7

734 33 8
                                    

"Şey ben kahve içtim" bana dönüp konuştu, ama ben hala kıza odaklıydım. Dudaklarımda hala sahte bi gülüş vardı. Bu kıza bi dalarım beni zor tutarlar, kevaşe. Mert'e bakıp direkt elimi omuzundan çektim. "Ben muhabbetinizi bölmeyim siz baya iyi anlaştınız sanki" hala sahte gülüşümü bozmayıp dişlerimin arasından anca çıkarmıştım bu cümleyi. Mert ise araya girmeye çalışsa da bu sefer kız konuşturmadı  "Yaa dimi" kız Mert'e odaklanmış deli gibi onu izliyordu. Gözlerimi devirdim.

ananı sevsinler senin

Güldüm. Kendi kendime söylenip "Neyse" dedim.
Erkekler işte, bu ucuz karılara bile kanıyolar. Hiç bir şey demeden hastane kapısından çıktım ve etrafıma baktım. Mert direkt arkamdan geldi, ama benim şalterler atmıştı bi kere. "Dur Kız- özür, nereye gidiyorsun?" hiç aldırış etmeden taksi durağına yürüdüm. İlk sırada ki taksinin camına tıklayıp camını indirmesi için elimle hareket yaptım. Genç bir Çocuktu, camını indirip beni süzdü sonra direkt yüzüme baktı "nereye?" sırıtmaya başldı, tam adresimi söyleyecektim "Gerek yok" göz devirdim Mert'i arkamda duyunca.

"Rahatını bozma, benim gitmem lazım" buz gibi soğuk bir şekilde söyleyince, gözlerini kocaman açtı. "Olmaz öyle, hadi gel ben bırakayım" elime uzandı ama ben geri çektim. Bu sefer o ofladı.

Sinirlendi, şimdide sessiz bir şekilde yolu izliyordu, ama bende sinirliydim ben muayene olurken o orda herhangi bir kızla kahve içiyordu. Neden bu kadar sinirlendiğimi bile bilmiyorum, bu da bi ayrı sinirlendiriyor. Hava hafif soğmuştu, cropumu düzelttim. Kafasını kaldırıp nama baktı, üzerinde ki fenerbahce ceketini çıkardı ve bana uzattı.

"Yok sağol" elimle reddettim, gözlerini devirdi. Asla giymezdim.

SEN KİMSİN LAN

"İyi bari gel hadi" arabaya doğru gitti, bir şey demeden arkasından yavaşça yürüdüm. Kendimi yavaşça koltuğa bıraktım. Dizim çok ağrıyordu, buzlar da erimişti. Kapımı kapatmaya gelince gözü dizimde takılı kaldı, elini dizimin üzerinde gezdirdi. Nefesimi tuttum.  "bu nebicim sargı" şimdide sargıya sinirlendi. Bu çocuk gerçekten çok değişik. Söylenerek kendi tarafına gitti ve arabaya bindi. Arabayı çalıştırıp yola çıktı.

Bi zaman sonra evimin yolları olmadığını farkettim. "Nereye?" cevap vermedi. ÖFFFFFF. deliricem

"konuşsana olum sinir etme beni" cümle baya sinirli çıkmıştı ki kafasını kısa bana çevirdi. "Ne bu sinir kızım" yaslanıp içimden küfür ediyordum yine kızım dediği için.

"Günah günah" ona döndüm, nasıl anladı lan diye düşünürken tekrar konuştu "ben küfür yiyince hissederim" gülmeye başladım.

Ormandan geçtik "kaçırıyon mu beni?" güldü, ama ben biraz korkmaya başladım. "evet" camdan baktım "mert benim işe gitmem lazım ama" kafasını salladı

"bu şekilde gidemezsin" ne diyor lan bu? kimsin lan sen?

"nefret ettiğim şeyleri yapmak zorunda mısın amk" ellerimi saçımdan geçirdim.

Bi evin önüne park etti ve beni evin içine taşıyıp koltuğa oturttu. "biz evlenmeyelim ya ben seni çekemem" kendi dediğine güldü. Ama ben gülemedim.

bu cümle sanırım uzun zamandan sonra baya kalbimi kırmıştı.

"Şaka yaptım" yanıma oturdu. "sorun değil" kalbimi aşırı kırdı, ama asla belli etmedim.

Kafamı koltuğun kol konulan kısmına koydum ve boşluğu izliyordum. "İçer misin?" yüzüme kupa tuttu. Duymuyormuş gibi yaptım.

"Ela ben gerçekten şaka yaptım" cümlelerini seçerek konuşuyordu, ama benim aklıma yine ailem gelmişti. Beni ailem bile çekmemişti ki, neden yabancı biri çekecekti.

----

"Anne buraya bak" sevinçle yanına koşup karnemi gözünün önüne tuttum.  "Hiç uğraşamam seninle Ela odana git"...

"Ama anne bak lütfen.."  beni daha fazla konuşturmadan tokat attı, elimle yanağımı tuttum.

"Odana git dedim, işim var" beni itince yere düştüm.

Daha çok küçüktüm, ağlamaya başladım.

Babam gelince, sadece beni dövdüğünü hatırlıyorum. Acımadan, durmadan dövüyordu."

------

gözlerimi kapattım tekrar o günleri hatırlayınca, anılar bir anda gözlerimde canlanmıştı.

------

"Orospu gibi bu saatte nereden geliyorsun?" 7ye 20 vardı, saçımdan tutup beni duvardan duvara savurdu. Artık canımı yakan aldığım darbeler değil, ettiği laflardı.

"Bu gece bu evden gideceksin, senin gibi bi kızı bu evde istemiyorum" saçımdan tutup kapıdan dışarı itti. Kıyafetlerimi de yola saçıp kapıyı kapatmıştı yüzüme.

Çok soğuktu, kar yağıyordu.

Daha 16 yaşındaydım oysa ki nereye gidecektim ki?"

-----

gözlerimden yaş geldi, direkt sildim

"Ela?" kolumu elleyince korktum "sakin ol" yüzümü iki elinin arasına aldı, ama ben idrak edemeyecek kadar kötü durumdaydım. "Bana bak lütfen" yanaklarımda ki yaşları sildi başparmağıyla "ben şaka yaptım" yüzüne bakıp tepki vermedim "nolur benimle konuş" sakince konuşuyordu benimle.

Sanırım panik atak geçiriyordum, daha önce de olmuştu ama bu sefer değişikti. Kafamı göğsüne yasladı, sırtımı sıvazladı. Uzun zamandır böyle sarılmamıştı kimse bana. 1 saat boyunca 1 dakika bile elini sırtımdan çekmeden benimle ilgilenmişti.

Elleri saçlarımı okşuyordu, okadar içten yapiyordu ki kendimi tutamayıp uyuya kaldım. Çok az uyumuştum.

Uykumda beni sakince kaldırıp yatağına yatırdığını hissettim. Ellerini saçımdan geçirip üzerimi örttü. Bana eğilip "Benim gitmem lazım antreman var, kendini evinde gibi hisset" çantasını alıp kapıyı sessizce arkasından kapattı. O gidince tekrar uyuya kaldım.

-----

Uyanıp, yataktan yavaşca kalktım dizime baktığımda güzelce sarılmıştı. Sanırım kendi sakatlığından kalan buzları koymuştu arasına. Bana çok iyi davranmıştı, uzun zamandır hatırlamak istemediğim şeyleri hatırlatsa da ona teşekkür etmeliydim.

Kalkıp evini gezdim, hoşuma gitmişti gayet sadeydi evi. Bir erkeğe göre hatta bi futbolcuya göre evi temizdi. Mutfağını bulunca sevindim, tüm evde burayı ariyordum. Buzdolabını açıp, her şeye teker teker baktım. Ona kahvaltı hazırlayıp yola çıkıcaktım.

Ona gayet sağlıklı ama lezzetli kahvaltı hazırladım, her şeyi masaya koydum. Çay bile demlemiştim. Eşyalarımı alıp tam çıkıcaktım, kapı sesini duydum.

"Heh uyand-" masayı görünce gözlerini kocaman açtı sonra elinde ki poşete baktı. "bende sana sandviç almıştım" ensesini kaşıyarak masaya yaklaştı "ama bu çok daha iyi duruyo" poşeti masaya bıraktı

"sen alışverişe mi gittin?" güldüm

"hayır dolabında vardı her şey"

"valla şaşırdım" ağzına bir lokma atacaktı, durup "LAN ÇAY BİLE VAR - Oooooha" diye bağırınca güldüm.

-----------------------------------------------------

Merhabalarrrr pek tutmasada umarım beğenmişsinizdir❤️🫶🏼

beğenmeyi ve oy vermeyi unutmazsanız çok sevinirim, yorumlarınız beni çok mutlu ediyor🫶🏼

cafuné - mert hakan yandaş Where stories live. Discover now