somi przyśpiesza. Z nerwów robi jej się niedobrze. Wstrząsające wspomnienia wracają, a jej ciało drży.
- Skąd o tym wiesz? Kim jesteś?
- Nieważne kim jestem, nieważne skąd o tym wiem, najważniejsze dla mnie są osoby, które były tam w trakcie tego wydarzenia - odpowiada, palcami głaszcząc jej włosy. - Nie obchodzi mnie dzieciak, który tam zginął.
- Więc kto? Wonyoung? - pyta drżącym głosem.
- Wonyoung... ach, Wonyoung, z nią mam wyjątkowe połączenie. Ona mi się nigdy nie znudzi.
- Więc kogo masz jeszcze na myśli? - Nawet nie mruga powiekami, gdy na niego patrzy.
- Czego się boisz, Somi? Przecież twój ojciec jest prokuratorem i zatuszował twój wybryk. Wybryk? Czy tak mogę nazwać to, że zabiłaś chłopaka i pozwoliłaś sobie żyć, jak gdyby nic się nie stało? - Młody mężczyzna uśmiecha się zawadiacko. - Podoba mi się to. Jesteś idealna, żeby rozpocząć ze mną współpracę.
- Jaką współpracę? - pyta szeptem Somi. - Kim jesteś?
Mężczyzna rzuca jej spojrzenie. Odwraca się do niej plecami i odchodzi w stronę aneksu kuchennego. Otwiera lodówkę i wyciąga z niej czerwony sok w butelce.
- Wiesz, Somi... czasami są ludzie, których nienawidzisz tak bardzo, że nie zamierzasz im odpuścić przez setki lat. Chcesz, by cierpieli, nawet jeśli to kolejna reinkarnacja. Nienawidzisz ich tak bardzo, że pogrywanie z nimi, patrzenie na ich ból sprawia ci szaloną radość.
- Co zrobiła ci Wonyoung, skoro tak bardzo zamierzasz ją skrzywdzić?
- Zakochała się w moim wrogu - odpowiada jej, po czym bierze solidny łyk czerwonej cieczy, na koniec zgniatając plastikową butelkę. - Powiedz mi szczerze... lubisz Sunghoona? Dostrzegłem, że zdążyłaś się z nim zaprzyjaźnić...
