အခန်း ၇- မိသားစုနှင့် ခွဲခွာခြင်း။
"ရွာလူကြီးဘိုးဘိုး၊ ရွာလူကြီးဘိုးဘိုး၊ သမီးကို ကယ်ပါ။" လင်းရိ၀ေ က သူ့ဘောင်းဘီကို လိပ်ထားပြီး ပေါက်ပြားကို ကိုင်ထားသည်မို့ အခုမှ လယ်ကွင်းကနေ ပြန်လာသည်နေပုံပေါ်သည်။သို့သော်အပြန်လမ်းတွင် လင်းယွဲ့လန်က သူ့ကို တားလိုက်သည်။
လင်းရိ၀ေ က အသက် 60 လောက်ရှိပြီ။ သူ့အသားအရေက မည်းမှောင်နေပြီး မျက်နှာကနီရဲနေပြီး သူ၏စိတ်နေစိတ်ထားမှာကောင်းပုံပေါ်သည်။
သူဟာငယ်ငယ်က စာအုပ်တွေဖတ်ဖူးတာမို့ ရွာသူကြီးလုပ်ခိုင်းဖို့ ရွာသားတွေက သူ့ကို အကြံပြုခဲ့ကြသည်။
လင်းရိ၀ေ သည် လင်းလောင်စန်း ၏ မြေးမလေး သူ့ရှေ့တွင် ဒူးထောက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသောအခါတွင် သူ့မျက်နှာပေါ်ရှိ ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့မှုကိုလည်း သတိပြုမိသည်။ နောက်တော့ ဒီကလေးနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ကောလဟာလတွေကို တွေးကြည့်တယ်။ တစ်ခုခုဖြစ်မယ်ဆိုတာကို သူချက်ချင်းသဘောပေါက်သွားတယ်။
သူသည် ပေါက်ပြားကို ချလိုက်ပြီး ငုံ့ကာ လင်းယွဲ့လန်ကို "ရှောင်းလန်၊ ဘာဖြစ်တာလဲ၊ မင်းအရင်ထပြီးပြောလေ" လို့မေးလိုက်သည်။
ထိုအချိန်တွင် လင်းယွဲ့လန် ၏ စိတ်ထဲမှာ သူမ၏ အဖိုးပြောခဲ့သည့် စကားများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။သူတို့က သူမကို ရေကန်ထဲ တွန်းချပြီး သတ်ပစ်ချင်နေသည်။
လင်းယွဲ့လန်က မထပေ။ "အကြီးအကဲ၊ အကြီးအကဲ၊ ကယ်ပါဦး၊ အဘိုးက သမီးကို ရေနစ်အောင် ရေကန်ထဲ တွန်းချခိုင်းနေတယ်။ အကြီးအကဲ သမီး မသေချင်ဘူး။ မသေချင်ဘူး အကြီးအကဲ ကျေးဇူးပြုပြီး၊ သမီးကိုကယ်ပါ!"
လင်းရိ၀ေ အံ့အားသင့်သွားပြီး "ရှောင်းလန် ၊ ထပါ။ မင်းအဘိုးကဘာလို့ မင်းကို ရေကန်ထဲမှာရေနစ်စေချင်တာလဲ"
လင်းစန်းနိုင် သည် သူ့အဖေပြောသည်ကို ကြားသောအခါ သူ့ပါးစပ်ထောင့်များ လှုပ်သွားသည် ။ သူ့မျက်လုံးများတွင် တောင်းပန်မှုအချို့ရှိနေသည်။ သို့သော် သူ့အဖေ၏ လေးနက်သော မျက်နှာကို မြင်သောအခါ နောက်ဆုံးတွင် "ကောင်းပြီ!"
DU LIEST GERADE
ကံဆိုးတဲ့ တောသူမလေးရဲ့ယောကျ်ားက သောက်ရမ်းချမ်းသာတယ်
Historische RomaneOngoing novel လင်းရှင်းလန်ဟာကမ္ဘာပျက်ကပ်ကာလမှာစွမ်းအင် 2မျိုး နိုးထခဲ့ပေမယ့် သူ့ရည်းစားနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းက လအနည်းငယ်စာ အစားအသောက်အတွက်နဲ့ သူမကို သုတေသနစခန်းမှာ စမ်းသပ်ခံဖို့ ရောင်းစားခဲ့တယ် စခန်းမှာစမ်းသပ်ခံရတာတွေခံနိုင်ရည်မရှိတော့တဲ့အခါ သူမကိုသ...
