Chapter32(Unicode, Zawgyi)

Start from the beginning
                                    

'လေပြေ....ညနေလဲစောင်းနေပြီ....အပြင်မှာလေအေးတွေအရမ်းတိုက်နေတာ...ပြန်ဖျားနေပါဦးမယ်...ကိုယ်တို့အထဲဝင်ကြရအောင်နော်....'

'အင်း....ဒါပေမဲ့....အင့်....'

'ဟမ်...ဒီအကျီက...'

'အကို့အတွက်ဝေးထိုးပေးထားတာ.....'

'ဗျာ.....အင့်...ဟင့်..အဟီး.....ကလေးငယ်လေး....'

'အကို.....ဘာလုပ်တာလဲ...?အင့်...ဖက်ထားတာအသက်ရှူကြပ်နေပြီ..... အင့်...'

'အာ...ကိုယ်အရမ်းဝမ်းသာလွန်းလို့ပါ.....ကလေးအပင်ပန်းခံပြီးထိုးထားတဲ့ဒီအဝတ်ကလေးက ကိုယ့်အတွက်တဲ့....အင့်..အီး...ဟီး...'

'အကို...ခင်ဗျားဟာလေ...ကျွန်တော့်ကိုကြမငိုဖို့အမြဲချော့တဲ့ခင်ဗျားကကိုယ်တိုင်ကဿလေးလိုတဗြဲဗြဲငိုတတ်တာဘဲလား...?ခစ်..ခစ်...'

'ဟာ.....လေပြေက ကိုယ့်ကိုရယ်တာလား....??'

'ဟီး....အကို့ပုံကရယ်ချင်စရာကိုး....ကဲ....တော်မတော်လေးဝတ်ကြည့်ပါဦး....ဝေးမှန်းပြီးလုပ်ထားတာ....'

'အိုကေဗျာ..........အဲ...အဟမ်း...ဘယ်လိုလဲ..အကိုခန့်ရဲ့လား...?'

'အွန်း....တော်သေးတာပေါ့...ကွက်တိဖြစ်သွားလို့....ဒါတောင်...အင်း...ပုခုံးနဲ့...လည်ပင်းနားကနည်းနည်းလေးတော့ပွသေး...'

'မွ...'

'အယ်....အကို...ဝေး...ဝေးပါးကို....'

'ဘယ်လိုလေးလဲကွာ....လူကောင်သေးသေးလေးနဲ့အကို့ကိုခုန်စွခုန်စွနဲ့အကျီဆိုက်လိုက်တိုင်းနေတာ....အသဲယားလာလို့...ဟီး....'.

'ခင်ဗျား...ကဲဟာ...အင့်...အင့်..'

'ဟား...ဟား...ကလေးငယ်လေးရိုက်တာကပန်းနဲ့ပေါက်သလိုပါဘဲလား....ဟ..ဟ...'

'ဝေးက ငလေးမဟုတ်တော့ဘူးနော်...အကိုလာမပြောင်နဲ့..'

'ဒီလူကောင်ပုတုကလေးကအသက်သုံးဆယ်ကျော်လို့ပြောရင်ဘယ်သူကယုံမှာမို့လဲ...ကိုယ့်မျက်စိထဲတော့မင်းက ကလေးအူကြူကွေးလေးဘဲ.....'

'အကိုနော်.....အင့်....ဟာ...မပြေးနဲ့လေ....လာ..လာခဲ့ပါ.....'

'အိုး...ရပ်လိုက်ရင်အရိုက်ခံရမှာပေါ့.....ဟီး...'

Love  or hateWhere stories live. Discover now