DİRİLİŞ (Zombiler)

BÖLÜM 48 (sezon finali 2 'Carl')

Hepinize merhaba bir önceki bölüm sezon finaliydi fakat Freya ve arkadaşlarının mücadele ettikleri esnada Carl'ın neler yaptığını göreceksiniz bu bölümde.
Umarım beğenirsiniz son bölüm bu bölüm.
Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın sevgili okurlarım❣️✨✨

---------------------

Zaferine adım adım yaklaşan Carl çalışma odasındaki koltuğunda oturmuş zaferini kutlamak adına birasını yudumluyordu.
Başkanlardan kurtulduğu için çok daha iyiydi.
Önünde herhangi bir engel kalmamıştı sadece şuan dışardaki zombilerin tüm insanlığı yok edeceği anı bekliyordu ve ona göre bu uzun sürmeyecek ti.

Kapının açılmasıyla düşüncelerden çıkan Carl içeri giren kişiye bakmadan konuştu. Kim olduğunu biliyor du.
"Son gelişmeler nedir Marcus?"
"Bende bunun için geldim Carl. Zombileri evcilleştirme deneylerimiz iyi gidiyor. İlklerde virüsü zombilere verdiğimiz de bir sonuç aldığımızı düşündük ama bir süre sonra tekrar eski saldırgan ve benliklerinden yoksun hallerine dönüştüler. Fakat bir hafta önce yaptığımız deney işe yaradı."
"Test ettiniz mi Marcus?"dedi Carl, herşeyin kusursuz olmasını istiyordu.
"Evet, virüsü verdiğimiz bir kaç zombiyi dışarı bırakıp emir verdik. Uydu kameralarından onları seyrettik ve istediğimiz şeyi yaptılar."
"Peki onlardan neyi istedin Marcus?"
"Bir kaç zombiyi öldürmelerini."
"Bu çok iyi, peki diğer zombiler bir tepki verdi mi?"
"Hayır, bildiğin üzere zombiler birbirine asla saldırmaz ve böyle bir duyguları yok, tek amaçları insan veya başka canlılara saldırmak. Gönderdiğimiz zombiler onlara saldırınca bir tepki vermediler ölümünü izleyen bir koyun gibiydiler sadece ama gün doğumunda bir şey oldu."dedi Marcus.

"Ne oldu?"dedi Carl.
"Virüsü verdiğimiz zombiler mutasyona uğramış olmalı. Gece onları dışarı bıraktık ve istediğimizi yaptılar , Güneş doğunca güneş ışınları çarpan bir zombi öldü fakat bunu gören diğer zombiler kaçıp güneşin değmeyeceği yerlerde saklanmayı başardı."
"Bu mutasyonun kötü yanları var mı sence Marcus?"amacına bu kadar yaklaşmışken bir aksilik çıkmasını istemiyordu Carl.
"Gözlemlediğimiz kadarıyla yok onlara zarar veren tek şey güneş ve diğer gün zombiler sadece gece çıkmaya başladı yani bunu anlayacak kadar benlikleri geldi artık."
"Bu haberin çok iyi Marcus, virüsü diğer tüm zombilerede ver ve yeni emir olarak kalan insanları öldürdürsünler."
"Bu uzun sürer Carl insanlar saklanmayı biliyor onları gözlemliyoruz sende biliyorsun evet insanlık bitmek üzere ama hala yaşayanlar ve mücadele edenler var."dedi Marcus.

Carl düşünmeye başladı. Dışarda az da olsa kalan insanlara bir tuzak kurup onları o tuzağa çekmeliydi.
Hemen bir yer düşündü onları bir şehre çekmeliydi düşündü düşündü ve aklına Montreal geldi.
Yüzünü alan şeytani gülümsemeyle Marcus'a bakıp konuşmaya başladı:
"Radyolarda bir anons duyuracağız ve kalan insanları Montreal'e çekecğiz."
"Nasıl bir anons Carl."
"Öncelikle bir telefonda ses kaydedici de bir şeyler söyleyecem kaydeceğim sesi bir kadın sesine dönüştür ve tüm radyolara yay. Dünyada ki tüm bağlantılar kapalı ve dışardaki insanlar radyodan bir haber bekliyor olmalı bende onlara güzel bir haber verecem."dedi Carl.
Marcus tamam anlamından başını sallayıp bir telefon getirmek adına odadan çıktı.

Marcus elinde bir telefonla tekrar Carl'ın yanına geldi.
"Telefon burda Carl."
Carl oturduğu yerden Marcusun elindeki telefonu alıp ses kaydedici'yi açıp konuştu.
"Montreal de güvenli bir yer var , herkes için yeterli su ve yiyecek de var eğer sesimizi duyan var ise Montreal de sığınacak yer ve burda yaşam var."diyip sesi kapatıp kaydetti.
Elindeki telefonu Marcus'a uzatıp:
"Bir kadın sesine dönüştür ve tüm radyolara yay bugün."
"Tamam, bu arada kardeşin buraya gelmemekte ısrar ediyor Carl."
"Merak etme Marcus yakında gelecektir buraya."dediğinde Marcus tamam anlamında başını salayıp sesi ayarlamak ve yaymak için odadan çıktı.