cafuné - mert hakan yandaş

17

"Ecoşum bir şeyim yok valla bak" ellerini yanaklarımın üzerinde ki ellerine koydum "Güzelim benim" sarıldı ve kafamı omzuna yaslayıp gözlerimi yumdum "çok yorulmuşum sadece" mırıldandım

"Kim yordu benim güzel kardeşimi" Cenk kafamı okşadı "döverim" gülümsedim

"Sorun yok ya alıştık bizi hayat yordu" bi an moralim çok düştü, ikiside yanıma oturup bana sarıldı ağlamamak için kendimi zor tuttum

"Ben doktorla konuşayım bi" Cenk yanımızdan kalkıp, kapıdan çıktı.

"Hadi anlat bana, var sende bir şeyler" Ece ellerimi ellerinin içine aldı ve yüzüme büyük bir beklentiyle bakiyordu, bir anlık hepsini anlatıp içini boşalttm o da beni ağzı açık izliyordu

"yani tamam anlatmazsın falanda, bu kadarını beklemiyordum ya hem evlenmişsin hemde nerdeyse taşınmak zorunda kalcakmışsın ve sen bize hiç bir şey anlatmadın mı???" yüzüne baktım gerçekten üzüldüğünü farkettim

"ecem senin kendi ailen var seni üzmek istemedim" sarıldım ona o da bana sarılınca içim rahatladı

"sende benim ailemsin, sen kendi acını kendi kendine yaşayınca ben kendimi çok kötü hissediyorum ama bidaha yapma şöyle şeyler" saçımı okşadı bana gerçekten bir anne gibi davranması benim için çok kıymetli

"hoşlaniyor musun peki ondan?" benden ayrılıp yüzüme baktı çok ciddi bi soru sormuştu bunu kendime bile daha önce sormamıştım

"yani ...evet" Ece yerinden kalkıp dans etmeye başladı

"Kızım napiyosun gelsene şuraya" yüzümü kapattım

"Kızım ilk defa aşık olduğunu görüyorum bırakta biraz keyfini çıkarayım" göbek attı 2-3 tur

"Tamam yeter artık gel şuraya" gülerek yanıma oturdu

"Ya of nerdende anlattım sana şimdi dalga konusu olur b-" kapıdan cenk girince sustum "ne dalga konusu olur?"

"Önemli bir şey değil aşkım takılıyorum ela'ya" kalkıp yanına gitti "neyi varmış bu cadının"

"Yani dolaşım yetersizliği varmış ona tedavi uygulanacak da, kist varmış ondan parça alıncakmış" yüzü düşmüştü "umarım sonuçlar iyi çıkar"

"umarım" arkama yaslandım

"Hadi gelin bi hatırasına foto çekilelim" Cenk kolunu kaldırıp selfie çekmek için hazırlandı "off cenk şu tiple de çekmezsim ama ya"

"sus ya çok güzelsin" ece yanıma oturup yanaklarımı sevdi güldüm, cenk tam o sırada selfie çekti

"👨‍👩‍👧" emojisi atıp storysine eklemiş görünce gülmekten karnm ağrıdı

"Ben sizin çocuğunuz muyum?"

"Evet" güldüm, benim gerçek ailem onlardı gerçekten

"Neyse bak biz şimdi gidiyoruz sonra geri geliriz bizimkiler okulda mızıkçılık yapiyormuş, belki onları da getiririz"

"Ay gerçekten çok özledim getirin"

"Tamam ozaman bak akşama geliriz" kafamı salladım gülümseyerek ikiside bana sarılıp gittiler.

En azından anlatıp rahatlamıştım, işimi allahtan telefondanda halledebiliyordum bu teknoloji güzel bir şeymiş, sosyal medyada dolanırken uyuya kaldım.

-----------------------------------------

Kapı açılınca gözlerimi hafifce açtım, içeri birinin girdiğini farkettim gözlerimi üfeledim