Size Kızıl Gece ile ilgili muhteşem bir sürprizim var. Hayır, üçüncü kitap henüz çıkmıyor. Sürpriz, çok daha fazla içinizi ısıtacak bir şey. İnanılmaz heyecanlıyım. Çok yakında burada açıklayacağım.
Duman ~ Beni Yak
Mabel Matiz~ Sarışın
Keyifle okuyun. 🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🖤
“Onu gördüm. Ona yakından baktım ve dokundum. Teni pamuk gibiydi. Gözleri, konuşması… Ön süt dişinin hafif yamuk olduğunu ve çok tatlı göründüğünü biliyor muydun?”
Mirel ve Mestan’a ait evin arka tarafında bulunan kamelyada oturuyorduk. Gece aynı saatlerde eve dönmüştük ve o dakikadan beri buradaydık. Ne kadar geçtiğini bilmiyordum ama sabah olmak üzereydi. Serindi. Üzerimizde ince bir pikeyle Biran’ın kollarında uzanıyordum.
“Yaşıtlarına göre oldukça uzun. Neredeyse altı yaşında görünüyor. Üzerinde mavi bir gömlek vardı. Nasıl yakıştığını bir görmeliydin…”
Biran sessizlik içinde yalnızca beni dinlerken, uzunluğu iki santimi geçmeyen saçlarına dokundum. Onda özlediğim kalın ve parlak buklelerini oğlum da görmüştüm.
“Sana o kadar benziyordu ki sadece üç yaşında olmasına rağmen bir an karşımdakinin sen olduğunu sandım.” Burnum sızlıyordu ama gözlerimin dolmadığını biliyordum. Buna rağmen Biran baş parmağını gözün altına yerleştirdi ve oradaki hayali gözyaşlarını sildi. “Biran, onu çok özledim…”
Kaşları acı bir ifadeyle düşerken, alnını alnıma yasladı. “İste, şimdi getireyim bebeğimizi.” Göz kapakları usulca safir mavileriniörterken, dudaklarını alnıma bastırdı. “Üzülme, üzülmene dayanamıyorum. Bir şey söyle yapayım. Ne olursa…”
Avucumusakallarına yasladım. Belki saçları değil ama çok sevdiğim sakalları hala buradaydı. “Şimdi değil. Bu çok acı ama beni tanımıyor, başka bir düzeni var. Onu düzeninden öylece koparamayız. Önce bana alışmalı…”
“Uzun süreceğini sanmıyorum.” Kolunu pikenin altından belime uzatıp beni kendine çekerken, burnu boynum boyunca kaydı. “Aslında seni paylaşmayı hiç istemiyorum ama…”
Daha aşağı inmeye hazırlanan elini tuttum ve uykusuzluktan şişen gözlerine baktım. Aynı durumda olduğumu biliyordum. “Neden biraz uyumuyoruz?”
