Memory Game | Choi Yeonjun

' , •15 FİNAL• , '

Burnunu çekti ve son kez konuştu.
"Beomgyu oppa... pek konuşmasakta senide özleyeceğim.. sende kendine dikkat et.. Yeonjun Enişte Beomgyu oppayada iyi bak... hepinizi çok seviyoruz ve unutmayacağız.. birgün tekrar buluşucaz!"

Diğer gençler cezaevindeydi. Onlar bu 3 arkadaşın emanetiydi..

2 Ay sonra

Ellerindeki çiçekleri mezarlarına koydular genç kızın ve genç adamın. Ardından yanlarındaki mezara döndüler ve onunda üstüne bir çiçek koydular.

Sonunda genç kızın dileği gerçek olmuştu. Bir zamanlar.. ailesinin kimin tarafından öldürüldüğünü bilmediği zamanlar dilemişti bu dileği 'Bizim ailemizi kim mahvettiyse aynı şekilde onlarında ailelerinin bozulmasını diliyorum...'

"Herşey benim suçum... durdursaydım onları. Gitmeseydim onlarla belki şu an birinizi olsun yaşatırdım." Diye geçirdi içinden Taehyun.

Polisler ve dedektifler bütün olayları çözmüştü bütün dünya ve hatta Ningning ile Seonyoo'da onların suçsuz olduğunu öğrenmişlerdi. Öldüklerini duyduklarında çocuklardan önce mezarlarına ilk onlar gelmişti.

Çünkü 3 çocuk sadece 1 ay cezaevinde kalmıştı. Öldürdükleri insanlar yüzündendi. Bu müddetde kızlar onlardan önce ölen 3lünün mezarını ziyaret etmişti.

"Özür dilerim Hyung" dedi Soobin genç adamın mezarına çiçeği yerleştirirken. Genç kızın mezarına döndü ve göz yaşlarına hakim olamadı.

"Umarım üçünüzde huzurla yaşarsınız orda" dedi dudaklarını birbirine bastırmadan önce.

Kurtaramamıştılar onları. Çok geç gelmiştiler oraya. İçeri girdiklerinde ikisininde cansız bedeniyle karşılaşmıştılar.

Kaldıkları otelin önünde birden çok polis ve bir ambulans görünce korkmuştular. Ardından otelden sedyede üstü beyaz örtü ile kapatılmış olan Beomgyu'nun cesedini görmüştüler.

O görüntü öyle yıpratmıştı ki kalplerini çocukların. Korkak ve aralarından yaşamayı en çok isteyen çocuk hayata tutunmaya çalışan çocuk ölmüştü. Taehyun kalbine vurdu acıyla.

"Keşke senin yerine ben yatıyo olsam orda" dedi göz yaşları akarken. Kai onun omzuna elini attı ve
"Öyle deme..." demişti. "Şimdi orda huzuru bulmuştur asıl" dedi gülümseyerek.

"Yah! Hyung... iyi misin orda? Mutlusundur umarım... merak etme biz o adamı tıktık içeri" dedi burukça gülümseyerek Kai. Göz yaşları düşüyordu her kelimesinde. Devam etti hıçkırıklarına engel olamayarak.

"Bizde mutluyuz şimdi... ama bi eksiklik var.. siz yoksunuz yanımızda.. benimle didişen Beomgyu, abilik taslayan koca yürekli Yeonjun yok yanımda.. ve en önemlisi.. bu kadar aksiyona sebep olan ve arkamızda bir sürü anı bırakan Eunhwa yok bu dünyada... olsun yinede sizin için yaşayağım ve mutlu olucam.. fighting"

"Şimdi birbirimize sizden hatıra kalan biz varız.. ayrılmayacağız ve birlikte yaşayıp mutlu olucaz.. iş adamları olucaz.. ben bu çocuklara her baktığımda sizi anıcam ve bir kez daha gülümseyeceğim.. tabi birde o adama küfür edicem" dedi Soobin.

Taehyun yaklaştı ve sarıldı ikisine de. Hiçbiri ağlamasını durduramıyor ve o güzel anıları hatırlayıp kahkaha atıyordular.