"Je maakt me compleet" // Mabbie

•Eindelijk praten•

BELANGRIJK!!:
Oké ik moet effe zeggen: ik heb dit een paar maanden terug geschreven en was niet van plan om dit te posten. Ik heb 8 delen klaar staan met 1000+ woorden maar ben gewoon te bang om het te posten omdat het slecht is. Maar doe het toch want ben er ook wel een beetje trots op. :) dus hier het eerste deel. Het gaan allemaal heel snel (drm is het ook slecht) maar ja.
Ook wou ik het eerste hoofdstuk van mijn 'one-shots // bankzitters' (LEES ZEKER EFFE!) in dit boek doen maar dat deed ik maar niet dus heb ik het in een oneshot gemaakt.:)
Ik ben geen held in Nederlands dus als er geen goede zinnen staan of als er een foutje staat dan is dat maar pech. Veel leesplezier 😚

Pov: Matthy
Daar zit ik dan, onderweg naar kantoor. Ik heb 4 maanden geleden in een depressie gezeten voor een jaar, en merk dat ik daar nu weer een beetje in terug val. Ik voel me zo kut, geen idee waar het vandaan komt maar de laatste tijd gaat het echt slechter met me. Ik besteed meer tijd in bed, ik heb echt nul motivatie en ben doodmoe omdat mijn gedachten mijn hoofd overnemen wanneer ik wil slapen. Ik probeer het.. echt. Ik probeer om gewoon mijn gedachtes aan de kant te zetten maar meestal lukt het niet. Ik weet niet eens precies waar mijn gedachtes zijn op het moment. Ik overthink bijna alles net als in mijn vorige depressie.

Ik kom aan in de parkeerplaats onder het kantoor en plaats mijn auto in mijn vaste parkeerplek. Ik zie de auto van Milo en Raoul al staan en waarschijnlijk is Koen weer te laat, niet dat ik mag praten want ik kom de laatste tijd ook wel aan de late kant. Rob komt vandaag niet want die heeft een verjaardag van zijn vriendin. Ik pak mijn spullen bij elkaar en stap uit de auto. Ik doe de auto op slot en loop naar de lift. Eenmaal aangekomen gaat de lift open en loop ik naar binnen.

"Heeeyy matt!" Begroet Milo mij blij.
"Jo" en geef hem een knik met een kleine glimlach. ik heb echt geen zin om nu blij te zijn maar wil de jongens ook niet met mijn problemen opzadelen dus doe ik alsof er niks aan de hand is.
"Hey matt, jij bent aan de late kant, Das niks voor jou." Hoor ik achter me. Raoul die terug kwam van de wc waarschijnlijk.
"Ja sorry" antwoord ik terug en geef hem ook een kleine glimlach. Ik zie hem al kijken, ik weet precies wat hij bedoeld met die blik die hij me geeft. Natuurlijk weet papa roelie dat er wat aan de hand is.
Hij geeft me een blik alsof die vraagt of het goed gaat. Ik haal mijn schouders op en geef hem een blik zovan, ik weet het niet en ga zitten achter mijn bureau naast Anton die weer een zak met apen koppen aan het vreten is.
"Wil je ook?" Vraagt hij aan me terwijl die net een apen kop in z'n bek steekt.
"Nee" zeg ik grinnikend en start mijn computer op.

Ik klik mijn edit programma aan en zet alle stukjes die ik erin wil erin. Ik edit mijn eigen video's en daarom besteed ik ook wat meer tijd dan de jongens op het kantoor. Maar wanneer ik alle clips heb uitgezocht en erin heb gezet gaat de deur open en zie ik Koen binnen lopen.
"Zo je bent weer een dik half uur te laat" zegt Milo.
"Jullie weten hoe ik ben hè" zegt hij terug, ik grinnik.

Ik begin met editten maar mijn gedachtes blijven me afleiden. Waarom voel ik me zo? En waarom ik? Denk ik bij mezelf.
Er gaan allemaal dingen rond in mijn hoofd over dat ik het misschien wel verdien om me zo te voelen tot of ik hier nog wel kan blijven als het nog erger wordt. Maar zover komt het hopelijk niet weer, of wel maar dat zien we dan wel. Ik overthink het allemaal veel te erg. Laten we gewoon per dag bekijken en niet zoveel aan de toekomst denken.

"Uhm matt gaat het goed?" Hoor ik opeens naast me, ik was blijkbaar helemaal stil geworden en staarde naar buiten.
"Huh? Oh uhm.. ja gaat prima." Antwoord ik Raoul.
"Ja oké Matthy, ik zie het wel. Kom effe mee" zegt hij half fluisterend.
Ik zucht maar loop toch mee, misschien kan ik het hem wel vertellen. Ik bedoel hij heeft altijd goed advies, het is raoul.
We lopen de trap op en gaan zitten op de bank.

"Wat is er met jou? We zien allemaal, nou ja meer ik maar oke, dat er iets aan de hand is."
"Hoezo?" Vraag ik, natuurlijk wetende waarom ze het al door hebben. Ik ben de laatste tijd erg afwezig, niet fysiek maar gewoon mijn aandacht is er niet bij.
"Hoezo hoezo? Je bent stil, staart de heletijd de andere kant op, als we wat uitleggen moeten we het nog 10x aan jou uitleggen omdat je het niet heb gehoord, je bent erg afwezig en je zit helemaal diep in je gedachtes." Legt hij uit.
"Uhm ja, hoe uhm, ik weet niet waar ik moet beginnen." Zeg ik eerlijk.
"Begin gewoon bij het begin en leg rustig uit." Zegt hij
"Nou ja er is niet heel veel uit te leggen eigenlijk. Ik weet niet, ik voel me gewoon kut de laatste tijd. Ik ben niet gelukkig, ik heb meestal ruzie met mijn vriendin en zoals je al zegt ik zit de heletijd in mijn gedachtes en overthink echt heel veel, alles eigenlijk. En ik weet gewoon niet wat ik doe met mijn leven. Want ik zit alleen maar op kantoor en ben alleen maar aan het werken, en als ik thuis ben lig ik alleen maar in bed of maak ik video's. Ik heb nul motivatie om naar buiten te gaan alleen als ik bijvoorbeeld naar kantoor ga. ik wil echt niet terugvallen in mijn oude 'gewoontes', je weet wel.."
Hij luistert aandachtig mee en lijkt me te begrijpen door de heletijd een beetje mee te knikken.

"Dat is kut, en je gaat ook zeker niet terugvallen in die oude 'gewoonte' daar gaan we voor zorgen. En waarover heb je ruzie met je vriendin dan?" Vraagt hij
"Echt over onzin, ik heb geen eens een voorbeeld" antwoord ik.
Hij knikt.
"Jullie hebben natuurlijk al voor.. geen idee, 4 jaar?" Vraagt hij, ik knik. "Nou misschien is de liefde dan een beetje verdwenen of verdwijnt dat meer en meer doordat jullie al zo lang bij elkaar zijn en elkaar bijna elke dag zien." Gaat hij door. Ik knik weer niet wetende wat ik moet zeggen.
"Ja misschien wel, maar waar komt die nul motivatie dan vandaan?" Vraag ik hem
"Geen idee, misschien omdat je elke dag werkt, je zit elke dag achter een scherm en dan wordt je op een gegeven moment gewoon verslaafd aan wat je doet en dan is dat het enige wat je wil doen." Antwoord hij
"Ja, ja je hebt gelijk." Zeg ik. Hij heeft gelijk, ik ben verslaafd aan mijn werk, maar het geeft me gewoon een goed gevoel om het dan af te hebben en als ik het dan niet doe voel ik me kut. Misschien is dat ook wel iets wat heeft te maken met een verslaving.
"Maar misschien moet je dan iets anders vinden wat je dan een goed gevoel heeft in plaats van dat je een video af hebt."
"Ja, dat zal ik doen."
"Ja? ga je dat echt doen?" Vraagt hij met een doordringende blik.
"Ja, dat beloof ik." Zeg ik met een kleine glimlach.
"Goedzo"
En hij geeft me een knuffel, normaal hou ik niet van knuffels maar een knuffel van papa roelie is altijd goed.

^_________1371 woorden_______^

Eerste hoofdstuk jaja, het gaat een beetje snel maar ik wil gewoon graag de drama beginnen en niet zo saai zijn lmao.
Bedankt voor het lezen tho <3
Als je confused bent laat het dan effe weten zodat ik het kan uitleggen, want ben zelf wel een beetje confused met waar ik nou heen wil 😭
- x mij 😙