3. Bölüm

92 6 1
                                    

Not: Cümleler 'bu şekilde' yazıldığında flasback anlamına gelecektir.

"Seni buldum."

"Tekrar soruyorum! Kimsin sen!"Çocuk sinirlenmeye başlamıştı.

"Babanla nasıl bu şekilde konuşabiliyorsun acaba merak ediyorum." Sasuke artık tamamen emindi. Bu çocuk kesinlikle onun kayıp oğluydu.

"......."

"Senin adın Sousuke. Öyle değil mi?"

"S-Sen- nasıl!"

"Senin baban olduğumu Sharinganımı açarak gayet açıkladığımı düşünüyorum. Bence bunda anlaşılmayacak bir şey yok."

Çocuk, Sasuke'nin suratına o kadar garip bakıyordu ki Sasuke ister istemez gülmüştü. Bu çocuğu sinir etmiş olacak ki kaşlarını çatmaya başlamıştı.

"Bu imkansız! Böyle bir şey hayatta olmaz!" Sasuke, onun bu şekilde tepki vereceğini tahmin ettiği için hazır bir cevabı vardı.

"O zaman seni ilk defa görmeme rağmen göğsünün tam ortasındaki çiziği nereden biliyorum.

Sousuke şimdi ağlamaya başlamıştı. Göğüsündeki çiziği kendisinden başka bilen biri yoktu tabi onu daha önce görmemiş birinin yani babasının dışında. Çabuk kabullenmek istemiyordu ama sonuçlar ortadaydı işte.

"B-Ben... anlayamıyorum." Sousuke, Sasuke'ye baktığında onun şefkat dolu suratını gördü. Sharinganları ve saçları anıydı fakat gözleri farklıydı. Babasının gözleri gece gibi siyahtı ama kendisininkiler yeşildi.

"Anlayamaman çok normal. Ben de babamı bu yaşıma kadar tanımasam ve biri bana benim babam olduğunu söylese ben de anlayamazdım. Ama evet, ben senin babanım ve bunca yıldır seni bulmak için uğraşıyordum."

Sasuke oğluna özlemle bakmaya devam ederken, onu nasıl kaybettikleri gelmişti aklına. Babasının üzgün bakışını gören Sousuke, meraklanmaya başlamıştı. Sasuke merakla bakan oğluna bakıp konuşmaya başladı.

"Seni kaybettiğimizde daha yeni doğmuştun. İkizin yani kız kardeşine bakıyorduk annenle beraber."

"O- O çok güzel..." Sakura ağlayarak söylemişti bunları.

"Çok güzelsiniz." Sasuke sanki dünyadaki en güzel iki şeye bakıyormuş gibi hissediyordu. İkisi de, siyah saç ve gözlerinden gözünü alamıyordu.

"Sarada ile bu güzel anı bozmak istemem ama tahmin ettiğim gibi ikizi var." Karin'in cümlesiyle telaşlanan Uchiha ailesi ne yapacağını bilememişti.

Karin Sakura'yı doğumdan önce kontrol ettiğinde ikiz bebekleri olabileceğini, buna hazırlıklı olmalarını söylemişti. Sakura kendisini hazırlasa da pek de hazır hissetmiyordu şu anda kendisini. Sasuke, Sakura'nın ellini güven verici bir şekilde tuttuktan sonra Sarada'yı yatağına yerleştirdi.

Sakura'nın ikinci doğumu da sorunsuz geçtikten sonra Sarada'yı emzirmek için kucağına almıştı. Karin yeni doğmuş oğlanı kucağına alıp temizledikten sonra dinlenmesi için yatağına yatırmıştı. Yatağa yatırmadan önce Sakura ve Sasuke'e bebeği göstermeyi de unutmamıştı. Aynı Sarada gibi siyah saçları vardı. Gözleri de aynı annesi gibi yeşildi.

Biraz süre geçtikten sonra Sakura, Sousuke'yi de emzirmek için Sarada'yı Sasuke'ye uzatıp Sousuke'yi alacağı sırada içeriye gürültülü bir şekilde maskeli adamlar girmişti. Sakura, bebeğin başına bir şey gelmemesi için hızlıca yatağa doğru gitse de çok geç kalmıştı. Adamlar sanki ona saldırmak için bilerek gelmiş gibi gözüküyorlardı. Sasuke hızlıca Karin'e bebeği verip Sakura'nın yanına gitmişti. Karısının önüne geçerek ona zarar vermelerini engellese de bebeğin ağlamasıyla gözü oraya kaymıştı. Bebeğin göğsünün ortasında ufak bir sıyrık olduğunu gören Sakura korku dolu bir çığlık atmıştı.

Sakura'nın çığlığıyla beraber Sarada da ağlamaya başlamıştı. Sakura, Sousuke'yi almak için tekrar uzandığında bu sefer Sasuke onu engellemişti. Çünkü bu sefer de bebeği hedef almıştı maskeli adamlar. Sasuke, Sharinganını açıp adamları durdurmaya çalıştığında başının dönmesiyle başaramamıştı. Adamlar bebeği kucağına alıp uzaklaşmaya çalıştığında Sasuke hızlıca onları takip etmeye başlamıştı. Rinneganını açtığında ışınlanmaya çalıştığında bir tuhaflık olduğunu fark etmişti. Genjutsu. İçinden küfürler ederek ne yapacağını bilemeyerek adamları bulmaya çalışmıştı ama maalesef başaramamıştı. Ağlamaya başlayan Sasuke, Sakura'nın yanına nasıl gideceğini bilmiyordu. Neden?! Neden böyle bir şey yaşamak zorundaydılar!

Saat gibi gelen bir kaç dakika sonra Sasuke geldiğinde Sakura ellerine doğru bakmıştı ama boş olduğunu gördüğünde öyle hıçkırarak ağlamıştı ki duygusuz bir insanın bile canı yanardı bu görüntüye. Zaten Sasuke'yi beklerken bolca ağladığı için gözleri kırmızıydı. Şimdi de o canlı yeşil renklerini kaybetmişti. Sasuke de ağlayarak Sakura'ya sarıldığında ikisi de bu zamana kadar ağlamadığı kadar ağlamışlardı.

Karin üzgün bir şekilde onların yanına gidip Sarada'yı kucaklarına verdiğinde sımsıkı sarılmışlardı kızlarına. Hiç bırakmayacakmış gibi.

______________________________________

Bir sonraki bölümde flasback'in devamı olacak

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Bir sonraki bölümde flasback'in devamı olacak. Yorum yazmayı unutmayın lütfen. Sizleri çok seviyorum.

Kayıp Mucize (sasusaku)Where stories live. Discover now