Hoop doet leven

5.1. Een blinde date met het lot

Waarin Hades en Persephone liefde op het eerste gezicht hebben, Eros zijn werk doet, en waarin het nieuwe stel van plan zijn om een lang logeerpartijtje te houden.

∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ÉÉN ∞ ∞ ∞ ∞ ∞

"Ah... shit," Hades ademde nauwelijks. Hij was het verbrande struikje vergeten. En nu zat hij vast, elke kans om te ontsnappen bij het jammer geklaag van de godin, heeft hij gemist. Eerlijk gezegd, was hij te diep onder de indruk van de mooie zachtroze benen, het perfecte gezicht, het golvende gouden haar- om ooit te kunnen vertrekken. Om nu te proberen te manifesteren dat hij er niet meer was, zou het hem duidelijk aangeven evenals een regelrechte bekentenis.

Persephone wierp haar ogen nerveus rond in het bos en hield haar adem in. Was de indringer nog aanwezig? Ze sprak langzaam en voorzichtig, hopend dat het alleen voor zichzelf was. "Okay... ik weet dat je niet een van de Oceaniden bent, geen nimf kan dit. Dus je moet een god zijn..." Haar hart klopte verwoed bij de volgende gedachte. Apollo. Hij zou vroeg naar Nysa komen. Om haar te vangen, onbeschermd...

Maar ze was niet onbeschermd. Ze was is haar eigen thuis, waar ze het machtigst was. Haar zenuwen bezaten eerst angst, later met woede. Hoe durft hij dat hij haar zomaar zou kunnen bespieden, voor de afgesproken tijd die haar moeder had geregeld? Niet dat ze hem wilde zien in de eerste plaats, maar hij was zich zeker niet aan het gedragen als een gentleman. Niet dat hij er een was... Het mengsel van angst en verontwaardiging straalde uit haar lichaam, en liet de planten huiveren als reactie. Haar aura zwol zo fel, dat het grootste deel van het bos er onder lag.

Hades zag de veranderende uitdrukkingen op haar gezicht, en loste het gemakkelijk op. Ze stelde zich voor dat haar ongewenste date te vroeg was gekomen. Heel typisch voor de muzikale god, eigenlijk. Hij wenste dat hij haar kon helpen... maar nogmaals, wetend wie werkelijk haar privacy had binnengevallen zou erger zijn. Nu voelde hij de subtiele bewegingen van de aarde en de planten en de lucht groeide koeler terwijl haar emotie veroorzaakt om alles om haar heen te reageren. En vervolgens scheen de aura over hem. Hij trok een grimas. Gevangen.

Haar stem dapper maar trillend, sprak hardop, "Oké, als je denkt dat je nu punten aan het scoren bent, heb je het mis! Moeder zei om dageraad, geen minuut eerder! En als ze erachter komt dat je hier bent nu, wil ze jouw hoofd hebben!"

De donkere god slikte. Ze was klaar om te schreeuwen naar de hemel, luid genoeg voor alle Olympiërs om het te horen. En hij zat hier vast in de automatische defensieve aura. Als hij zich niet zou voorstellen -of misschien al zou hij het doen- zou hij in problemen komen. Met een bonkend hart, sprak hij voorzichtig maar snel. "Relax, babe, ik ben niet wie je denkt. En ik ben hier zeker niet om je pijn te doen. Zou er niet eens van dromen."

Persephone's hoofd draaide in de richting van zijn stem, in de richting van de wilg, de ogen wijd met echte angst. Toen besefte ze dat de stem niet van Apollo was, en begon duidelijk te ontspannen. Dit werd gevolgd door de werkelijke nieuwsgierigheid van haar bezoeker, waarna een plotselinge gedachte haar weer boos maakte. "Okay, dus? Heeft moeder iemand gestuurd om mij te bespioneren, om ervoor te zorgen dat ik niet probeer weg te rennen voor de dageraad?"

De enorme ironie van de gedachte was zo verbazingwekkend, dat hij merkte dat hij hardop zat te snuiven in gelach. "Als zij iemand had gestuurd om jou te bespioneren, zou het zeker mij niet geweest zijn," zei hij met een glimlach in zijn stem. "Nah, ik was gewoon hier om te zoeken naar iets, maar daarna -oh help- kwam jij voordat ik kon opkrassen, en dus ben ik een beetje gewoon gaan rondhangen - maar wie neemt het mij kwalijk, het landschap is geweldig - ahem, hey, sorry voor dat weet je." De verontschuldigend grijnzende schouderophaling was bijna hoorbaar.

Nog steeds defensief, maar nieuwsgierig door zijn opmerkingen, kruiste ze haar armen over elkaar en sprak in de richting van de boom. "Dus, wie ben je? Kom eruit en praat met me."