MAVİ'msi AŞK (GxG)

50- Evliyiz Artık

GECE'den...

Sadece bir çift göze aşık oldum ben. O gözlere her baktığımda kalbimde hissettiğim çarpıntı bambaşka. Bu yaşıma kadar hiç böyle hissetmemiştim. Hiç böyle sevdaya düşmemiştim. Hiç böylesine yanmamıştı içim ve hiç böyle güzel bir kadın görmemiştim. Gördüğüm ve görebileceğim tüm güzellikler sende saklı Mavi Karahan. Seninle daha nice güzelliklere adım atmak çok keyifli... Ve bugün evlenerek en güzel adımı atıyoruz beraber.

Her ne yaparsa yapsın ortalık düğünden önce bozulmasın, sakin kalsın diye büyükanneme durumu açmadık henüz.  Büyükannemin de desteğiyle seçtiğimiz otel pembe ve beyaz renklerle süslendi. Tüm konuklar pembe ve beyaz giysilerle gelecekler düğünümüze. İsimlerimizin baş harfleri asılı girişte. Yani her şey hazır artık. Bugün düğünümüz var...

Davetlilerimiz bir bir gelmeye başladı. Düğünümüzün saatine tam yarım saat var. Salonun içi ise şimdiden dolu. Özellikle gazeteciler yerlerini almışlar. Şimdiden büyük ses getireceğine eminim.

Büyükannem ve ablam da uzun zaman sonra karşı karşıya geldiler. Korktuğum olmadı. Büyükannem gerçekten değişmiş sanırım. Ama ne kadar değişirse değişsin anneme ve Özlem hanıma yaptıklarının hiçbir affı olamaz. Ablamla yan yana en önde oturup bizim çıkmamızı bekliyorlar şimdi. Ablam ve büyükannem... Yan yana gelmesi imkansız iki düşmandı aslında...

Biz mi? Biz de hazırız. Akşam uyuduğumuzu da söyleyemem. Heyecandan sürekli dönüp durduk yatakta. Başka şeyler de yaptık tabii :)  Sabah ise çok erken kalktık. Kuaför, gelinlik derken tam vaktinde hazırız biz. Mavi'm beyazlar içinde karşımda. Bense pembe giyindim. Gözlerimi ondan alamıyorum hiç...

Ben pembe hiç sevmezdim. Şimdi gri hayatımı pembeye boyayan bir kadına aşığım. Gelinliğimin eteğini toplayıp sevgilime yaklaştım.

G: Hazır mısın Mavi Karahan?

M: Hazırım ama çok heyecanlıyım Gece Akay.

G: O zaman gidip evlenelim.

M: Hadi evlenelim!

El ele tutuşup heyecanımızı bastırmaya çalışarak büyük kapının önüne geldik. Kapının açılmasıyla el ele tüm misafirlerimizin arasından geçtik. Kalbimin nasıl hızlı attığını anlatamam. Beni bilen bilir kolay kolay heyecanlanan biri değilimdir aslında ama Mavi söz konusu olunca heyecandan adımı bile unutuyorum.

Herkes temamıza uyumlu giyinmiş ve tüm sevdiklerimiz burda. Özlem hanım, büyükannem, Can, Emir, Su... Hatta Mavi'nin babanesi bile... Eksiksiz diyebilir miyim? Galiba... Tüm sevdiklerimizin önünde yerlerimizi aldık.

Nazikçe tuttum müstakbel eşimin elini. Daha önce taktığımız boncuklu yüzüğün yanına şimdi gerçek nikah yüzüğümüzü de taktım.  Elini öptüm ardından. Aynı şekilde Mavi de benim parmağıma geçirdiği yüzüğümüzü. Evet! Artık evliyiz! Mavi artık benim eşim. Bu dünyadaki tek dileğim...

Kalabalık arasından "öp" çığlıkları yükselirken salonda kim var unuttum çoktan. Bakışım eşimin dudaklarına kaydığında zaten tek o vardı dünyamda artık.

En sevdiğim anlardan biri. Dudaklarını dudaklarıma hapis edip dakikalarca bu huzuru hissettim. Alkış sesleriyle ayrıldık.  Hayatımın en özel günü bugün.

Başımızdan dökülen süslerle el ele çıktık. Hem de evli olarak... Biz artık evliyiz... Hayal değil gerçek. Tam kalabalığın arasından el ele çıktık ki... Mavi bir an duraksadı.

G: Hayatım ne oldu? Mavi?

M: B..babam...

Başımı Mavi'nin baktığı tarafa çevirdim. Karşımıza orta yaşlı, kirli sakallı, takım elbiseli bir adam vardı.

G: Baban mı?

Özlem hanım birden ayağa kalktı.

Ö: Murat!