Memory Game | Choi Yeonjun

' , •9• , '

====

Bu gün dışarı çıkmam gerekiyo ve eve bakmam gerekiyordu. Hazırlanıp çıktım.
Dışarda gördüğüm şoföre yaklaşıp
"Biryere gitmem lazım beni götürürmüsünüz?" Dedim.

Başını sallayarak arabaya bindi ve ardından bende bindim. Yolu tarif ettim ve eve varmıştık. Arabadan indim. Evin kapısına yaklaştım. Ev dıştan çok güzel görünüyodu. Bu evin önünde buluşacağımıza anlaşmıştık.

Birkaç dakika sonra bir kadın ve bir çocuk koşarak bize yaklaştı. Kadın gülümseyerek elini kalbine koydu ve derin nefesler alıp verdi.

"Kusura bakmayın geç kaldım"

Başımı iki yana sallayarak eğilip doğruldum.
"Önemli değil. Merhaba"

Kadında başıyla selam verdi ve evi gösterdi.
"Eve bakalım mı?"

Önden ilerledim ve eve girdik. İçerisi aynı fotoğraftakiler gibi şıktı küçük ama beni rahatça götürürdü. Çok tatlı bir evdi.

Evin fiyatına anlaştık ve hemen evi tuttum. Düşünmeye gerek yoktu çünkü kendimi güvende hissetmiyodum. Bu evi tuttuğumdan kimsenin haberi olmayacaktı. Yarın ise sessizce taşınırdım.

Kadına teşekkür ettim ve ayrıldık. Bende eve geçtim. Evden çıktığımda herkes uyuyordu. Benden haberleri yoktu.

Ama geldiğimde uyanmışlardı ve hepsi mutfaktaydı.
Odama çıktım ve kendimi yatağa attım. Dikkat çekmemek için aşağı inip yemek yemem lazımdı.

Belkide sadece paranoyak yapıyodum. Belki Yeonjun telefonda konuşurken normal şeylerden bahsetsede ben öyle anladım.

Sadece böyle düşünmek istiyodum ama böyle olmadığını Biliyodum 'kızın bi suçu yok.' 'Bize güvenmişken bunu yapmak istemiyorum' , 'tamam işini bitirincem' bu sözler maalesef iyi şeyler olduğunu göstermiyodu.

Kapı hafifçe çaldı ve dışardan seslendi.
"Hadi Eunhwa yemek hazır aşağıya gel"

Yataktan kalktım ve tırsarak kapıya ilerledim. Kapıyı açıp aşağı indim.

"Günaydın. Afiyet olsun" dedim mutfağa girdiğimde.

"Günaydın" dedi Taehyun yemek yerken.
Yeonjun yemeğine odaklanmış bana bakmıyodu ve çok konuşmuyodu.

Sofraya oturup birşeyler atıştırdığımda Kai Yeonjun'a dönerek kolunu dürttü.
"Senin neyin var?!"

Omuz silkti ve ağzına bir parça peynir atıp ayağa kalktı.
"Doydum ben"

Hızlıca çıktı.
"Noldu buna böyle?" Dedi Taehyun arkasından bakarken. Beomgyu dudak büzerek bilmediğini belirtti.

Yemeğimizi yedikten sonra kalktım.
"Hey sen bu sabah nereye gittin?? Gözümüzden kaçtı mı sandın?" Dedi Kai.

Başımı sola yatırarak birşey uydurdum.
"Marketten almam gereken bir şey vardı"

Kai tek kaşını kaldırarak ellerini iki yana açtı.
"Burda her şey var. Milattan kalma pasta bile var"

Soobin Kainin kolundan tuttu ve
"Belki kızsal konulardır Kai sana ne? Aaa" demişti.

Evet çok akıllıdaydı.
Kai başını sallayarak 'haaa' nidası çıkarmıştı.