Neyse ki resterona gelmiştik ama gelene kadar yolda en az 100 kez Changbin oppanın açım bağrışlarını, Hyunjin'nin yürüken Minho oppa ile el ele tutuştuğum her an gelip elimizi ayırması ardından kendi tutmuştu. Tabiki bu hareketleri sadece Minho oppa içindi. Onu sinir etmek en büyük hobisiydi. Çünkü her zaman 'Ben aranızda en çapkınım' der dururdu. Bu olaylar karşısında Hyunjin artı olarak Chan oppadan azar işitmişti. Çünkü beni çok severdi ya da Felix'i daha doğrusu arkadaşımı onunla tanıştırana kadar böyleydi. Sonuç olarak restorana gelmiştik. Minho oppa uyardığından dolayı beni zorla yanına oturtmuştu. Buda yetmezmiş gibi benim yerime bir sürü yemek istemişti. Ve şu anda zorla yediriyordu. Felix ise karşımızda bize daha doğrusu bana gülüyordu. Jeongin ise diğer yanımda bana gülümsüyor oda zorla ağızına yemek tıkıyordu. 'Bundan sonra yediğini kustuğunu duymak istemiyorum.' dedi ve bana yine o üzgün haliyle bakmıştı.
Onun bu hallerini görmek beni de üzüyordu. Bir şekilde kendime düzen vermek istiyorım. Felix'in söylemiyle yeni bir sayfa açmak istiyorum. Ama bunu yapsam da o eski zorba olarak kalacaktım. Daha doğrusu ben kendimi hep öyle gördüm. İnsanlara o kadar söz ettikten sonrasında lise zamanı bana da aynı şeylerin bana yapılması canımı çok acıtmıştı.
'Byeol. Byeol daldın yine.' bunu diyen Jeongin benden özür dileyeceğini adım gibi biliyordum. O özür dilemeden yanağından öptüm. "Sakın ha. Özür dilediğini duymak istemiyorum. Anladınmı tilki çocuk." Jeongin bunu duyduktan sonra kafasını omuzuma koymuştu. Tabiki doymuştuk. Daha doğrusu onun ve Minho oppanın ağzıma teptiği yemekler sayesinde ben doymuştum.
Dışarıya çıktığımızda karşıda park görmüştük. Ve Jisung'un harika fikrine uyup parka gitmiştik. Ben şu an salıncaktaydım. Yanımda Jeongin ve Changbin oppa sallanıyordu. Seungmin beni sallıyordu. Jisung ve Hyunjin ise kaydıraktan kayıyordu. Chan ve Minho oppa ise bir banka oturmuş biz bu çocukları neden böyle yetiştirdik bakışları atıyordu. Her zaman bunu yaparlardı. Kendileri öz babamızdı zaten. Felix tüm bu zaman boyunca bizi izliyordu. Keşke melek olmasaydı. Onla da çok rahat arkadaş olurdum. Daha doğrusu benim süper arkadaşlarım ile iyi anlaşırdı.
YOU ARE READING
Angel Boy / Lee Felix
FanfictionTükenmişlik nedir? İnsan nasıl tükenir yada nasıl tüketilir? İnsanların çoğu anlamaz ama depresif görünenler her zaman tükenmiş yada ölme meraklısı değildir. En mutlu görünen insan en fazla derdi olandır. Sadece kendilerini öyle görmelerini istemez...