In writing a letter there must be the one who wrote it. But how will you know if the person who's giving you the letters is really a person?
You never see him, never hear him. How can you trust the person behind the closed, old, creepy door?
Vivian...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Dear Vivianne,
Kung anumang makita mo ay iwan mo na sakin. Kailangan ko, para sayo. Hindi ito madali para sa ating dalawa pero wala na ang mga tao dito sa mansion.
Matagal na silang wala, maliban kay mama. Anak, hindi mo siya auntie. Umalis ka na dito, pakiusap. Kahit anong mangyari ay huwag na huwag mo siyang paniniwalaan.
Huwag mo siyang sasamahan. Kaluluwa niya ang gusto mo at gagawin niya ang lahat para dito. Hindi ko siya kayang pigilan, hindi kita kayang protektahan habang buhay.
Sa oras na makalabas ka ng lugar na ito ay huwag ka ng babalik. Sa ngayon na habang nandito ka ay sasamahan kita.
Magi-ingat ka, anak.
* *
It's blood–the paper, puro dugo ito kumapara sa isa kanina.
There's no way na si mom ang nagsulat nito. Is she saying na ginamit ni Auntie–I mean, grandma ang katawan ko para maging katawan ni mama?
Auntie Ravina is my grandma? And then who are these people?! Ang gulo! Ayaw ko na!
But why did dad bring me here? I-Is he part of this?
Kusang bumukas ang pinto na ikinagulat ko. Dahan-dahan lang ito kaya gumawa ito ng tunog na parang sa mga horror movies.
Sinilip ko ito bago maglakad patungo sa pintuan. Nang makalabas ako ay tinignan ko ang pinanggalingan kong kuwarto.
Nabitawan ko ang mga papel na hawak ko. Ito iyong kwarto kung saan ako nakikipag usap kay…Keres.
Nakaramdam ako ng malamig na bagay na dumampi sa braso ko.
