Your Distance (BL) Novel

Bölüm 70

Büyüme . 2

"Teyze, neden bahsettiğini anlamıyorum." Ting Shuang telefonunu çıkardı, "Bu babamın bana gönderdiği son mesaj. Hâlâ benimle görüntülü konuşmak için bekliyordu. Yurtdışında tek başıma okuyorum ve ona iyi bakacağınızı düşünerek babamı size emanet ettim. Kim beklerdi ki... Unut gitsin, biz bir aileyiz ve kin aile içinde kalmamalı... Öyle demek istemedin ve buna kimin sebep olduğunu kimse bilmiyor... Eve dönmeyeceğim, bu yüzden akşam yemeği yemeyeceğim. Babamın durumunu bildiğin halde hala yemek yiyebiliyor olman etkileyici..."

Weng Yunyi konuşamadan önce babasının arkadaşı Yan Liqian'a baktı: "Yan Amca, babamı ziyarete geldiğiniz için teşekkür ederim. Babamın bana büyüklerimin, sizin, onun ve annemin ben küçükken nasıl birlikte işe başladığını anlattığını hala hatırlıyorum... Bizim neslimizin çocukları sizinkilere gerçekten imreniyor, her yerde fırsatlar vardı ve insanlar da gayretliydi. En önemli şeyler saf niyetler ve insanların birbirlerine duydukları güvendi, bu bizim neslimizin ancak ulaşmayı umabileceği bir şey... O zamanı ve görkemli yılları kesinlikle unutamazsınız... Birden hatırladım, ben çocukken bana sarılmıştınız bile, hatırlıyor musunuz?"

Yan Liqian başını salladı, gözleri kırışarak gülümsedi, "Çok uzun yıllar oldu. Lil' Shuang mezun oldu mu? Ar-Ge departmanında senin gibi mezun olduktan sonra şirkete katılan pek çok genç çocuk var."

"Yakında mezun oluyorum. Şu anda okullar tatil. Ayrıca, babam bu haldeyken kafamı dinleyip ders çalışamıyorum." Ting Shuang bir süre düşündü, "Düşünüyordum da, dönemlik izin için başvursam ve altı ay boyunca şirkette staj yapsam nasıl olur? Bu arada babamı da sık sık ziyaret edebilirim ve iyileştiğinde ona eşlik edebilirim... Oh evet."

Bai Changyi'yi Yan Liqian'la tanıştırdı, "Bana bakın, sizi gördüğüme o kadar sevindim ki önemli bir kişiyi tanıtmayı unuttum. Profesör Bai, Roborun ile birçok projede işbirliği yaptı ve Roborun'un Avrupalı ortaklarının neredeyse yarısıyla çalışıyor. Orada herhangi bir projeden sorumlu değilsiniz ama eminim siz de onu tanıyorsunuzdur. Bugün ilk olarak babamı görmeye, ikinci olarak da yeni bir proje teklif etmeye geldi."

Yan Liqian'ın gözlerindeki ifade hemen değişti ve Bai Changyi ile tokalaşmak için elini uzattı.

Ting Shuang ve Bai Changyi hastaneden ayrılmadan önce bir süre her iki taraf da selamlaştı ve iletişim bilgilerini paylaştı. Ting Shuang kendi başına bir taksi çağırdı ve şoförün onları götürmesine izin vermedi. Zhu Wenjia onları takip etti, bir şey söylemek istiyordu ama durdu, "Ge, ben..."

"Kötü bir kişiliğim olduğunu biliyorsun, bu yüzden söylediklerim kulağa nahoş gelebilir." Ting Shuang gülümsedi, "Geri dön ve teyzeme eşlik et, yengenle yalnız kalmak istiyorum."

"... Ge, gerçekten artık evde yemek yemiyor musun?" Zhu Wenjia arada kalmış olmaktan gerçekten rahatsızdı.

" Neler düşünüyorsun?" Ting Shuang Zhu Wenjia'nın sırtını sıvazladı, "Babam iyileştiğinde birlikte yemek yiyelim."

Zhu Wenjia bunu duyduktan sonra kendini daha iyi hissetti, "O zaman yakında olur. Kim bilir, belki babam bir hafta içinde tamamen iyileşir."

"Ben de öyle düşünüyorum." dedi Ting Shuang gülümseyerek.

Taksiye bindikten sonra Ting Shuang'ın yüzündeki gülümseme tamamen soldu.

Uçakta geçirdiği on saat ve yemek yememenin ve uyumamanın verdiği yorgunluk onu aniden vurmuş ve hem fiziksel hem de zihinsel olarak bitkin düşmüştü.