İskambil Maçası

14. İlaç

Bu bölümün bir şarkısı yok sizin gönlünüzden ne geçerse o olsun.

İyi okumalar.

....

Şarkının ismini hızlıca internete yazıp dinlemeye başladım, şarkı Mor Ve Ötesi'nden Cambaz idi. Bu şarkı ilk çıktığı günden beri en sevdiğim şarkıydı. Tabii bunu bilen tek kişi vardı o'da Baran'dı, sadece ona söylemek istemiştim çünkü tek güvendiğim kişi Baran'dı.

Oturduğum sandalyeden arkama döndüm ve arkamdaki duvarın tamamını kaplayan masamla aynı renk olan pine yeşilinin çok az daha koyu tonundaki kitaplığa baktım, genel olarak odayı düzenlerken yeşil ve kahverengi tonlarını tercih etmiştim. Mesela yer, duvarın ve tavanın bir kısmı koyu kahve tonlarındaydı; onun dışında duvar ve tavanın kalanı tamamen camdı. Masamın karşısında oturma alanı vardı ve iki tane kanepe vardı biri açık krem rengi ve öbürü de tahmin edilebilecek gibi pine yeşili.

İçinde yüzlerce farklı renk dosya, buruşuk kağıtlar doluydu ve gene yüzlerce farklı renkte defter bir de bir kaç kalemlik bulunan kitaplığıma baktım. Oldukça dağınık gözüküyordu, omuz silkip kitaplıkta bulduğum ilk boş yere kutuyu ve fotoğrafı koydum.

Tekrardan sandalyeye oturdum ve telefonumu elime alıp Baran'a mesaj attım.

Laila: Evime kargo göndereceksen gönderdiğine dair bir ipucu bırakman lazım.

Yazdım ve telefon ekranına baktım ama Baran çevrimdışı olduğu için bana geri dönüş yapamadı, o sırada üstten bir mesaj bildirimi geldi ve hızlı bir şekilde bildirime tıkladım.

Kuvars: Uzun süredir görüşmüyorduk nasılsın?

Laila: Uzun süre?

Kuvars: Evet uzun

Laila: Daha sizi dün davette gördüğümü hatırlıyorum beyefendi

Laila: Hatta konuştuk.

Kuvars: Hm öyle mi olmuş?

Laila: Su içen sendin senin bilmen lazım.

Kuvars: Güzelliğiniz karşısında insan bildiği her şeyi unutuyor hanımefendi ;)

Yüzümde bir sırıtış oluştu bunu fark edince boğazımı temizledim ve ne yazacağımı düşündüm.

Laila: Öyle mi oluyormuş?

Kuvars: Hem de nasıl

Laila: Sen var ya kesin lisede falan okul popüler ve nerdeyse lisedeki böyle her kızla çıkan bir tiptin.

Laila: Artı zorba.

Uzun bir süre üstte yazıyor yazısı belirdi, yüksek ihtimalle yazıp yazıp siliyordu.

Kuvars: Belki de.

Laila: Neyse davette görüşürüz.

Kuvars: Davetten öncede görüşürüz merak etme ;)

Kuvars: Neyse görüşürüz.

Uygulamadan tam çıkacakken Baran mesaj attı.

Baran: ipucu vermeseydim anlayamazdın ama değil mi?

Laila: Sonuç olarak çok küçük bir ipucuydu.

Laila: Neyse onu geçte dans eden çocuklar vardı fotoğrafta, niye öyle bir fotoğraf gönderdin ki?

Baran: Güzel bir fotoğraftı ben de beğendim ve gönderdim.

Laila: Tamam hediye için teşekkürler.

Baran: Önemli değil.

Ne desem yani garip bir hediyeydi. Sonra yeni bir çizime başladım, bu sefer gene bir kolye tasarlamam lazımdı. Ama değişik bir kolye olacaktı.