Reaching the Ending

Before the coffee gets cold

"Ate Hannah, kumukulo na." 

"Ang alin? Ang dugo mo? O..." 

"Ang kape? Wala pa. Hindi ka makaintay diyan kita mo namang nasa high class tayong coffee shop syempre mahaba-haba ang process nito. Bawal pati mainipin dito noh."

"Eh bakit kasi hindi na lang tayo doon sa coffee shop na may wifi? Bakit dito pa sa boring na coffee shop?" pagmamaktol nito habang nakahalukipkip with matching pout pa.

"Maganda ang atmosphere dito. Hindi tulad sa mga may mga wifi na maraming maiingay tapos ang lakas pa ng sound trip. Kala mo nasa mga bahay nila." rason ko pero nanatiling kunot pa rin ang  niya.

"Psh. It's taking too long you know that? I have to buy presents for my cousin dahil birthday niya bukas." arte neto. Pwede naman siyang umorder online or magpabili sa mga tauhan nila. 

"Alrighttt. It's just gustong-gusto ko talagang pumunta dito kasama ka. Malay mo maging favorite mo ito. Diba sabi sa New Years resolution mo na you have to try new things. Ikaw kasi nasanay ka na laging yun at yun ang mga ginagawa mo. At diba nirecommend ko sa'yo yung sky diving sa July ayaw mo naman."

"I know alright. It's just natatakot ako sa mga bagong bagay na susubukan ko at mahirap lumabasa sa comfort zone lalo na at parang buwis buhay yung sky diving mong nasabi. I am afraid of heights kaya."

"Kaya nga little by little ang atake natin."

"Atake? Why ate? You have enemies? Bakit may aatakihin?" inosente nitong tanong may palingon-lingon pa sa kung saan baka mahanap niya yung taong aatakihin namin.

"Naku, jusko gusto ko na lang maging patatas." Kinuha ko na lang ang cellphone ko at tiningnan ang inbox at wala pang messages si James. 

"Why potatoes? Favorite mo ba yun?" 

"Nakuuuu. Kung pwede ka lang tirisin natiris na kita sa panggigigil ko." 

"I'm so cute right? Nako ate, I have this manliligaw in Bohol and he was so rich and handsome. He said I am so cute and he would like to tiris me too. you have the same wavelength. Bagay kayo." she flipped her hair and took out her small mirror at pinagmasdan pa ang mukha niya.

"Bagay kami? Bakit parang binubugaw mo yung manlilgaw mo sa akin?"

"Well, hindi ko naman kasi siya type ano? Type ko yung maskulado at serious looking. He looks goofy and funny kaya pass ako dun." umismid ito at tumingin sa kabilang table.

"Oh, hi!"

She's always friendly to strangers at sa pagkafriendly niya may mga naencounter siyang mga unfortunate na bagay. The last time we went to an expensive restaurant naghi siya sa kabilang table at sinugod siya ng asawa ng lalaking mag-isa pa lang sa table. Saktong-sakto na pagbati niya sumulpot ang asawa with her furious eyes. Muntik na siyang kalmutin ng ginang buti na lang at mabilis ang lalaki at napigilan siya. That day was supposed to be the confrontation between her and his reasons kung bakit hindi na madalas na nagkikita ang dalawa. 

We heard all about their conversation because malakas ang boses ng wife. The wife seems a little bit too young to get married because she's only twenty-three but we were shocked that they have two kids already. 

It turns out na nag-aasikaso na ang husband ng bahay nila at supposed to be a surprise. Their conversation went well and mag-iingat na lang daw siya sa paggawa ng mga surprise. Everyone cheered at them and they were too embarassed to look at the customers na kasama nila

"Don't just casually say hi to strangers, Kia." 

"Why? Ohh.. about that? Di ka na makamove-on ate ah."

The tall and handsome waiter with a black cap put our coffees to the table. 

"Finally!" she squealed.

"Shush!"

She looked at the waiter and blushed hay naku. 

"He's so handsome ate." She whispered nang nakaalis na ang waiter at nagserve sa ibang table.

"Babe? Bakit ganyan ka na? Dati naman hindi ka ganyan ah?" saad ng kawawang babae na hindi kalayuan sa table namin. She looks frustrated and a bit desperate dahil hinahawakan pa niya ng mahigpit ang kamay ng lalaki.

"Wala naman kaming kung ano ng anak ng boss ko. Maniwala ka. M-may iba ka na ba? Tell me. Ayaw mo na?" Unti-unting tumutulo ang luha ng babae at pilit na pinupunasan ng marahas ang kaniyang mga luha. The woman looks devastated at kita ang circles sa ibaba ng kaniyang mga mata nag pagod at puyat.

"Magsalita ka naman." kahit na hinaan nila ang boses ang tahimik na coffee shop ay hindi nakakatulong sa pag-aaway nila. She looks so down dahil hindi na maiiwasan ang mga mangyayri.

"Idony, I...I'm really sorry. May iba na akong gusto eh. Saka..nagsasawa na kasi ako sa relasyon natin. Puro ka na lang kasi trabaho at hindi mo na ako napapansin."

What? Yun na yun? Dapat piang-uusapan muna yan. Susuko na lang yung lalaki? 

"Eh diba kaya nga kita nirekomenda sa company dahil gusto mo lagi tayong nagkikita at magkasama eh."

What! Ang tibay talaga nitong lalaking ito eh. Siya na nga tinulungan siya pa makikipaghiwalay.

I looked at Kia at mukhang invested na rin siya sa mga nangyayari. Nakatingin siya ng maigi sa compact mirror na hawak niya at nakatutok ito sa direksyon ng couple. 

"The Eff?" she said at ibinaba na ang mirror. Tumingin sa akin at binigyan ako ng you know look. 

After the guy left, the poor girl was crying and took out her phone. Lumapit na kami at binigyan ng tissue ang babae. We tried to comfort her but she said she needs a time alone.

"I'm sorry, I need to be somewhere. I'm sorry nakaabala pa ata ako sa inyong lahat." binigyan niya ng panghuling tingin ang mga tao sa shop at kinuha na ang mga gamit niya

"Ate Hannah, will she be alright? Umuulan ng malakas sa labas. She don't have payong."

"She'll be alright ano ka ba. Hindi naman siya kuting. She'll have help." I called the concerned waiter na nakatayo malapit sa bartender at binigyan ito ng payong.

"Will you be please a kind soul and give this to the poor lady?"

"Oh. Alright."

Kia nudged me a bit but her lips rose in excitement. Adik na nga to sa kaartehan adik pa sa kdrama. Lahat na lang ata iniimagine niya ang mga scenes sa kdrama sa real life. 

"You're romantic naman pala ah."

"No, I'm not."

We went back to our table and our coffees are already cold. Ayaw ni Kia sa mga cold na coffee kaya naman ako na ang umubos ng kanya. We left a tip for the waiter and put a good word for the waiter. Hindi naman daw siya kakaltasan ng sahod.