Minori İwasaki 19 yaşında bir acemi kahramandır. Hawks'ın ajansında çalışmaktadır ve de Hawks ile iyi bir ilişki içindedirler. Adeta iki arkadaş gibi. Kim bilirdi bir zaman arkadaştan daha fazlası olacaklarını?
Ağzım açık kalmıştı. Gerçekten, sürtük dediğim, gece gündüz sövdüğüm kişi Kawashi miydi?!
Yanına koştum. Önce bir tokat çaktım, ardından sarıldım. Uzun süre sarmaş dolaş kaldıktan sonra ayrıldım.
"Ulan aptal! Böyle karma karışık bir şey hazırlamanıza ne gerek vardı?! Satıldım sanmıştım vallaha ya!"
Dedim, ve de Toga'ya döndüm.
"Sen de bu işin içine dahil miydin?"
"Aslında evet. Ve de neden bu zamana kadar Dabi ve Shigaraki gelmedi sanıyorsun? Küçük sürprizi bozmasınlar diyeydi."
Güldüm.
"He bir nebi benim fikrimi kullandın yani?"
"Eh işte biraz öyle oldu."
Keigo'ya döndüm. Yanına kadar gittim, ve de parmağımı boynunun biraz aşağısına bastırdım.
"Ve sen, benden büyük bir trip yiyeceksin. Bana bok gibi davranmana gerek yoktu."
Keigo güldü.
"Ben kendimi sana affettirmenin yolunu bulurum, sen merak etme."
Tabiki şakasına söylemiştim. Ben ve Keigo'ya trip atmak, sizce olabilir mi? En fazla beş dakika falan. Sonra geri sararım ben ona.
Sofraya oturduk. Yemek söylemişler, hem de gecenin bu saatinde. Arkadaşlarım çok iyiler. Daha iyilerini bulamazdım sanırım.
Yemeğin gelmesini beklerken sohbete daldık. Keigo ile Toga atışıyorlardı.
"Sen iyilik yapabiliyor muydun ya?"
"Ben de insanım, ve de kalbim var tavuk kanadı!"
Onların atışmalarını izlerken bir yandan da gülüyordum. Gerçekten bu ikisini yan yana getirmeyin, kıyamet falan kopar sonra.
Bir anda Kawashi söze atladı.
"Bu arada, sen neden bizim konuşmamıza bu kadar sinirlendin Minori?"
Ve de tüm gözler bende. Kesinlikle buradan 'çünkü ona aşığım' diyerek çıkamayacağıma göre bir kaçış yolu aramalıyım.
Aha şimdi dünyanın en iyi yalanını atacağım.
"Kıskandım aptal. İki numaralı pro kahraman -ki uzun bir süredir arkadaşım- hiç tanımadığım kahraman bile olmayan elin kızıyla konuşuyor. Nasıl sinirlenmeyeyim?"
Dediğim anda hepimiz gülmeye başladık. Tabi benim anlatmaya çalıştığım şey bu değildi. Anlatmayı da düşünmüyordum. Haha, kim zaten onca kişi varken beni seçer ki? Sadece aptal bir acemi kahramanım.
~
Sohbet iyi ilerliyordu. Ve de çok iyi anlaşıyorduk. Saat önemli değildi, sadece eğlenmemize bakıyorduk. Bu gün de böyle bitmişti. Tabi onlar için.
Her zaman yaptığım gibi penceremden evim dışına çıktım. Evin çatısına çıkıp geceyi izleyecektim.
Kanatlarımı açtım, ve de yukarı uçmaya başladım. Çatının üstüne kadar uçup kanatlarımı kapattım. Çatının bitişine oturdum, ve de ayaklarımı aşağı sarkıttım. Gökyüzündeki bulutlar ortama uyum sağlıyor, ve de yıldızlar çok güzel görünüyordu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
