Merhabalaaaaar
Yeni bölümünüz geldi.
Medya - Karakterler
Oy verip yorum yapmayı unutmayın.
^^^^^^^^^^^^^
Gözlerimi açtığımda duvarları ve içindeki eşyaları beyaz olan bir odadaydım. Elimi kaldırıp ağrıyan başıma götürdüğümde kollarımda ve saçlarıma yakın bir yerde sargı olduğunu fark ettim.
Biraz doğrulmaya çalıştığımda ayağımda keskin bir ağrı hissedince üstümdeki çarşafı çekip ayağıma baktım ve bir sargı olduğunu gördüm. Odanın içine iyice baktığımda yanımdaki makinaları ve kolumdaki serum olduğunu gördüm. Sanırım hastanedeydim ama neden buradaydım ki?
Odanın kapısı açıldı ve içeriye bir hemşire girdi.
''Ah uyanmışsınız. Kendinizi nasıl hissediyorsunuz? Bir ağrınız var mı?''
''Başım çok ağrıyor, ama anlamıyorum. Bana ne oldu, neden buradayım?''
Hemşire bana gülümseyip ''Bir kaza geçirdiniz ama şuan iyisiniz. Sonuçlarınız çıktıktan sonra yüksek ihtimalle taburcu olursunuz. Doktor Hanımı çağırıp geliyorum.'' dedi ve odadan çıktı.
Hemşirenin çıkmasının ardından bir adam odaya girdi. Boyu uzundu 1.90 boylarında olmalıydı. Mavi gözleri endişeyle bana bakıyordu.
''İyi misiniz, bi ağrınız var mı?'' derken gözleri bi sağ gözüme bi sol gözüme kayıyordu.
Lenslerim olmadığı için gözlerim çok dikkat çekiyordu. İnsanların bana garip bir şekilde bakmasını sevmiyordum. Ama karşımdaki adam bana garipçe değil sanki uzun zamandır görmediği birine bakıyormuş gibi bakıyordu.
''Pardon, siz kimsiniz?'' diyerek onu şüpheyle süzdüm.
''Bir kaza yaşadık, ben yanlışlıkla size çarptım. Gerçekten çok üzgünüm, isteyerek olmadı. Siz bir anda yola atlayınca duramadım.'' Karşımdaki adam konuşurken kaza anını hatırladım. Çalan telefonum ve evde uyuyan Egemen.
Panikle ''Ben ne zamandır buradayım? Telefonum nerde?'' dedim.
Adam elini cebine atıp ekranı kırılmış olan telefonumu bana uzattı. Telefonu hızlıca alıp açma tuşuna bastım.
''Yakınlarınıza haber vermek istedim ama telefonunuz kapanmıştı. Hastane kayıtlarında da bi akrabanızın gözükmediğini söylediler.'' dedi.
Şifremi girip telefonu açtığımda sayısız arama ve mesaj erkana düştü. Çoğu tabi ki Egemen'dendi. Diğer bildirimlere bakmadan arama kayıtlarına girdim ve Egemen'i aradım. Telefonu ilk çalışta açmıştı.
''Aslı nerdesin sen Allah aşkına? Niye telefonun kapalı, iyi misin?'' diye pankile konuşmaya başladığında, onu bu kadar merak ettirdiğim için kendime çok kızdım.
''Egemen bak sana söyleyeceğim şeyden sonra panik yapma tamam mı? Ben gerçekten iyiyim ciddi bir şeyim yok.''
''Aslı ne diyosun sen? Noldu, nerdesin?''
''Hastanedeyim bi kaza geçirdim, ama gerçekten iyiyim bak.''
''Ne?! Ne demek kaza geçirdim? Hangi hastanedesin?''
Hangi hastanede olduğumu bilmediğim için karşımdaki adama baktım. Onun da bana baktığını ve yüzünde sinirli bir ifade olduğunu gördüm.
YOU ARE READING
Yalanların Ardındaki Gerçekler
Teen FictionHayatımda fazla kişi yoktu. Sadece O ve Ben. Ama bir gün yaşadıklarını bile bilmediğim ailemle tanıştım ve hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Yalan bu dünyada en nefret ettiğim ve en iyi olduğum konuydu. Çevremdeki herkese yalanlar söylüyordum, kendime...
