ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်

45

အခန်း ၄၅- လျှို့ဝှက်ချက်

ပိုလို့တောင် ရှုပ်ထွေးသွားအောင်   ကျန်းဇီနန်က မိန်းကလေးက စပျစ်နွယ်ပင်ကို ရှောင်းလွီလို့ ပြောတာကို ကြားလိုက်ရတယ်။ ဒါနဲ့ စောစောက သူကြားတဲ့အသံက လူတစ်ဦးမှမဟုတ်ဘဲ စပျစ်နွယ်ပင်တွေဆီက ထွက်လာတာလား။

ကျန်းဇီနန်က သူ့ဦးနှောက် လွတ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

ဝိညာဉ်ဖြစ်လာသော စပျစ်နွယ်ပင်ဖြစ်သလော။ ကလေးက နတ်ဆိုးလား။

နတ်ဆိုးများသည် များသောအားဖြင့် တောင်များတွင် သိုဝှက်နေတတ်ကြသည်။

ကျန်းဇီနန်သည် သူ၏ ထိတ်လန့်မှုကို မျိုသိပ်ကာ သူ့ရင်ဘတ်ကို ထိလိုက်ရုံဖြင့် သူမြင်လိုက်၊ ကြားလိုက်၊ နားလည်လိုက်သည်မှ ငြိမ်သက်သွားလေသည်။

သို့သော် ဤကလေးသည် လူသားဖြစ်စေ၊ နတ်ဆိုးဖြစ်စေ အကာအကွယ်ပေးမည်ဟု သူဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

တချို့လူတွေက နတ်ဆိုးတွေထက် ပိုကြောက်စရာကောင်းတယ်။

ဤကလေးသည် ကြည်လင်သောစိတ်နှင့် ကြင်နာတတ်သော နှလုံးသားရှိသူဖြစ်သည်။ သူမဟာ နတ်ဆိုးဖြစ်ခဲ့ရင်တောင် သူမဟာ နတ်ဆိုးကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်နေဆဲပါ။

ကျန်းဇီနန် သည် သူတို့နောက်မှ တိတ်တဆိတ် လိုက်လာပြီး မကြာမီတွင် ကျားများ တိုက်ခိုက်နေသည့်နေရာကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။

အဲဒီမှာ ကျားနှစ်ကောင်ရှိတယ်။ ဖြူဝါရောင်ကျားတစ်ကောင် မြေပြင်ပေါ်တွင် လဲလျောင်းနေသည်။ ကြီးမားသော သွေးအိုင်များ အောက်တွင် လျင်မြန်စွာ ကျယ်ပြန့်လာသည်။ ကျားသည် ၎င်း၏ဒဏ်ရာကြောင့် သေဆုံးခြင်း သို့မဟုတ် သတိမေ့နေခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။

တစ်ကိုယ်လုံးဖြူနေသည့် အခြားကျားက တစ်ယောက်ယောက် လာနေသည်ကို သတိပြုမိသည်။ ဝမ်းဗိုက်က သွေးတွေ အများကြီးထွက်နေပေမယ့် မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ အမွေးအမျှင်များ နှင့် မျက်လုံးများသည် စူးရှပြီးသတိရှိနေခဲ့သည်။

ကျန်းဇီနန် သည် သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်၏ နောက်ကွယ်တွင် ပုန်းနေခဲ့သည်။ လင်းယွဲ့လန်သည် ကျားဖြူကြီး၏ အနားသို့ ဖြည်းညှင်းစွာ ချဉ်းကပ်လာသည်ကို ကြည့်ပြီး သူ့နှလုံးသားသည် ချက်ချင်းပင် တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တင်းမာနေသည့် အခြေအနေတွင် ရှိနေသည်။ ဓားကို ကိုင်ထားတဲ့ လက်က သွေးကြောတွေ ပေါက်ထွက်နေတော့မတတ်ဖြစ်နေသည်။