Çöl Ahusu

~ Înkar ~

Keyifli okumalar...

Dehşete düşmüş bakışlarımla yeşil gözlerin sahibine bakıyordum.Donuk yüzünden ne düşündüğünü anlayamıyordum.
Bakışmamızı bölen abim oldu.Açık olan mutfak kapısından çıkarak gözlerini bizim üzerimizde gezdirdi.

"Ahu sizmiydiniz gelen abicim.Alkın niye ses vermiyorsun abi?"

Alkının gözlerimde olan bakışları benden koparak abime döndü ve sessizliğine bir son verdi.

"Şimdi çıktım bahçeye cevap verene kadar sen geldin zaten,neyse ben gideyim"

Abim başını sallayarak onayladı onu.

"Tamam kardeşim sağol tekrardan"

Alkın başını önemli değil dercesine iki yana salladı.
Son kez bakışları bize dönerek kafasıyla selam verip sert adımlarla bahçe kapısından çıkıp gitti.

Ardından bakakalmıştım duymuşmuydu konuşmalarımızı yoksa?
Gözlerimi benim gibi şaşkınlık içerisinde kalan Umut'a çevirdim.Göz göze gelmemizle,bakışlarımdan ne anlatmak istediğimin farkına varmış bilmiyorum dercesine dudaklarını büzerek yanıt vermişti.
Ne yapacaktım ben şimdi?

Abim ayakta dikilmeye son vererek gelmiş kendini yanıma atmıştı.
Bir kolunu omzuma atarak başıma bir öpücük bıraktı.

"Hoşgeldin Umut"

"Hoşbuldum abi,nasılsın?"

"İyiyim aslanım,sen?"

"İyiyim bende,kahvaltıdan sonra bir uğrayayım dedim."

Abim başını sallayarak konuştu.

"İyi yapmışsın"

Sonra bakışları bana döndü.

"Niye bu kadar sessizsin ahududum? Hastamısın yoksa ?"

Omzuma attığı elini aklıma çıkararak ateşim varmı diye kontrol etti.

"İyiyim abi,yok bir şeyim."

Kaşları kalkık bir şekilde gözlerime baktı.

"Kesin var,sana ahududu dedim sende bana kızmak yerine uslu uslu abi diyorsun.Söyle güzelim ne oldu"

Telaşın sindiği sesine karşı zorlada olsa gülümseme yerleştirdim dudaklarıma.Yaklaşıp yanağına bir öpücük kondurarak konuştum.

"İyiyim abicim bir şeyim yok,sana bugün iyi davranma kararı aldım o yüzden kızmıyorum,yine iyisin."

Dalgaya vurduğum sesimle konuyu kapatmaya çalışmıştım.Abimin ela bakışlarını üzerimde hissetsemde dönüp ona bakma gafletinde bulunmadım.Bir süre üzerimde oyalanan bakışları Umut'a döndü ve onunla sohbete başladığında üzerimdeki ilgisi dağılmış oldu.

Aklım şimdi tamamen alkındaydı,eğer bahçeye dediği gibi o anda çıktıysa konuştuklarımızı duyma ihtimali çok düşüktü.Ama eğer konuşmalarımızı benim itirafımı duyduysa ve bundan kaçmak için bir yalan uydurduysa,işte ozaman hem kalbimde yeni ve ilk defa hissettiğim bu duyguyu görmezden gelmiş hemde büyük rezil olmuştum demekti.

Ne yapacağımı,bu durumun içinden nasıl çıkacağımı düşünmekten başım ağrımaya başlamışken abim yanımda hareketlenerek ayağa kalktı.

"Gençler sohbetinize doyum olmuyor,özellikle senin Ahucum.Benim uyumam gerekiyor malum bütün gece çalıştım.Hadi size iyi günler."

Başımızı sallayarak onun bu dediklerini onayladık.Arkasını dönmüş eve gidiyordu ki yolu yarılamışken durup tekrar bize döndü yüzünü.