Kozmos Yıldızı

~14~

Söylediklerime kıkırdadı. Elbiseyle işi bitince beni baştan aşağı bir süzdü. Düşünceli bir şekilde duruyordu. Aklından kesin bin bir türlü kurnazlıklar geçiyor olmalıydı.

" Bu bakışı biliyorum. " dedim " Yine ne entrikalar peşindesin? "

" Güzel görünüyorsun ama sanki bir şey eksik. "

Aniden parmaklarını şıklattı ve " buldum! " diye bağırdı. Gözlerinden hınzırlık akıyordu. Saçları pembe olabilirdi, fantastik bir varlık gibi görünebilirdi ama o hala aynı Mila'ydı. Hınzır, enerjik, o deli kız hala duruyordu kalbinin derinlerinde. Şu haliyle tamamen yetimhanedeki halini andırmıştı.

" Yine ne geldi aklına? " dedim sahte bir bıkkınlıkla " lütfen başıma bir iş açma yine."

" Yaa, ben hiç öyle biri miyim?Ne zaman başına iş açtığımı gördün?" dedi ama sesinden alaycılık damlıyordu.

"En son senin fikirlerini dinlediğimde neredeyse camdan düşüyordum."

Almila kıkırdadı. " O sayılmaz. O küçük bir hataydı. "

Bir süre böyle geyik yaptık. Kendi kendimize güldük. Bunu özlemiştim. Onunla oturup hiçbir sorunumuz yokmuş gibi eğlenmeyi, sesinden yayılan samimiyeti, her şeyi özlemiştim ama her güzel şeyin bir sonu vardı.

"Bugün seni birisi ile tanıştıracağım. " dedi Almila. Az önceki muzipliği gitmişti. Artık ses tonu daha ciddiydi.

" Kim? " diye sordum. Bir yanım merak ediyor bir yanımsa hiç öğrenmemeyi umut ediyordu. Çünkü yenilik beni hep korkuturdu. Yeni biriyle tanışmak, yeni bir ortama girmek... Hepsi konfor alanımdan çıkmam gerektiği anlamına geliyordu.

Ben ise güvenli bölgede kalmayı tercih eden biri olmuştum hep. Mecbur kalmadıkça risk almazdım. Bazen bu özelliğimden nefret ederdim. Zihnimin içinde bir ses " korkak " diye haykırırdı daima.

Almila " Sana daha önce bahsetmiştim. Seni bu malikanenin sahibi ile tanıştıracağım. Kont Astrophel ile. "

" Hatırlıyorum ama Neden? "

" Onun malikanesinde kalıyorsun. Sence seninle tanışması gerekmiyor mu? Ayrıca yakında eğitime başlayacaksın. Onu da konuşacağız. "

" Ne eğitimi? "

" Element eğitimi. Yeteneklerini kontrol etmeyi öğrenmen gerek. "

Şimdi de eğitim çıkmıştı! Sanki başımda yeterince bela yokmuş gibi. Nasıl yapacağımı bilmiyordum. " Eğitim " kelimesi beni geriyordu. Ya başaramazsam? Ya benden çok zor şeyler isterlerse? Bu yabancı diyarda ne yapacaktım? Buraya uyum sağlayabilecek miydim? Kafamdaki soru işaretleri her saniye artıyordu ve zihnimi ele geçiriyordu.

" Endişelenme " dedi Almila " Yavaş yavaş her şeyi öğreneceksin. Şu anda bu düşünüp kendini yorma. "

Makyaj masasının çekmecesini açtı ve oradan birkaç makyaj malzemesi çıkardı.

" Sakinleş ve kendini benim sihirli ellerime bırak. Yüzüne biraz renk katalım tatlım. "

Almila çok hevesli görünüyordu. Bu hevesi beni de heyecanlandırıyordu. Kabul ettim. Koltuğuna oturup başımı arkaya yasladım ve ona izin verdim. Ellerinin zarif dokunuşu beni rahatlatıyordu.