"TERING MONGOOL, KIJK ME AAN" Zo hard heb ik Matthy nog nooit horen schreeuwen. Snel kijkt Raoul hem aan. Ik zie de angst in zijn ogen. Wat heb ik het toch te doen met hem. Helaas kan ik dat alleen niet laten merken aan de jongens, want als ze iets doorhebben, zullen ze een stuk sneller naar het einde van het plan gaan en dat einde probeer ik juist te voorkomen. Matthy loopt op Raoul af. Zijn vuist belandt in het gezicht van Raoul. Om me heen hoor ik Lieke, Milo en Rob lachen. En ik, ik lach niet. Ik vind het zielig voor Raoul en ik heb hem beloofd dat ik hem zou helpen.
Nog drie klappen volgen. Ik zie aan Raoul dat hij duizelig wordt. Ik wil hem opvangen voor het geval dat hij flauwvalt, maar dat kan niet. Heel even kijk ik weg en dan hoor ik een harde klap. Verschrikt kijk ik terug en daar ligt hij op de grond. Lieke, Milo, Rob en Matthy beginnen nog harder te lachen.
Dan zie ik hoe Matthy de enkels van Raoul vastpakt. "Wat ga je doen?" Ik moet weten wat hij van plan is. "Hem naar zijn kamer brengen natuurlijk" Slepend neemt hij Raoul mee. Ik besluit om hem maar te volgen. Misschien kan ik ongezien nog wat voor Roel doen. "Kun je die deur even opendoen?" Ik doe maar wat hij vraagt. Matthy sleept Raoul naar binnen. Hij laat de enkels van Raoul los en loopt weer naar de deur. Opeens draait hij zich weer om en loopt terug naar Raoul en pakt zijn enkels weer vast. Slepend neemt hij Raoul mee naar de linkerhoek van de kamer. Daar laat hij de enkels van Raoul weer los. Verbaasd sta ik te kijken naar wat er hier voor mij plaatsvindt. Matthy zakt door zijn hurken. Met zijn armen probeert hij Raoul recht langs de muur te leggen. Volgens mij neemt zijn autisme het van hem over. Na een aantal minuten ligt hij denk ik recht genoeg, want Matthy staat weer op en loopt naar de deur. Nog steeds verbaasd over wat ik net heb gezien, trekt Matthy me mee de kamer uit. Shit, nu kan ik Raoul niet helpen. "Kom we gaan wat eten" Ik loop maar met Matthy mee en besluit om later terug te komen.
-
Van een krakende deur word ik wakker. Iemand moet naar Raoul zijn gegaan. Zo zacht mogelijk sta ik op en loop ik richting de kamer van Raoul. Als ik voorzichtig kijk, zie ik Milo in de zij van Raoul trappen. Ik weet niet hoe snel ik terug moet naar mijn kamer om spullen te halen om de eventuele nieuwe verwondingen van Raoul te verzorgen. Na een tijdje hoor ik de deur weer dichtslaan. Ik besluit om een aantal minuten te wachten totdat ik zeker weet dat iedereen weer slaapt voordat ik naar Raoul ga.
-
Met alle spullen loop ik naar de kamer van Raoul. Als ik de deur zacht open, zie ik Raoul in een hoekje liggen. Hoe dichterbij ik kom, hoe meer ik doorheb dat Raoul bewusteloos is. Ik twijfel geen seconde en probeer Raoul met mijn dunne armen op te tillen. Op de één of andere manier lukt het me een soort van. Misschien komt dat ook doordat Raoul enorm is afgevallen in die paar dagen. Met moeite til ik Raoul naar mijn kamer. Als ik eindelijk ben aangekomen, leg ik hem in mijn bed neer. Ik loop snel even terug om al mijn spullen op te halen, voordat iemand die spullen ineens vindt. Ook loop ik naar de keuken om eten te halen voor Raoul en dan ga ik weer terug naar mijn kamer. Nu is het wachten totdat Raoul wakker wordt.
