-Raoul

333 16 2
                                    

Pov Matthy:
Het is bijna 9:30 en ben onderweg naar kantoor. Vannacht heb ik prima geslapen, het was niet 1 van m'n beste nachten maar ook niet 1 van m'n slechtste nachten. Ik ben best een beetje zenuwachtig aangezien ik vandaag met raoul ga praten over Rob. Ik moet me er niet zoveel zorgen om maken, I know. Raoul is niet iemand die iemand anders zomaar een oordeel geeft, hij is een en al oor en als die ergens een mening over heeft luistert hij eerst naar de andere meningen van andere mensen. Ik kan Roel vertrouwen, herhaal ik in mezelf.

Hij is wel wat later op kantoor dan de andere mensen want hij moest nog een reserve auto ophalen omdat zijn eigen gemaakt wordt. Dat geeft mij wel de tijd om even weer aan kantoor te wennen. Aan het geluid, de ruimte en de mensen. Kut, de mensen. Dus ook Rob. Daar had ik nog helemaal niet over nagedacht. Ik heb hem natuurlijk heel het weekend genegeerd dus ik denk dat hij daar wel vragen over heeft.

Na een tijdje kom ik aan op kantoor. Ik zie de auto van een paar stagiaires al staan en die van Milo.
Als ik boven op kantoor aankom wordt ik begroet door een snelle knuffel van Milo en een paar 'hoi's en hey's'. Ik zet mijn tas neer bij mijn bureau naast Anton en ga zitten. Ik begin gelijk een video verder te editten want dan heb ik tenminste wat te doen voordat raoul hier is en dan heb ik even afleiding van m'n zenuwen.

Na een half uurtje hoor ik de deur open gaan, Koen. Kut. Nou ja niet kut maar kut dat het niet raoul is. "Mensen, daar is de leukste dan." Roept Koen blij, ik grinnik van hoe blij hij dit zegt. Iedereen negeert hem een beetje, "nou jongens het kan allemaal wel wat enthousiaster hè." Zegt hij met een kleine sarcastische zucht en gaat aan z'n bureau zitten.

Na nog zo'n 10 minuutjes is Raoul ook eindelijk aangekomen. Ik denk dat het handig is om gelijk met hem te gaan praten, dan heb ik het ook gehad. "Hey Roel, zullen we gelijk effe praten?" Fluister ik een beetje nerveus naar Raoul die net is gaan zitten. Hij knikt en schenkt me een glimlach, daarna staat hij op en loopt hij naar boven. Ik volg hem stilletjes en we gaan boven op de bank zitten.

"Wat is er maatje?" Zegt hij een gaat met een zucht zitten. "Um- nou- kijk ik- nou- ugh.. ik weet niet hoe ik dit moet zeggen." Zeg ik met een diepe zucht. "Doe maar rustig aan, ik heb alle tijd." Zegt hij met een glimlach en wrijft een paar keer met z'n hand over m'n rug. "Oké.. goed. Ik was dus bij Rob vorige week, en- uh-" zeg ik maar heb veel moeite om het ook echt toe te geven, "ik ben er dus achtergekomen, of ik realiseerde me, weet ik veel, dat ik- uh-" godver Matthy, dit hoeft niet zo moeilijk te zijn. "Dat ik Rob leuk vindt." Zeg ik snel en mn ogen staan gefixeerd op de grond, dit was de eerst keer dat ik ook echt luid en duidelijk, nou ja misschien alleen luid, uitsprak. Nee ook niet eens luid maar je begrijpt wat ik bedoel.

Ik knijp m'n ogen dicht uit angst, angst van wat Raoul hiervan moet vinden, angst dat dit misschien wel de slechtste keuze kon zijn geweest, angst dat ik misschien wel vriendschappen hiermee ga verpesten en angst of ik iedereen, maar in dit gevoel Roel, kan vertrouwen. Ik open ze langzaam weer, ik durf niet naar Raoul te kijken maar het gaat automatisch.

Er staat een grote glimlach op z'n gezicht geplakt. Ik frons ervan, niet wetende waarom hij nou zo blij kijkt. "Zeg alsjeblieft iets in plaats van alleen maar te glimlachen.." zeg ik stilletjes en kijk weer naar de grond.

"Ja- Wow, sorry. Maar Matthy, dat is toch geweldig?" Zegt hij met nog steeds dezelfde glimlach op z'n gezicht. Nu kijk ik weer naar hem, de tranen staan me in de ogen. "Wat? Nee Raoul, dat is niet geweldig. Het is m'n beste vriend. Hoe kan ik nou m'n beste vriend, die ik overigens al langer dan 10 jaar ken, leuk vinden?" Zeg ik en er rolt een traan over m'n wang.
"Matthy, je moet er niet op die manier over denken... Hey, je kan niks doen aan je gevoelens. Je wordt verliefd op iemand omdat je hun innerlijk en/of uiterlijk aantrekkelijk vindt, en als het dan net je beste vriend is of een wild vreemde kan jij er ook niks aandoen." Zegt hij en legt zijn hand op m'n been waar die vervolgens zacht in knijpt.

"Maar wat moet ik doen, Raoul? Ik heb hem genegeerd op app sinds ik bij hem weg ging omdat ik dacht dat afstand de oplossing was." Zeg ik eerlijk en de tranen blijven voortzetten. "Wat? Je hebt hem genegeerd op whatsapp sinds je bij hem weg bent gegaan?" Vraagt hij met Een licht geschrokken gezicht. Ik knik lichtjes en heb nu ook wel de realisatie dat het misschien niet de beste manier is. "Matthy.. natuurlijk is afstand niet altijd verkeerd maar je kan hem niet gaan negeren. Hij geeft heel veel om je en weet waar je doorheen gaat aangezien jullie in een soort gelijke situatie zitten, hij wilt weten of het goed gaat met je en dan negeer je hem. Daar doe je hem vast ook pijn mee en ik weet zeker dat je dat ook niet wilt." Zegt hij met een oprechte toon. Ik zucht en veeg een paar tranen weg met mijn mouwen, hij heeft gelijk. Tuurlijk heeft papa roelie weer gelijk.

Ik zou Rob nooit pijn willen doen. Ik zou hem juist willen beschermen van al het kwaad en de negatieve dingen die het leven brengt.

"Ik zal met hem gaan praten.." zeg ik zachtjes tegen Raoul en hij krijgt gelijk een glimlach op z'n gezicht, "denk ik.." vervolg ik en die glimlach is weggezakt. "Matt.. je moet met hem praten. Hij verdiend dit ook niet." Zegt hij. Ik zucht weer diep uit "I know. Dankje Roel." Zeg ik zachtjes. "Tuurlijk, en als er meer is dan vertel je me dat gewoon oké?" Zegt hij en trekt me in een knuffel.

Nou praten met Rob ga ik dus echt zeker niet doen. Ik verpest vriendschappen, ik wordt uit bankzitters geknikkerd, krijg zelf geen views meer, dus ook geen geld en ik beland op straat. Nee.. nu ben ik gewoon aan het overthinken maar het zou nog kunnen gebeuren ook.

Met Rob praten over m'n gevoelens is geen optie. (Eigenlijk wel) dus dat doe ik niet.

^_________1263 woorden_______^

Heey, het duurde effe om een deel online te zetten. Want ik ben dit boek een soort van begonnen (had al meerdere delen geschreven maar heb ze een paar maanden later pas online gegooid) toen ik niet echt in een goede periode zat. Ik was depressief en ja, dit boek brengt me dan gewoon een beetje terug en ook omdat dit boek, aan het begin vooral, heel erg mij beschreef en een beetje negatieve dingen aan zitten vindt ik het niet heel fijn om door te schrijven omdat het me terug brengt naar door, terwijl het eigenlijk net goed gaat met me.

Echter probeer ik dit boek wel door te schrijven maar ga ik me vooral focussen op mijn nieuwe boek genaamd "having his heart //Koebie" dus lees die vooral effe want daar komen vaker updates in!!

"Je maakt me compleet" // MabbieWhere stories live. Discover now