Short Stories, One Direction. DUTCH/ENGLISH

Lost ~ Niall Horan (DUTCH)

A/N Dit is mijn eerste verhaal. Laat weten wat je ervan vond!

POV Niall James Horan.

Zodra de laatste tonen van What Makes you beautiful klinken, ren ik snel het podium af. Zonder te luisteren naar een verschrikte "Niall" van de anderen, storm ik onze kleedkamer in. 'Niall, wat moest dat betekenen? Je weet dat we niet zomaar het podium af mogen, voor de buiging! What we're you thinking?' Zayn stormt de kamer binnen. Goh, ik dacht dat het wel de bedoeling was. Misschien riep je daarom wel mijn naam. Ik kreeg hoofdpijn door die lichten en het geschreeuw, oké?
'Niall, dat kon echt niet! Ben je helemaal gek geworden?!' Harry komt woedend op mij af. Liam schudt teleurgesteld zijn hoofd, terwijl het lijkt alsof het Louis niet zo veel boeide.
'Hallo, hallo, wakker worden. Ik wil antwoord.' Harry beweegt geïrriteerd met zijn hand voor mijn ogen. Ik zet geschrokken een paar stappen achteruit.
Het is gewoon eng als er opeens een Harry Styles voor je neus staat, oké?

'Oh als je bang voor ons bent, dan kan je net zo goed weggaan.' sneert Liam.

Mijn gedachten gaan op volle snelheid. Oh, jullie willen dat ik wegga. Nou, ik kan makkelijk gewoon weg. Tja, als jullie dat willen.
In een opwelling pak ik mijn telefoon en oordoppen, waarna ik mijn muts tot ver over mijn oren trek. Ik storm de deur uit, de "Niall Horan. Kom. Nu. Terug!" En de "Niall, zo bedoelde ik het niet!" negerend. En zo loop ik dagen lang. Nee Niall, niet overdrijven

POV Louis William Tomlinson

Niall is nu al 2 uur lang weg, we gaan nu weg om hem te zoeken. Liam en Zayn gaan met de ene auto, ik en Harry gaan met de andere. Ik check mijn telefoon voor iets wat kan helpen. Misschien is hij wel gespot ofzo. Dan weet ik waar ik kan gaan zoeken. You never know.
'Ja! Hell yeah!! Thank god!!' roep ik terwijl ik een vreugde dansje doe, voor zover dat kan achter het stuur. De auto stond wel stil hoor. Ik hoop alleen dat niemand mijn prachtige dansje,ughum ughum, zou zien.
'Wat?' Vraagt Harry verbaasd. Ja, Louis, Harry kan ook zo goed zien wat jij ziet.
'App Li en Zayn, Niall is gespot bij het bos.' Zeg ik terwijl ik de auto start.

POV Niall Horan
Ik ren het bos in, ik zie een paar mensen staan. Maar hoe belangrijk is een "rennende Niall Horan" nou? Heel belangrijk blijkbaar Niall. Heel belangrijk.

Na een tijdje rennen, laat ik me met een zucht tegen een boom zakken. Ik heb het ijskoud, en ik ben kapot. Ik kan niet meer. Ik rommel in mijn tas, die bijna leeg is, en haal er een setje kleding uit. Ik zucht, het is een T-shirt met korte mouwen en een korte broek. Nou dat helpt zeg.

Na een tijdje sta ik weer op, en kijk rond. Dan bedenk ik mij iets. Snel pak ik mijn telefoon. Leeg. Fantastisch. Ik heb hier ook zo goed over nagedacht. Ughum.

Ik loop nog een tijdje verder, ik kom het bos maar niet uit. De zon is ondertussen al onder gegaan. Ik hoor vreemde geluiden. Oh, Niall, wat vreemd dat je geluiden hoort in het bos
Het geluid sterkt aan, ik ga sneller rennen.

Na een tijdje struikel ik over een boomstronk. Ik vlieg een eindje door, en maak een lelijke val. Een stekende pijn schiet door mijn been. Ik probeer op te staan, weer schiet een stekende pijn door mijn been. Ik val weer op de grond.
Ik sleep mezelf naar een boom en ga er tegen aan zitten.

Ik heb geen besef meer van tijd. misschien zijn er minuten voorbij, misschien uren. Het is zo ijskoud mijn hele lijf doet pijn -mijn been nog wel het meest. Ik voel mijn oogleden zwaarder worden. De geluiden worden zachter, ver weg hoor ik een "Niall". Wacht eens even iemand roept mijn naam.
Ik probeer mijn mond open te doen, maar dat lukt mij niet. Ik voel mezelf steeds dieper wegzakken. Totdat ik helemaal niks meer hoor.

POV Harry Edward Styles

We lopen door het bos, "Niall" roepend.
Eerst hadden we gekeken of wij zijn telefoon konden traceren. Maar hij was leeg, of uit.

Na een tijdje lopen zie ik de welbekende blond/bruine pieken. Niall. Hij ziet er niet goed uit. Nou, ughem, Harry, natuurlijk ziet hij er niet goed uit. Hij is al een tijdje, met dit weer, in een bos.
Ik sein naar de jongens en samen rennen wij erheen. Liam belt - volgens mij- een ambulance.

Met moeite kijk ik toe hoe mijn beste vriend in de ambulance wordt geladen.
'Harry, wil jij mee?' Ik schrik op uit mijn gedachten en knik naar Zayn.

Het is een half uur later, Niall is onderkoeld en heeft zijn enkel gebroken. Hij zou ieder moment wakker kunnen worden. De jongens waren eten aan het halen ofzo.
'Harry?' Hoor ik zacht achter me.
'Nialler?' Vraag ik. Nee Obama, tuurlijk is het Niall.
Ik kijk Niall aan, die zijn ogen geopend heeft.
'Twee vragen.' Ik knik ' 1. Wanneer mag ik weg? En 2. Mag ik eten?'
Ik grinnik kort. Precies een vraag voor Nialler!
'Ik zal het vragen, en de jongens zijn eten aan het halen.' Zeg ik terwijl ik opsta om een dokter te halen.

Niall heeft net gegeten, en mag nu weg. Ik help hem in zijn kleding. Hij moet nog wel een tijdje met krukken lopen.

In de auto is Zayn de eerste die het woord neemt. 'Het spijt me ik had niet boos moeten worden.'
'Ik had dat niet moeten zeggen.' verontschuldigt Liam zich.
'Het spijt mij ook, we waren gewoon moe. En verder was iedereen ook verontwaardigd dat jij iets anders deed.' Sluit ik het verhaal af.
Niall kijkt ons één voor één aan. Zijn blik blijft hangen bij Louis.
'Tja, sorry dat ik niks zei.'
Niall grinnikt kort. 'Het is oké, ik moest niet zomaar weggaan. Ik kon het ook gewoon van mij afzetten en verder gaan, maar ik luisterde. Ik vergeef het jullie.' Niall glimlacht gerustellend naar ons allemaal.

A/N Laat weten wat ik kan verbeteren!