CAPTURED MEMORIES (Buencamino Cousins Series 2)

chapter 20

"Peanut?! Are you really okay there?! Kanina ka pa diyan sa loob, hindi ka pa rin lumalabas!" Sigaw ni Azel sa likuran nang pintuan dahil kanina pa ako hindi nalabas.

Now I know what's the reason kung bakit hindi pa ako dinadatnan naka-two months na.

Hindi lang ako lumalabas dahil nahihiya ako kay Azel. Baka pag sinabi ko sakaniya tapos wrong alert pala, mapahiya lang ako. Maybe I'll just make sure if I'm really pregnant... and I'll surprise him!

"Peanut..." malungkot na sabi na nito sa likuran nang pinto "...May ginawa ba akong kasalanan?" Dugtong pa nito.

"Wait wait! I'm coming ha!..." mabilis kong agap dahil sa tinanong niya "...Hindi naman ako galit sayo, pinagsasabi mo?"

Nakalabas na agad ako, sumalubong ang tingin saakin ni Azel. Agarang yakap ang natanggap ko.

"Uy, sweet naman hihi" Sabi ko at mas hinatak pa siya sa yakapan.

Hinawakan ko ito sa puwit at inurong pa saakin sanhi para mapaungol ito sa pagkadisgusto. Ayaw na ayaw niya talagang hinahawakan siya sa puwit.

"Ih, baby! Don't touch my àss." angal nito pero hindi naman umalis sa pagkakayakap ko at hindi rin tinanggal ang pag hawak ko sa puwitan niya .

I imitated what he said , na ikinatawa niya. "Parang ano naman, hindi naman inaalis pag kakahawak ko sakaniya" bulong bulong ko pa at umalis na sa yakap niya. Ganoon rin naman siya.

"Bakit ka nasa loob nang Bathroom?" Tanong nito na nakapagtingin ulit saakin papunta sakaniya.

Huminga ako nang malalim at ngumiti nang matamis upang matakpan ito. Napakunot naman ang nuo ni Azel sa nakikita.

Siguro iniisip nitong para na akong baliw

"Basta! Surprise nalang! Malalaman mo rin!" Sabi ko rito at napa-palakpak pa.

Saglit siya napatigil bago napatango tango. Iniisip ata kung ano ang surprise ko. Bahala siya mag isip diyan.

"Let's sleep na, Peanut. Come here" sabi ulit nito at nakaupo na sa kama inaayos na ang sarili sa paghiga.

Sumunod naman ako palapit sakaniya at humiga na. Humiga ako. Pero sa akin ngang nakasanayan ay siya ang umunan sa dibdib ko.

"I love you so much" sabi ni Azel at iniangat pa ang ulo para bigyan ako nang mabilisang halik. Bumalik na ito sa pag kakahiga.

"Aishiteru yo..." Sabi ko at hinalikan ang ulo nito.

Nasabi ko naman na sakaniya ang meaning nang "Aishiteru yo" e. Kaya siguradong naintindihan niya ang meaning nang sinabi ko.

Hindi ako makatulog nang maaga nung gabing iyon, pero yung katabi ko ramdam ko na ang pag bigat nang pag hinga. Ibig sabihin tulog na siya.

Iniisip ko kasi kung buntis nga ako. Anong gagawin ko? Itatago ko ba sa media? O pag nanganak na ako, roon ko lang ipapakilala sa lahat. Is that much better? I don't really know...

Malapit narin kasi akong umuwi saamin, at hindi ako mapipigilan ni Azel na gawin ang umuwi. Pwede namang dito nalang ako pero kasi gusto kong makilala siya nila Mamà pati ni Kuya. Kahit na alam na nilang kami pala, hindi sila nag bigay nang oras para kastiguhin ako sa bagay na iyon.