Çöl Ahusu

~ Sinema ~

Sınır 20 Oy,30 Yorum

Alkına yaptığım aşk itirafının üzerinden üç gün geçmişti.

Bu süreçte onu çok sık görememiştim çünkü abimden öğrendiğim kadarıyla üst üste nöbete kalmıştı.

Tabi bu nöbetlerin sıklığı beni düşündürmüyor değildi.

Bu adam fazlamı kaçak dövüşüyordu ne?

Eh çocuğun üzerine bir atlamadığın kaldı ürküttün yavru ceylanı.

Daha fazla sussaydım ortadan ikiye çatlardım.

Doğru çatlardık.

Uzandığım yatakta sıkıntıyla bir o yana bir bu yana dönüyordum.

Yastığımın altına sıkıştırdığım telefonu alarak whatsapp'a girdim.

Alkının profiline tıklayıp sohbet ekranını açtım.

Parmaklarım ona yazmak için hareketlenecekken son anda kendime engel olup durdurdum.

O gün söyledikleri aklıma gelince derin bir nefes almadan yapamadım.

Benden zaman istemişti.

Nedenini anlamak için uğraşıyordum fakat tam olarakta anlamdıramıyordum.

Onu sık boğaz etmek istemiyordum.

Ne kadar atılgan biri olsamda ben aşk için her şeyin mübah olduğunu düşünenlerden değildim.

İstemezse kimseyi zorlamazdım.

İstemediğini söylemedi.

Söylememişti evet ama zaman istemişti işte.

Şok oldu çocuk ne yapsın?

Bende şok olmuştum,sonuçta her gün birine ilanı aşk etmiyordum.

Bari öpseydik içimizde kalmazdı.

İçimin azgın yanı bazen beni bile şaşırtıyordu.

Ben kendimle tartışırken kapım duvara çarparak açıldı.

Korkuyla yerimden fırladım.

"Höst ulan ne oluyor savaşmı çıktı ,baskınmı var?"

Bağırarak sıraladığım soruları Umut'un pişkin gülümsemesini görmemle sonlandırdım.

Bu çocuk elimde kalacaktı,gerçekten.

"Duydumki burada aşk savaşından yaralı çıkmış bir gazi var.Onu iyileştirmeye geldim."

Gözlerimi devirdim.

"Kes lan tatavayı,nereden duydun ben söyledim ya."

"Bırak hadi şu kamyoncu nuri dayı hallerinide süslen."

Tek kaşımı sorgularcasına kaldırırken rahatça kalktığım yere tekrar yattım.