"Je maakt me compleet" // Mabbie

- panic attack

‼️: paniekaanval
Lang deel !
BEDANKT VOOR 1K READERS, LOVE JULLIE 💓🫶🏼
(Dit is weer niet nagelezen dus spelfouten zitten er Sws in)

Pov Matthy:

Ik wil reageren, echt. Maar het lukt me niet. Wat moet ik zeggen? Dat het prima gaat? Nee, want hij weet donders goed dat het niet goed gaat. Hem vertellen dat ik hem leuk vindt zoals raoul me vertelde? Nee. Ik kan hem dat gewoon niet vertellen. Dan verpest ik vriendschappen en verpest ik ons merk.

Het probleem is gewoon dat ik hem niet leuk kan vinden. M'n beste vriend van 10+ jaar ofzo. En als het dan wel wederzijds blijkt te zijn vanuit hem, dan kan ik hem ook niet de liefde geven die hij verdient, daar ben ik nu niet in de goede mindset voor. Ik kan niet verliefd zijn.

Ik gooi m'n telefoon op het aanrecht en zet m'n handen tegen de rand van het aanrecht aan voor steun, ik laat m'n hoofd vallen en zucht.

Laat ik maar wat eten maken, denk ik bij mezelf en kijk in de koelkast. Ik zie wat mozzarella en tomaat liggen. Pasta it is.

Ik zet wat water op en laat dat een beetje opwarmen, dan doe ik wat pasta erin en snij ik de mozzarella en tomaat. Uiteindelijk haal ik de pasta uit de pan en gebruik ik een vergiet om het water eruit te halen. Dan doe ik het op een bord en doe ik de mozzarella en tomaat erop. Doordat de pasta nog heet is smelt de mozzarella.

Ik eet het op de bank op en zet wat voetbal aan.

*tring tring*

De bel? Wie de fuck moet er nu aan m'n deur staan? Nou zijn vast gewoon wat fans.

Maar het getring gaat door en door, ineens hoor ik ook harde klappen op het raam, ik heb de lamellen dicht dus ik kan niet zien wie het is. Ik ben er wel klaar mee dus zet m'n bord op de tafel en loop naar de deur.

Maar als ik de deur open doe zie ik dat het zeker geen fan is.

Carolijn. Waarom nu?

"Wat?" Zeg ik geïrriteerd tegen haar. "Duurt ook wel lang voordat je open doet of niet?" Zegt ze boos en duwt me aan de kant zodat ze er langs kan. Ik kan m'n arm nog net voor haar steken en ze knalt tegen m'n arm op. "Wat doe je?" Zegt ze nogmaals boos.

"Wat doe je hier?" Vraag ik haar, oogcontact maak ik niet. "Uhm.. wat denk je?" Vraagt ze me doordringend. "Ik heb geen idee eigenlijk." Zeg ik sarcastisch. Ze zet een paar stappen naar achter en staat nu voor me. "Ik kom hier slapen, duh. Ik ga straks op een date en daarna ga ik uit. Ik kan wel hier slapen toch?" Vraagt ze met haar meest lieve stem. Natuurlijk herken ik die uit duizenden, maar trap er niet weer in. "Wat? Wat denk jij wel niet? Denk je serieus dat je hier nog kan slapen? Ja gaat geen godverdomme voet meer in m'n huis zetten. Duidelijk?" Vraag ik haar streng. "Maar matt-" begint ze, ik ben klaar met dr. "Nee. Niks gemaar. ik ben klaar met je en wil dat je vertrekt, dus ga." Zeg ik en wijs naar buiten.

Ze loopt weg. Wacht? Ze loopt weg? Zonder iets te zeggen? Ik zie haar de auto weer instappen en wegrijden, daarna sluit ik de deur.

Dit is zo'n moment waar ik het liefst Rob wil bellen zodat hij me gerust kan stellen.. ookal voel ik me nu best prima, ik heb carolijn best goed gehandeld. Dus waarom zou ik hulp nodig hebben om me gerust te stellen? Precies. Daar is geen reden voor, ik wil gewoon Rob horen.

Na het incident met carolijn ben ik weer voetbal gaan kijken. Daarna de vaatwasser uit en in geruimd en toen was ik echt doodmoe. Het is nu nog maar 22:00, maar ik besluit om maar gewoon in bed te gaan liggen en proberen te slapen, want Ik moet morgen ook redelijk vroeg op voor opnames. En eigenlijk val ik verrassend snel in slaap.