It was Mr. Bandilian, his temporary Client.

"M-mom wai-"

"You stupida! Stop calling me Mom. I'm not your Mom, hindi kita Anak at itatak mo 'yan sa utak mo!!"

Doon na siya tuluyang nawalan ng kontrol sa sarili niya. It's too much at nasagad na siya.

"Oo! Hindi mo ako Anak. Pero may m-mga Anak kang iniwan sa P-pilipinas!"Galit na sigaw niya dito."Viron and Heinrich. Naghihintay sila kong kailan ka babalik and you're here having coffee in the winter?!"

Matagal ito bago makasagot sa sinabi niya."Wala kang karapatan na pakialaman ang buhay naming magi-ina!!"Her Mom shouted with her sophisticated aura again.

"At wala karing karapatan na ibinenta ang Property ko without even asking my permission!"

"Hayop kang Babae ka!!"

Her Tita Olivia was about to slapped her but a strong hands stop it bago paman lumapat ang palad nito sa kaniyang pisngi. Mabilis na nasalag ni Santiago ang kamay nito bago paman ito dumapo sa pisngi ni Lauren.

"Don't you ever touched her!"

Pagkatapos ay galit at pabalang nitong binitawan ang kamay nitong hawak-hawak niya. Samantalang, makikitaan naman ng takot ang mukha ng Ginang. Nang lingunin siya nito ay galit na galit ito at ano mang oras ay aatakihin siya.

"Hindi pa tayo tapos!"

Iyon lang ang sinabi nito bago sila tinalikuran. Nagmartsa ito palayo at panay lingon sa kanila na hindi makapaniwala. Even her, hindi niya inakalang magkikita sila nito ulit after how many years. College siya ng huli niya itong makita dahil iyon ang araw na umalis siya sa kanila at ng mamatay ang Daddy niya.

Binibisita niya lang ang mga Kapatid niya kapag wala ito. Well, they're not related by blood, but Lauren treat them as her real siblings. Bukod din kasi sa iniiwasan niya ang Ginang ay nauuwi sa pananakit nito sa kaniya kapag nagkikita sila. Ang lagi lamang niyang tinatandaan na bilin ng Daddy niya sa kaniya bago ito mamatay ay tratuhin niya parin itong bilang isang Ina at siya na lamang ang umiwas because her Dad knows her Tita Olivia's attitude.

Ayaw na ayaw nito sa kaniya una pa lang, ang hindi lamang alam ng Daddy niya ay ang tungkol sa pangmamaltrato nito dahil hindi na niya sinabi iyon. Masyado ng magulo ang buhay nila para idagdag pa niya iyon.

"Are you okay??"

Hindi siya sumagot, yumakap lamang siya rito at doon umiyak. It's good to feel na may naiiyakan siya sa mga panahonng tulad nito. Sumabay pa ang lamig ng panahon sa nararamdaman niya. Santiago hugged her back, he caressed her back and give her a smooth kisses to her heads.

Ng kumalma ay hindi na muna niya inisip ang tungkol sa step Mom niya. The most important thing is her Siblings, safe na ang mga ito at higit sa lahat ay nasa kaniya na ulit ang Mansion at ang tungkol sa pagpunta ng Daddy nang mga Kapatid niya sa Pilipinas para makita ang mga ito.

Hindi pa nga pala niya nakakausap si Viron about that matters. Pagbalik nila sa Isla ay kakausapin niya ito.

Bumalik narin naman sila sa loob ng Café dahil ready na ang order nila. Habang kumakain ay hindi mawala sa isip niya ang tagpo kanina, just like before. Nothing changed to her Tita Olivia's sophisticated look. Even her treatment towards her ay ganoon pa rin.

"Eat up Baby, don't think so much."

"S-sorry. Hindi ko lang mapigilan.."

Bumuntong hininga ito at inabot ang kamay niyang nakapatong sa lamesa."Why is she saying that you're not her Daughte-"

"Daughter?"Pagak na tumawa ang Dalaga at iyon na naman ang pag-iyak nito."Yes. I'm not her Daughter, my Dad married her. She's the second Wife, My M-mom died when I was five and my Dad died when I was in my College. I have two Siblings. Well not the real, they're Tita Olivia's Daughter and Son. And now I am a lonely person, w-wala na akong Pamilya. W-wala na yung Parents ko, s-sila lang yong nakakaintindi sa'kin..."

"Sorry to hear that.."

"A-ayos lang. Di mo kailangang mag sorry."

Nagbabadya narin ang luha sa mga mata ng Binata pero hindi niya hinayaang tumulo iyon, she breakdown at kailangan siya nito kahit kailangan din niya ito."I'm here, let it out so you feel b-better.."

Inalo ito ni Santiago, hindi niya maintindihan sa sarili niya kong bakit pa niya iyon tinanong gayong alam na naman niya ang tungkol sa Dalaga pero hindi niya iyon pinahalata. Dahil ayaw niyang magkaroon ng isipan ang Dalaga. Hindi pa ito handa para sa mga rebelasyon na hindi nito alam simula pa lang noon, na niloko ito ng mga taong akala nito ay naging totoo sa kaniya.

After eating their dinner ay nag stay muna sila sa loob ng ilang minuto bago umalis. Pinagbuksan niya ito ng pintuan bago siya sumakay at minaneho iyon paalis.

While driving, he can't stop looking at her. He noticed her being quiet simula nang maglabas ito ng sama ng loob sa kaniya ng makita nito ang step Mother nito.

"U-uuwi na ba tayo??"

Ngumiti siya, dahil sa wakas ay nagsalita na ito."Nope. We're going to Bulgari.."

"Bulgari??"

"Uhmmm..."

Sakto din na pumasok sila sa basement ng napakalaking Hotel. Binasa niya ang pangalan ng Building.

The Bulgari Hotel Milano.

...

BEYOND LUSTTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang