|AÇIKLAMA|
"Bana en güçlü Norma'yı ver."[Norma diğer adıyla Radian- en güçlü cinayet silahı.]
Yıkılmış bir romanda erkek başrolü karalayan bir kötü kadın oldu.
Zaten çok kez gerilemişti, karar verdi.
bodrum sıkışıp kalan erkek kahramanı kurtaracak v...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Zayıflığımı anladıktan sonra bana saldırmadın mı?"
Gözleri soğuktu.
"Öte yandan, Lady hakkında hiçbir bilgim yoktu."
Sesi çok kısıktı.
"Bu bodrumda kimse böyle bir zaferi çalamaz."
Sanki dişlerini sıkıyormuş gibi her kelimeyi net bir şekilde duyabiliyordum.
"Dahası."
Ağzı yukarı kalktı.
"Kılıcı bu elimle tutup bir insanı bıçaklasam da canını alsam da, Hanımefendinin bana emir verme yetkisi yoktur."
"..."
"Eğitim kurallarını bu tür faullerle lekelemeyin."
Kim olduğumu bilmesine rağmen yine de bana sert davrandı. Özellikle de 'hanımefendi' derken bana bakışı hiç hoş değildi. Bu çılgın romandaki yardımcı karakterler bile çok asabiydi. Ancak,
"Kurallar mı?"
Ben de aynı doğaya sahiptim.
Çenemin ucuyla parçalanan antrenörü işaret ettim. "O zaman bunu kim yaptı?" Vallentin tarafından tekmelenen eğitmen yere düştü.
"Eğitmene saldırmak ve bu bodrumun kuralları olarak gördüğünüz antrenmanı bozmak haklı bir zafer mi?"
"..." "Savaş alanında hayatınız tehlikede olsa bile, kurallara aykırı olduğu için bunun geçersiz olduğunu söylemeye cesaret edebilir misiniz?"
Sözleri benim gibi savaş meydanlarında kanlı savaşçılar yönetmiş birine şımarıklık gibi geldi.
"Evet, Prenses. Bildiğiniz gibi Vallentin kardeşlerine suikast düzenlemeye çalıştığı için sürgüne gönderildi." Yanımda duran Maze endişeyle fısıldadı. "Şu gözlere bak. Asla pes etmeyecektir. Bu işe bulaşmamak en iyisi."
Aslında Redian dışında kimseyle muhatap olmak zorunda değildim. Yine de tanıştığımızdan beri düzgün bir şekilde merhaba demek fena olmazdı.
"Decilio Krallığı'nda kaybedenler kazananları nasıl onurlandırır?"
"Ne..."
Sadece Vallentin'in duyabileceği şekilde mesafeyi daraltarak fısıldadım. "Krallığına dönüp kardeşlerini ve babanı tekrar görmek istiyorsan, krallık görgü kurallarını unutmamalısın."
Sonra hafifçe ekledim. "Krallığına dönmene kimin izin vereceğini düşünsen iyi olur."
Kastettiğim kişi kimdi? Tabii ki bendim.
"..."
Sözlerimi düşünmekte olan Vallentin bakışlarını yere indirdi. Sonra sessizlik havayı doldurdu.
