Yeni okulunda onu zorbalayan ve ölesiye nefret ettiği zorba çocuğa aşık olacağını nereden bilebilirdi ki?
Defne ve Aslanın karanık aşkını okumaya hazır mısını?
Йой! Нажаль, це зображення не відповідає нашим правилам. Щоб продовжити публікацію, будь ласка, видаліть його або завантажте інше.
Günün son dersinde bittmişti Aslı defterini toplarken bana dönüp " işin yoksa cevahire gidelim mi?" Aslıyı sevmiştim aslında günün geri kalanını onla geçirmek fena olmazdı gerçi ama sabah ki olaydan dolayı pek keyfim yoktu. "Başka zaman olsa kesinlikle gelirdim ama bugün hiç tadım yok" beni anlayışla karşılasa da devam etti " bize gel o halde bugün arkadaşlığımızın ilk günü" tek planım eve gidip uyumaktı aslında ama bu defa onu geri çevirmek kabalık olurdu.
Okuldan çıkıp Aslının evine doğru yürümeye başladık okuldan çıkmadan önce öğrencilerin tamamen dağılmasını beklemiştik sınıfımdaki gerizekalılarla yarına kadar karşılaşmak istemiyordum.
Yolda giderken anneme kısa bir mesaj atıp geç kalacağımı haber vermiştim. Dört katlı apartmanın önünde duyduğumuzda Aslı çantasının ön gözünden anahtarını çıkardı anahtarından sarkan pembe peluş maymuna takıldı gözüm.anahtarlığı kendisi gibi çok tatlıydı. Bu kız bu tarz sevimli şeylerı seviyor olmalıydı. Tüylü kaleminden bu çıkarımı yapmıştım aslında. Aslı çevresimdeki hiç kimseye benzemiyordu cana yakın olmasının yanında da sevimli ve çocuksu bir yanı da vardı.
İlk kattaki daireye girdik, küçük ve tatlı bir evdir.
"Ben gelmeden başlama sakın"
Aslıyı bana kendi pijama takımından vermişti ve şuan film izliyorduk. Basit bir kahve planı pijama partisine dönüşmüştü. Şimdide mutfakta mısır patlatıyordu.
"Seni bekliyorum. "
Elinde bi kontrovar mısırla mutfak kapısından göründü. Kovayı orta sehpaya bırakıp yanıma oturdu.
Filmi başlatıp dikkatle izlemeye koyuldum, Aslı müthiş bir aksiyon filmi bulmuştu bize.
"Sence Aslan nasıl?"
" hııı"
"Aslan diyorum nasıl sence?"
"Neden sordun?"
"Merak ediyorum tüm kızlar beğeniyor onu sen beğenmedin mi?"
" yakışıklılığı umrumda değil öyle zorba biriniyle işim olmaz."
Aslının yüzünde cevabından hoşnut bir ifade arda. Oda en az benim kadar onlardan nefret ediyor olmalıydı.
Sorma sırası bana geçmişti.
"Sevgilin var mı?"
Mısır kovasına elini daldırıp bi avuç mısırı ağzına attı.
"Yoğğk" dedi bıkkın bir sesle hali çok tatlıydı.
"Ama hoşlandığın biri var değil mi?"
Sorum bittiği anda ardı ardına öksürmeye başladı mısır boğazına takılmış uzanıp sehpanın üstündeki kolayı uzattım.
" dur iç şunu"
Sakinlediğinde " Mısır boğazıma kaçtı iyiyim, bi elimi yüzümü yıkayıp geliyorum"
"Tamam canım"
Oyalanmak için telefonu elime aldığımda saatin yediye geldiğini farkettim geç bir saat değildiye fakat tekinsiz bir mahallede olduğumuz için geç saatlerde sokakta dolaşmak istemiyordum. Aslının odasına gidip üstümü değiştirdim. Muhtemelen buradakalmam için ısrar edecekti ama kalamazdım yeni tanışmıştık sonuçta.
"Defne nerdesin"
"Geliyorum." Salondan bana seslenen Aslının yanın gittim "Geç oldu çıkayım ben artık"
" burada kalacaksın sanıyordum. Hatta gitme kal."
"Çok isterdim ama ailemin bu kadarına müsade edeceğini sanmıyorum." İzin istesem ailem izin verirdi aslında ama eve gitmek istiyordum.
"Tek mi gideceksin senle geleyim mi?"
"Evim yakın giderim ben,sen git gel yapma şimdi."
Aslıyla vedalaşıp evden ayrıldım.
Sakince yolun kenarından yürüyüp sadece önüme bakıyordum. Sokakta benim dışımda tek tük birileri vardı. Avucumda şıngırdayan anahtarımı sıkıp çıkardığı sesi önledim sessiz sokakta gereğinden fazla çınlıyordu.
Kendi evimin sokağına girmeme çok az kalmıştı ama önce bir ara sokaktan geçmem gerekiyordu.
Sokağa girdiğimde kimse yoktu. Sokakta yanan tek lambada yanip yanıp sönüyor. Kendimi korku filmlerinden bir sahnede gibi hissediyordum bu sokaktan her geçtiğimde...
Adımlarım sokakta yankılanırken sokağa bir ses daha eklendi ve bir tane daha...
Adım sesleri arkamdan geliyordu birileri benden sonra sokağa girmişti. Korktuğum için adımlarım hızlandırdım ve beraberinde arkamdan gelenlerde hızlandı bunu fark ettiğimde koşmaya başladım. Kalbim gümbür gümbür atıyordu, biran önce evime varmak istiyordum. Sokaktan dönmek için son adımı atmıştım ki takılıp yüz üstü yere kapaklandım. Hayır....
Kalmak için doğurmaya çalıştığımda ayak bileğinde hissettiğim baskı buna engel oldu. Tam o anda avazım çıktığı kadar bağırmaya başladım.
Bağırmak için ağzımı aramadığım sert bakışları buna engel oldu. Ayağını bileğinden çekip beni sırt üstü yere de yatacağım çekildi çevirdi yere çömelip yüzüme doğru eğildi. "Seşini çıkartırsın seni öldürürüm." Göz yaşlarım yanaklarımdan ardı ardına süzülüyordu.
" lütfen bırak gideyim." İki adım uzağımızda duran kişiye baktığımda Hakan olduğunu gördüm. Bakışlarını takip ettiğimde açılan eteğimden gözüken iç çamaşırıma baktığını farkettim. Hemen doğrulup eteğimi düzelttim. "Bırakın beni Nolursa evime gideyim."
"Neden güzelim biraz sohbet edelim öyle git." Suratına tekinsiz bi tebessüm yerleştirip devam etti.
"Mahallemizde bayağıdır güzel kız göremiyorduk değil mi ismail?"
" Aaaa... ama daha yeni başladık biraz seni tanıyalım öyle git."
"Yeter bu kadar bırakın kızı."
Ayenı anda sesin geldiği yere baktık
Aslan...
İsmail'in suratındaki sırıtış aniden kayboldu ve yerini hoşnutsuz bir ifade aldı. İsmail doğrulunca hemen kendimi toparlayıp ayağa kalktım ve var gücümle eve doğru koşmaya başladım. Arkamdan gür bir kahkaha sesi yankılandı. Aslanın o tok sesi tüm sokağı inletiyordu.
