Merhabalaar.
Gecikmeli bir yeni bölümle daha karşınızdayım.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.
İyi okumalar.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Sabah uyandığımda normalden iki saat daha fazla uyuduğumu fark ettim. Telefonuma baktığımda ise bugünün Pazar günü olduğunu gördüm, pazar günleri alarm kurmazdım.
Yatakta gerinip kalktım ve banyoya girdim. Oradaki işlerimi hallettikten sonra giyinme odasına girdim. Açık renk bir kot şort ve beyaz uzun kollu, geniş bir bluz giydim. Ayağıma beyaz spor ayakkabılarımı da geçirdikten sonra telefonumu aldım ve aşağıya indim.
Ev çok sessiz olduğu için garibime gitmişti. Salona girdiğimde kimse yoktu. Bahçe tarafından ses geldiğini fark edince cam kapıyı açtım ve dışarıya çıktım.
Tam karşımda büyük bir havuz, sol tarafta şömineli bir oturma yeri, sağ tarafta iste bir barbekü yeri vardı ve herkes oradaydı.
(Arka bahçe temsili, ev böyle değil.)
Erdem barbekünün karşısındaki yemek masasının başına oturmuştu. Arda ve Berker masayı hazırlıyorlardı. Yiğit barbekünün başına geçmiş ateşi yelliyordu, Burak ise yanında durmuş ona laf atıyordu.
''Biraz daha hızlı ol.''
''Karşında koskoca şef var senin. İşimi bana mı öğretiyorsun?''
''Sen git mutfağında soğan doğra, mangal herkesin yapacağı iş değil.''
''Burak sana bir geçirirsem görürsün soğanı.'' Yavaşça yanlarına doğru gittim.
''Günaydın.'' dediğimde bana döndüler.
''Günaydın.''
''Günaydın prensesim.'' dedi Yiğit ve bana öpücük attı. Ona gülümseyip yanına gittim.
''Ne yapıyorsun?''
''Barbekü yapacağız, bende ocağı yakıyorum. Tabi onlar bu işlerde benim kadar iyi olmadıkları için bana bıraktılar.'' Konuşurken ters yöne doğru yellemeye başladı ve duman bana doğru geldi. Duman gözlerimi yakarken başımı ters yöne doğru çevirdim ve öksürmeye başladım.
ESTÀS LLEGINT
Yalanların Ardındaki Gerçekler
Novel·la juvenilHayatımda fazla kişi yoktu. Sadece O ve Ben. Ama bir gün yaşadıklarını bile bilmediğim ailemle tanıştım ve hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Yalan bu dünyada en nefret ettiğim ve en iyi olduğum konuydu. Çevremdeki herkese yalanlar söylüyordum, kendime...