Odama geçtim ve tüm gün düşünmeye adadım kendimi. Annem, babam ve kardeşim ne zaman öldürülmüştü? Bir deftere bu soruyu yazdım.
Eğer ben yaşıyorsam demekki orda değildim. Ailemin ne suçu vardıda öldürülmüştü? İlk soruyu çocuklara sorsam iyi oldurdu fakat yalan söyleyebilirlerdi. Ama şimdi şunu direksiniz 'neden söylesinler' evet haklısınız yalan söyleyince ellerine ne geçicek. Tek yolun bu olduğunu düşünüp odadan çıktım.
"Hey Kai kardeşim" diye seslendim onun yanına koşarken.
"Şimdide kardeşin mi olduk? Dün bizi istemiyodun" dedi sırıtarak.
"Yok canım olurmu hiç? Sen benim kardeşimsin" dedim yalaka bi şekilde. Evet biliyorum çok gıcık hareketler fakat sorumun cevabını almalıydım.
"Her neyse bişey sorucam" dedim ciddileşerek.
Tek kaşını kaldırdı ve kollarını göğsünde bağladı.
"Tanrım bensiz yapamıyorlar" dedi alayla.
Dudaklarımı yaladım ve sordum.
"Ailem ne zaman öldü?"
Kai ciddileşerek derin bi nefes aldı.
"Napıcaksın?"
Omuz silktim ve drama girdim.
"Ailem değil mi? Merak ettim. bilmeme hakkım vardır diye düşünüyorum"
Başını salladı ve
"Sen hafızanı kaybetmeden 2 hafta önce" dedi. aman nasıl yardımcı oldu.
"Öyle değil. Ben nerden bileyim hafızamı ne zaman kaybettim. Yıl, Gün, ay olarak söyle"
Dudağını yaladı ve
"Yanılmıyorsam 25 Mayıs 2023 Perşembe günü"
Dedi ve ilerledi.
Kolundan tuttum
"Peki son bir soru"
Bir nefes aldı ve beklercesine gözlerime baktı.
"Annem, babam ve kardeşimin ne suçu vardıda öldürüldüler??"
"Ah.." dedi ve yürümeye devam etti.
"Nerden bileyim kızım Sherlock muyum ben?"
"Hadi ama lütfen.. bildiğini biliyorum. Bir gün uyandım ve hiçbirşey hatırlamıyorum. Bi baktım ailem ölmüş. Lütfen bana bilgi ver bildiğini biliyorum"
Durdu be napıcağını bilemez halde bakındı.
"Bak İnan bilmiyorum. Sal kızım beni" dedi.
"Hadi Kai... anla beni"
"Ah.." dedi ellerini saçına geçirerek.
"Pekala kimseye söylemeyeceksin"
Dedi etrafa bakınırken.
"Evet? Hadi nolur çok ihtiyacım var"
Kolumdan tuttu ve kulağıma yaklaştı.
"Büyük bir miktar borçları vardı"
Gözlerim irice açılmıştı. Nasıl bu zamana kadar belli etmemişlerdi yaa anlamamıştım. İyide ne borcu olabilirdi ki.
"Ne borcu?" Dedim sessizce.
"Benden bu kadar. Başımı belaya sokamam" dedi uzaklaşarak.
Odaya çıktığımda bütün öğrendiklerimi not aldım.
"İnanamıyorum neden para için aile öldürürsünüz" dedim başımı geriye atarak. Başımın ağrısı ve üzgünlüğümle gözlerim dolmuştu.
Belki orda olsaydım bir şekilde onları kurtarmayı başarabilirdim.
~~~~
3 hafta sonra
Aşağıdan gelen kapı çarpma sesiyle gözlerimi araladım ve kolumdaki saate baktım. 12:49'du. Akşama kadar bir şeyler düşünmüş ve yemek yememiştim. Teorilerimi hep not almıştım. Aldığım eve taşınabilme fırsatı bulamamıştım ve hala çocuklara söylememiştim fakat evi almıştım.
Aklımda bir sürü soru dolmuştu anında.
Mesela ailemi öldüren kişiler hiçbir iz bırakmadan nasıl bunu becerdiler. Polisler hiç olayın üzerinde durmadı mı?
"Çok iyi saklamış olmalılar hem belki mezarlarında bedenleri bile yoktur" dedim bu teorimi not alırken.
Su içmek için aşağı indiğimde salona ölü gibi ilerleyen Yeonjun gözüme çarptı. Bu saate kadar evde değildi ve yeni gelmiş gibi görünüyodu. Kapıya tutundu. Sallanarak ve sarsılarak yürüyodu.
Yanına yaklaştığımda ağır içki kokusu almamla yüzümü buruşturdum. Çok fazla içmişti sanırım.
Kapıyı bırakıp birkaç adım gerilediğinde gidip kolundan tuttum. Yoksa düşecekti.
"Bu halin ne!!?" Dedim salona ilerletirken.
"Yok bişey.. iyiyim ben" dedi ve yerinde durdu inatla.
Uzun ceketini çıkardım ve koltuğa koydum.
Tekrar kolunu tuttuğumda hızlıca kolunu çekti.
"Bırak beni. İyiyim dedim"
Ardından sallanarak yürüdü ve koltuğa oturdu.
"Niye içtin" dedim yanına oturup.
Başını geriye attı ve gülmeye başladı. Gülüyordu ama öyle üzgün gülüyordu ki iliklerime kadar hissetmiştim. Kötü şeyler olduğu belliydi.
"Hey Yeonjun sana soruyorum.. sorun ne?!"
Bir anda gülmeyi bıraktı ve dertlice bir iç çekti. Sonra kafasını zar zor kaldırıp yüzüme acıyla baktı.
"Batırdım herşeyi" kaşlarımı kaldırdım ve yavaşça başımı sağa yatırdım.
Neyden bahsediyodu yine.
"Neyi batırdın?!"
"Ben..." tekrar başını geriye attı.
"Ben sana aşık oldum"
Selam Yine ben.
Bölümleri ben yapıyorum tabi ben olcam başka kim olcak malmisin olm lan.
Sorularımı sorayım
1- Sizce Ailenin kime borcu olabilir?
Bir başka soru
2- Yeonjun telefonda konuşurken kimden bahsediyodu?
Son soru
3- Üyelerin amacı ne? Veya iyiler mi?
kötüler mi?
hadi yetti ben kaçar🫡
~K.J
YOU ARE READING
Memory Game | Choi Yeonjun
Fanfiction"Bazen herşeyi unutmak ve tekrar başlamak gerekir..." ~Choi Yeonjun gözlerini hiç bilmediği bir evde açan ve karşısında hiç tanımadığı 5 çocuğu gören Eunhwa kendisine sevgilisi olduğunu ve ailesinin öldüğünü söyleyen bir çocuk ve en yakın arkadaşı...
' , •9• , '
Start from the beginning
