except you | taekook

Sende Kalabilir

ay kızlar selam

***

"Bu halin ne?" diye sordu Taehyung bisikletinin başında beklerken. Güneşten dolayı tek gözünü kırpmıştı ve okul binasından daha yeni çıkan Jungkook'a bakıyordu.

Jungkook arkadaşlarına el salladıktan sonra beş karış suratıyla Taehyung'a doğru yürüdü. Kimya dersinde uyuyup kabus gördüğünden beri okulda böyle gezmişti. Hem gördüğü rüyayı düşünüyordu hem de rüya bile olsa arkadaşlarının kendisine bok gibi davranmalarına sinirliydi.

"Kabus gördüm..." diye iç çekerek önünde durdu Jungkook. Sonra da başını çevirip karşıdaki arabaya binen dört arkadaşına baktı. Taehyung da onunla birlikte baktıktan sonra kaşlarını çattı ve önündeki oğlana bakıp konuştu. "Arkadaşlarınla kavga falan mı ettin?"

"Hayır." diyerek ona döndü Jungkook. "Neyse, hadi gidelim." diyerek başını iki yana salladı daha sonra. Taehyung da dudaklarını büzdü, omzunu silkti ve bisikletine atladı. Jungkook'da bir şeyler farklıydı ama fazla kurcalamayacaktı. Açıkçası sorunun ne olduğu pek de umurunda değildi.

Taehyung bisikletin ön tarafına binerken Jungkook her zamanki gibi çantasını kucağına alıp siyah saçlı oğlanın arkasına oturdu. Sırtını onun sırtına dayadı ve başını geriye yasladı. Düşünceli şekilde gökyüzüne bakarken Taehyung çoktan pedalları çevirmeye başlamıştı.

Bir süre sonraysa yolun ortasında Jungkook aniden konuşmaya başlamıştı. "Hiç garip rüyalar gördün mü?" diye sorduğunda Taehyung soruyu anlamadığı için kaşlarını çattı. Jungkook ise cümlesini devam ettirdi. "Yani gördüğün rüya sana bir mesaj vermeye çalışıyor. Ya da ne bileyim... Gelecekte gerçekleşme ihtimali olan şeyleri gösteriyor. Böyle bir rüya gördün mü?"

Taehyung bu soruyu duyunca bir süre düşündü. Sonra da başını iki yana salladı. Bisikletini sürmeye devam ederken soruyu cevapladı. "Rüya nasıl bir mesaj vermeye çalışıyor? Onu biraz açsan?" dediğinde Jungkook gökyüzüne bakmayı bırakıp önündeki boş yola baktı. "Tüm hayatını değiştirecek bir mesaj." dedi.

"Yok, öyle bir rüya gördüğümü sanmıyorum." dedi Taehyung. Sonra da kaşlarını çattı. "Ayrıca tüm hayatımı değiştirebilecek nasıl bir mesaj olabilir ki?" diye sorduğunda Jungkook iç çekti. Umutsuz bir şekilde "Boş ver." dedi.

Taehyung birkaç dakika daha bisikleti sürdü. Bu sırada Jungkook onunla daha fazla konuşmadı. Aklında dönüp duran düşüncelere fazla odaklanmıştı. Hâlâ daha saçma sapan bir rüyayı düşündüğüne inanamıyordu. Göreli saatler olmuştu ama aklından çıkmak bilmiyordu.

"Evet." dedi Taehyung bisikleti durdurup. "İn bakalım." Jungkook başını çevirip durdukları yere baktı. Bir ormanın önünde duruyorlardı. Genelde bu civarda yaşayan insanların kamp yapmak için geldiği bir yerdi. "İlk sahneyi ormanlık bir alanda mı çekeceğiz?" diye sordu Jungkook ve bisikletten indi.

"Evet." dedi Taehyung. "İlk sahnede sen ortaya çıkacaksın zaten. Ormanda bulacağız seni. Ama güzel bir konum bulmamız lazım." diyerek bisikletten indi ve sonra da iki eliyle gidonu tutarak bisikletle beraber yürümeye başladı. Jungkook da peşinden geldi.

"Daha sonra da Momo'ya konumu atacağım. Yarın da okul çıkışı direkt buraya geleceğiz." diye anlatmaya devam etti Taehyung ama Jungkook'un onu pek dinlediği söylenemezdi. Yere bakarak peşinden geliyor ve kara kara düşünüyordu. Taehyung ise devam etti. "İlk geldiğimizde hemen rolümüze uygun kıyafetleri giyeceğiz. Nerede giyineceğimizi sorma. Fakir olduğumuzdan karavan alamadık. O yüzden mecbur ağacın arkasına gidip giyineceğiz ya da istersen Beomgyu'nun babasından çalıp herkesi buraya getireceği arabada giyinebilirsin."