Wild thing,you make my heart sing [ Completed ]

Chapter 10 ( Final )( Z )

ေရွာင္းက်န့္ ေရကူးကလပ္မွာရွိေနတယ္။မကြၽမ္းက်င္ေသးတဲ့ သင္တန္းသားတခ်ိဳ႕ကို အနည္းငယ္ ကူေပးၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းေတြရွိရာကို ေရွာင္းက်န့္ ထြက္လာျဖစ္ခဲ့တယ္။

ေရကို ခပ္ၾကာၾကာခ်ိဳးခဲ့တာမို႔ သူထြက္လာေတာ့ နားေနခန္းထဲ လူရွင္းေနတယ္။ ေလာ့ခ္ကာထဲက အကၤ်ီေတြကို ယူဝတ္ၿပီး သူ႕ရဲ႕ စိုေနတဲ့ ဆံပင္ေတြကို သုပ္တယ္။ ေလာ့ခ္ကာထဲက အဝတ္အစားေတြနဲ႕အတူ ထုတ္ယူခဲ့တဲ့ အနာကပ္ပလာစတာတစ္ခုက သူ႕လက္တစ္ဖက္ထဲမွာ ရွိတယ္။

" ေခြးေကာင္ႀကီး "

လည္ပင္းဆီက စိုေနတဲ့တစ္ခုကို ခြာပစ္ရင္း အေရွ႕က မွန္ဆီသာ ၾကည့္ၿပီး ေရွာင္းက်န့္ အသံတိုးတိုး ဆဲတယ္။ သူျမင္ေနရတဲ့ သူ႕ရဲ႕လည္ပင္းသားက အျပစ္ဒဏ္အေနနဲ႕ အကိုက္ခံခဲ့ရတဲ့ ေနရာက နီေဆြးေနဆဲသာျဖစ္တယ္။

ပလာစတာအသစ္ကိုကပ္ၿပီး ေလပူတစ္ခ်က္ကို သူမႈတ္ထုတ္ပစ္လိုက္ေသးတယ္။ ျဖစ္နိုင္ရင္ေတာ့ စိတ္ရွိလက္ရွိပဲ အဲ့ဒီပေရာ္ဖက္ဆာဝမ္ကို ျပန္ကိုက္ပစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။

.....

" ခ်ီးပဲ... "

အတန္းရဲ႕ အလယ္နားမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န့္က ဖြင့္ထားတဲ့ စာအုပ္ေပၚမွာ ေလွ်ာက္ေရးျခစ္ရင္း ခပ္တိုးတိုး ဆဲတယ္။ ဘာလို႔ သူ႕ရဲ႕လက္ေတြက အဲ့ဒီ နာမည္ကို ခ်ေရးမိသလဲ ဆိုတာ သူနည္းနည္းေလးေတာင္ စဥ္းစားမရဘူး။

" ဝမ္ရိေပၚ " ။ ဟုတ္တယ္။
အဲ့ဒါ သူခ်ေရးမိတဲ့ နာမည္ပဲ။

" ခ်ီးမို႔လို႔ ေရးမိရတာလား "

ဘယ္ႏွခါမွန္းမသိ အသံတိတ္က်ိန္ဆဲရင္းနဲ႕ ၿပီးသြားတဲ့ အတန္းခ်ိန္ေနာက္ ေရွာင္းက်န့္သူ႕ရဲ႕ ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဖြပစ္လိုက္တယ္။ အတန္းခ်ိန္စတည္းက အဆုံးထိ သင္သြားသမွ်က သူ႕ေခါင္းထဲ ဘာဆိုဘာမွ မေရာက္လိုက္။

အတန္းထဲက ထြက္ဖို႔ အိတ္ကို ေကာက္လြယ္လိုက္တုန္းမွာ ဝင္လာတဲ့ဖုန္းက ဘယ္သူ႕ဆီကမွန္း ေရွာင္းက်န့္ ၾကည့္စရာမလိုပဲနဲ႕ကို သိတာမို႔ ျပန္မေျဖပဲ ေနပစ္လိုက္တယ္။ သူ႕ကိုပဲ ကြက္ၿပီး ပုံမွန္မဟုတ္တဲ့ အျပစ္ဒဏ္ေတြ ေပးတဲ့ အဲ့ဒီလူကို နည္းနည္းေလးေတာင္ ၾကည့္မရပါဘူး။