"This room will be your room while you are here po. Sa right side po ng room na 'to ay ang room po ni Miss Isabella."
Tumango tango ako. The maid that was waiting sa amin sa pinto kanina ay iginiya ako papunta rito. Itinuro niya sa akin ang kusina, garden at itong kwarto ko.
Halos malula ako sa laki ng mansion na ito. Walang wala ang bahay namin ni Tere kung tutuusin. The interior was in cream white and gold color. Nalula pa ako sa laki ng chandelier na nakasabit sa itaas. There are also a grandstaircase that is shapely and elegantly curve from the first floor to the second floor.
I saw some black and white paintings that I am very sure are very expensive.
Napanguso ako nang hilahin ni Alina ang aking kamay. Napatingin ako sa kaniya. She's smiling at me toothily. "Mommy, I can sleep in your room!" she said excitedly.
Ngumiti ako at tumango tango sa kaniya kahit hindi ako sigurado kung pwede siyang matulog sa kwarto ko. I will ask Caterina later for information.
Umalis na rin ang maid na nag-guide sa akin kaya naman dumiretso kami ni Alina sa kwarto niya para makapagpalit siya ng damit. Pagkapasok pa lang namin ay napangiti ako sa desinyo ng kwarto niya.
Puro pink ang nandito at marami siyang flushies. Ngumiti sa akin ang bata at hinila na ako papasok.
"Welcome to my princess room, Mommy! Do you like it?" she muttered with so much excitement.
Tumango tango ako. "Yes. Ang ganda ganda rito. And, wow! You have a lot of teddy bears!" I muttered excitedly.
There are sure a lot of stuff toys here. Karamihan sa kanila ay pink pero may iba namang kulay. Kahit tinitignan ko pa lang ay alam ko na agad na sobrang lambot ng mga iyon kapag hinawakan.
Looking at her room and her state now, masasabi kong hindi ako nagsisisi na iniwan siya sa kaniyang ama. Maybe there's a part on myself na nanghihinayang because I'm not with her for the past five years. I didn't have a chance to see her first walk. Didn't have a chance to hear her first word.
All of her first are witnessed by the people around her. But, not me. Her own mother.
May nakita akong papel na nakapatong sa bed side table ni Alina. Kinuha ko iyon at binasa. Akala ko kung ano, iyon pala ay ang everyday schedule ng anak ko. There are specific time kung kailan siya matutulog at kung kailan siya kakain ng breakfast, lunch and snacks. Napanguso ako.
"I don't go to school yet, Mommy. But, Daddy pick a tutor for me. She is Ma'am Sabina and she is very kind to me!" pagsasalita ng aking anak na ngayon ay nakahiga na sa kaniyang kama habang yakap yakap ang flush toy na strawberry.
"Talaga? Marunong na po ba ikaw mag read ng letters?" tanong ko.
She excitedly nodded her head. Humagikgik pa. "Yes, yes, yes! I know letters from A to Z, Mommy!"
Pinalipas namin ang oras na nagkekwentuhan lang kaming dalawa. Sobrang daldal niya to the point na natutuyuan na ako ng laway sa bibig. Pero okay lang. Handa akong makinig sa kwento niya kahit araw araw pa.
Mga alas dos ng hapon ay natulog siya. Tinignan ko ang schedule na nakalagay sa papel at mga alas tres ay dapat mag meryenda na siya.
Lumipas ang mabilis ba oras at alas tres na nga. Akala ko ay gigisingin ko pa siya pero kusa na rin siyang nagising. Nasanay na siguro ang body clock niya na alas tres ay magigising agad siya.
"Hi! Kumusta po ang tulog mo?" nakangiti kong tanong.
Umupo ako sa tabi niya at inayos ang kaniyang buhok. She smiled toothily before hugging me. "It's okay, Mommy. I slept so well because you are here!" nambobola niyang saad.
