rebel

hoofdstuk 15

Sorry sorry sorry dat ik al een hele poos niks heb geschreven. Eerst had ik geen tijd en toen had ik een schrijversblok en wist gewoon niet hoe ik het beste kon schrijven (Ik heb er nog steeds een beetje last van). Ik hoop dat jullie het leuk vinden, pls vote en comment.

'Nou zoon ik neem de troon niet meer terug, het is tijd dat jij de troon bestijgt.' 'Meen je dat echt? Oom Alexander zei dat ik nog lang niet klaar was om de troon te bestijgen.' Ik schud mijn hoofd en zeg 'dat komt alleen maar omdat je oom de troon voor zichzelf wil houden, je bent al lang oud genoeg om over te nemen maar dat wil de koning gewoon niet. Maar ja je hebt gelijk ik heb je hierheen gebracht want het word tijd om de koning even goed te laten zweten.' zeg ik grijnzend. 'Christian jij weet heel goed zijn gewoontes, zijn schema. Ik heb gehoord dat hij heel erg van jagen houdt, klopt dat?' Christian knikt. 'Nou dan weet ik genoeg en zorg dat hij zelfs bang wordt voor zijn eigen schaduw. Wanneer precies is de volgende jacht gepland?' Over twee dagen hij heeft meestal ook een vaste route.' 'Mooi zo dat betekend dat we genoeg tijd hebben om het plan voor te bereiden. Ik zal jullie het plan uitleggen.'

Alles is voorbereid voor de schrik van de konings leven. Momenteel zit ik in een boom te wachten totdat de koning hier even gaat pauzeren tijdens zijn jacht. Christian zou hem in ieder geval hier laten stoppen. Hoe dat hij wil doen mag hij zelf weten maar hij heeft gezegd dat hij ze laat stoppen dus voor de rest mag hij weten hoe. Het is een mooie open plek met een beekje. Ik ga een beetje comfortabeler zitten, het wachten duurt altijd zo lang. Na een half uur wachten hoor ik eindelijk paarden aankomen. Ik ga op mijn hurken op de tak zitten en span mijn boog. Er zit een brief aan vast met een dreigement en een paar eisen waar hij aan moet voldoen. Ik weet nu al dat hij het niet gaat doen, maar niet geschoten is altijd mis. 'Laten we hier even rusten oom' hoor ik Christian zeggen. Hij maneuvered zijn paard zo dat de koning stopt. ' Oké jongen als je dat zo graag wil kunnen we heel even de paarden laten drinken maar dan gaan we ook verder. Mooi zo hij staat precies voor een boom op zijn paard dus ik moet snel zijn. Ik richt mijn pijl en laat de boog los. De pijl suist door de lucht en gaat exact langs koning Alexanders hoofd en boort zich in de boom. De pijl komt trillend tot stilstand precies voor de neus van de koning. Het is een hilarisch beeld maar ik moet ervandoor voordat ik gesnapt word. Ik spring naar de volgende paar bomen voordat ik weer stil hou bijna tegenover de plek van waar ik had geschoten. Ze gaan eerst naar me zoeken van waar de pijl vandaan komt dus ben ik hier eerst wel veilig. Ik wil graag zijn reactie zien.

'Oom gaat alles goed met u?' Christian kijkt best bezorgd, hij kan goed acteren dat moet ik toegeven. ' Wat staan jullie allemaal voor je uit te staren. Ga de dader zoeken!!! De pijl moet uit die richting zijn gekomen' commandeert Christian. De bewakers gaan snel naar de dader op zoek, die ze toch niet kunnen vinden. Ik grinnik de koning is helemaal wit weggetrokken en verstijfd op de zadel van zijn paard. Christian gaat weer terug naar zijn oom en vraagt weer 'Oom gaat alles goed? Oom alstublieft reageer!' Christian knipt met zijn vingers naast zijn ooms oor en dat lijkt te helpen want de koning kijkt nu Christian verbaasd aan. Hij lijkt te beseffen wat er net gebeurd is en er komt een woedende blik in zijn ogen. Hij bekijkt mijn pijl nog eens goed en komt er nu pas achter dat er een brief aan zit met een klein veertje. 'Argh die vervloekte Rebel ik krijg hem nog wel!!!!' roept de koning woedend uit, maar toch je kunt de angst in zijn ogen zien. Hij maakt de brief voorzichtig los en leest het.

Mijn beste koning Alexander,

Zoals je merkt hebt ben ik overal.

Ik kan overal komen zonder dat je het merkt.

Je komt niet snel van me af.

Je zult boeten voor je daden.

De Rebel

Als hij al boos was is hij nu woedend zijn hele gezicht word knal rood en je ziet zijn aderen op zijn voorhoofd. De stoom komt bijna uit zijn oren. Ik spring uit de boom en boven op Shadow en galoppeer schater lachend weg. Door de bos klinkt het op de open plek alsof het van alle kanten komt.

Derde persoon POV Terwijl Amalia lachend weg galoppeert verschrompelt de koning de brief en beveelt zijn soldaten om zo snel mogelijk de dader te vinden. Christiaan probeert zo goed mogelijk een effen gezicht te houden zodat zijn om niet doorkrijgt dat hij bijna van zijn paard valt van het lachen. De koning en Christiaan rijden zo snel mogelijk weer naar het kasteel want de koning wil geen minuut langer in het bos blijven, ook al zegt hij het niet je ziet als je goed in zijn ogen kijkt de angst voor de onbekende Rebel.