Love or hate

Chapter29(Unicode+Zawgyi)

'ဆရာ့...'

'ငါ့သားအတွက်တောင်မင်းကလုပ်မပေးနိုင်ဘူးလား...?'

'ဟို....ပြီးရောဗျာ...'

'ဒါဆို....လာခဲ့...come on.....come on...'

'whuuu...okie....'

........

.........

'ဒုန်း...ဒိုင်း....ခွမ်း....ခလွမ်း...!!'

'အင်း.....'

'ဟော...သားငယ်နိုးလာပြီလား..?'

'ဟုတ်.....'

'အယ်..ထတော့မလို့လား...?ရှင့်ယောကျ်ားကရှင့်ကိုနားခိုင်းထားတာမဟုတ်လား....?ပြီးတော့ချုပ်ရိုးကိုက်တာရော....သက်သာရဲ့လား...?ကြီးမြင့်တို့ဆေးရုံသွားကြမလား..?'

'ရတယ်ကြီးမြင့်..ကျွန်တော်အဆင်ပြေပါတယ်......ဒါနဲ့..သားရောကြီးမြင့်...'

'အောက်မှာလေ....ရဝေလေးနဲ့သခင်လေးနဲ့....'

'ဟုတ်...'

'ထမလို့လား....?လာ...ကြီးမြင့်တွဲကူမယ်...လာ..'

'ဟုတ်..ကျေးဇူးပါ.....'

ကျွန်တော်နဲ့ကြီးမြင့်လှေခါးကနေဆင်းတော့မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့်အသက်ရှူတွေပင်ရပ်တန့်သွားသလို.....

'ဒါ..ဒါကဘာတွေဖြစ်နေကြတာလဲ..?!!ရဝေ....မောင်.....'

'အာ....ဝေး.....နိုးပြီလား..?'

'သခင်လေး...'

မောင်ကထောင်ထားတဲ့စားပွဲနောက်ကနေထွက်လာပြီးကျွန်တော့်ကိုပြုံးပြရှာသည်...

apronကြီးတကားကားနဲ့မောင်ကကြည့်ရင်ကို့ယို့ကားယားနဲ့ရယ်ချင်စရာ....

ထို့အတူရဝေကလဲတဖက်ခုံအနောက်ကနေထွက်လာပြီးမောင့်ဘက်ကိုလက်ထဲကိုင်ထားတဲ့ခရမ်းချဉ်သီးနဲ့ပြစ်ပေါက်လိုက်တော့သည်......

'ရေး......ဆရာထိသွားပြီ...နောက်ဆုံးတော့ကျွန်တော်နိုင်ပြီ.....'

'ဟာ...မင်းးး..မင်း..ဒါသက်သက်ညစ်တာ...ဝေး....သူ..သူမောင့်ကိုညစ်တယ်....'

'ခစ်..ခစ်...'

'ခင်ဗျားတို့နှစ်ယောက်.....အဲ့နေရာမှာလက်ပိုက်ရပ်နေ....!ကြားလား...'

'ဟုတ်.....!!!!!'

'သားရော.....'

'အဲ့..အဲ့..အဲ့...'