Chapter25(Unicode+Zawgyi)

146 6 6
                                    

ဘာလိုလိုနဲ့ကျွန်တော့်ခင်ပွန်း..မောင်ဗိုက်ကလေးရဲ့ဗိုက်ကလေးတောင်၅လကျော်ခဲ့ပြီ...

ကိုယ်ဝန်လရင့်လာတာနဲ့အမျှအဝေးနေရမသက်သညလာတာညောင်းတာကိုက်တာလောက်တော့ရှိလာခဲ့ပေမဲ့တခြားတော့ထူးထူးခြားခြားဘာမှမဖြစ်ခဲ့....

သို့ပေမဲ့ခုနောက်ပိုင်းဝေးအစားရွေးပြီးအစားနည်းလာတာကလွဲလို့ပေါ့....

သူကြိုက်ရင်လဲအသားကုန်စားပြီးမစားချင်ဘူးစားချိန်စိတ်မရှိတဲ့အချိန်ဆိုရင်လဲ၃..၄ရက်လောက်ရေသောက်ပြီးနေတဲ့ဝေး....

ဆရာဝန်ကတော့ဘာမှမဖြစ်ဘူးပြောပေမဲ့ကျွန်တော့်မှာတော့ဝေဂရဲ့တနေ့တခြားပိန်လာတဲ့ကိုယ်လေးကြောင့်စိတ်ပူနေခဲ့မိတာတော့အမှန်ပင်....

ခုလည်းဒီနေ့ကလေးအခြေအနေလဲသွားပြရင်းဓာတ်မှန်..ultra soundပါရိုက်မယ်ဆိုတာကိုဂျီကတိုက်နေသေး....မေမြင့်ချော့ပြောမှဘဲကျွန်တော့်ကိုမျက်စောင်းကြီးပြစ်ထိုးကာရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတဲ့သူ....

အဲ..ရေချိုးခန်းဆိုလို့ကလေးဝင်သွားတာ၁၅မိနစ်ကျော်နေပြီ..ပြန်ထွက်မလာသေးဘူး...အင်း...အအေးတော့မိကုန်တော့မှာဘဲ....

'ဝေး....ဝေး...ကလေးလေး.....'

'....ဗျာ....မောင်....'

'ဝေး.....မြန်မြန်ထွက်တော့လေ...အအေးမိမယ်....'

'ဟုတ်..ပြီးပြီ....အဝတ်လဲနေတာ....'

'မောင်ဝတ်ကူရမလား...?'

'ဟင်..အဲ...မ..မလာနဲ့ရတယ်...ဝေးဘာသာဝတ်မယ်....ပြီးတော့မှာ...'

'မောင်ဝင်လာခဲ့လိုက်မယ်နော်ဝေး...'

တားချိန်တောင်မရလိုက်ဘဲမောင်ကရုတ်ချည်းဆိုသလိုအခန်းထဲကိုဝင်လာပါတော့သည်...

ခါးနားကိုမှလာဖက်နဲ့မောင့်ကြောင့်အသဲယားပြီးကြက်သီးထမိတာတော့အမှန်ပင်...

နားနားလေးကပ်ကာဝေးရဲ့နားသယ်မွှေးတွေကြားရိုက်ခတ်လာတဲ့မောင့်ရဲ့'ဝေး'ဆိုတဲ့လေသံခပ်နွေးနွေးကလဲဝေးစိတ်တွေကိုဂယောင်ခြောက်ခြားဖြစ်စေသည်....

'မောင့်ဗိုက်ကလေး....'

'ဟာ..မောင်ရာ..ဘယ်လိုတွေလာခေါ်နေတာလဲ...?လွှတ်ပါ....အဲ့လိုလဲဖက်မထားနဲ့...'

Love  or hateWhere stories live. Discover now